Σε «στρατηγική συμμαχία της γνώσης» ανάμεσα σε Ισραήλ και Μαρόκο αναφέρθηκαν σήμερα Ισραηλινοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι με αφορμή το μνημόνιο συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας, των μυστικών υπηρεσιών και των στρατιωτικών σχέσεων που υπέγραψαν σήμερα στη Ραμπάτ οι υπουργοί Άμυνας Μαρόκου Αμπντελατίφ Λουντιγί και Ισραήλ Μπένι Γκαντς.
Ο Ζοχάρ Πάλτι, επικεφαλής του Πολιτικού-Στρατιωτικού Γραφείου στο υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ που είχε διατελέσει στο παρελθόν επικεφαλής της διεύθυνσης πληροφοριών της Mossad και αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος ΄Ερευνας στον ισραηλινό στρατό, υποστήριξε πως η συμφωνία που υπογράφηκε ανάμεσα στις δύο χώρες θα επιτρέψει τη στενή συνεργασία στον τομέα της άμυνας, των μυστικών υπηρεσιών, πιθανά εξοπλιστικά προγράμματα και κοινές στρατιωτικές ασκήσεις.
Σύμφωνα με τον Πάλτι, Ισραήλ και Μαρόκο μπορεί να μην μοιράζονται κοινές απειλές «ασφαλείας» ωστόσο εμπλέκονται αμφότερες στο λεγόμενο «αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας» οργανώσεων όπως το «Ισλαμικό Κράτος» και η «αλ Κάιντα», που επιχειρούν στο μεγαλύτερο μέρος της υποσαχάρειας Αφρικής και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Στην ανακοίνωση του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας, πάντως, εκτιμάται πως το Μνημόνιο Κατανόησης που υπέγραψαν σήμερα οι υπουργοί Άμυνας Μαρόκου και Ισραήλ «θα επιτρέψει την επίσημη συνεργασία ασφαλείας» μεταξύ των δύο χωρών, τις σχέσεις ανάμεσα στις αμυντικές βιομηχανίες και κοινές ασκήσεις.
Το Μαρόκο και το Ισραήλ, που είχαν και παλιότερα διπλωματικές και στενές οικονομικές σχέσεις από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο το 2000 με το ξέσπασμα της δεύτερης παλαιστινιακής εξέγερσης (Ιντιφάντα), οι δύο χώρες υποβάθμισαν τις σχέσεις και τις επαφές τους για περίπου 20 χρόνια, τις οποίες αναθέρμαναν με την περσινή «συμφωνία» του Αβραάμ». Η κυβέρνηση Τραμπ αξιοποίησε την περσινή συγκυρία και με πρόσχημα τη λεγόμενη «Συμφωνία του αιώνα» για το παλαιστινιακό που ουδέποτε προχώρησε κατάφερε να επισημοποιήσει τις σχέσεις του Ισραήλ με ορισμένες αραβικές χώρες μέσω των συμφωνιών του Αβραάμ αρχικά με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν και έπειτα με το Μαρόκο και το Σουδάν.
