Όταν ο Μαρξ έγραφε πως ο εργάτης ανήκει στο Κεφάλαιο προτού καν πουλήσει τον εαυτό του (και τη δουλειά του) στον καπιταλιστή δεν είχε ποτέ του φαντασθεί τον κυνισμό όχι μόνον των εργοδοτών, αλλά και των συμβεβλημένων μεσολαβητών τους για να κάνουν τη «βρομοδουλειά» των απολύσεων.
Τις τελευταίες ημέρες, η ιταλική κοινωνία με αποτροπιασμό πληροφορείται πως το δικηγορικό γραφείο που είχε αναλάβει την απόλυση των 430 εργαζομένων από το εργοστάσιο της GNK στη Φλωρεντία, κέρδισε το βραβείο του καλύτερου γραφείου. Το ίδιο το γραφείο «LabLaw Studio Legale Rotondi & Partners», με περισσή αλαζονεία και καγχασμό, κόμπαζε για αυτή την τιμή, υπογραμμίζοντας στην ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το βραβείο «Top Legal», πως του απονεμήθηκε «για την οξυδέρκειά του στη συνδρομή προς τους πελάτες. Όπως για το κλείσιμο του εργοστασίου της GNK στη Φλωρεντία και την απόλυση 430 εργαζομένων!»
Η είδηση, αλλά κυρίως ο κυνισμός του δικηγορικού γραφείου, προκάλεσαν αμέσως αντιδράσεις από πολλές πλευρές και όχι μόνον από τα συνδικάτα ή τους άμεσα ενδιαφερόμενους απολυμένους της GNK. Οι τελευταίοι δηλώνοντας ότι «το δικηγορικό γραφείο θριαμβολογεί πάνω στο τομάρι μας», υπενθυμίζουν πως το Εργατοδικείο της Φλωρεντίας έχει ανατρέψει την απόφαση της εταιρείας για τις απολύσεις και «πως το εργοστάσιο δεν έχει κλείσει». «Μας φαίνεται ότι ενάντια στη Fiom της Φλωρεντίας», γράφουν οι εργάτες στο Facebook για τη δικαίωσή τους από το Εργατοδικείο τον Σεπτέμβριο, «έχετε χάσει. Το εργοστάσιο δεν έχει ακόμα κλείσει. Σε ό,τι μας αφορά, είχαμε την ευκαιρία να εκτιμήσουμε την αμφισβητήσιμη παρουσία σας στο συνδικάτο, όπου δεν έχετε σταυρώσει ούτε τέσσερις εργάτες για να βοηθήσουν τον εκκαθαριστή στο συνδικάτο μας, χωρίς καν να γνωρίζετε τι είδους δουλειά κάνουμε».
«Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά είμαι πραγματικά αηδιασμένος», έγραψε στο Twitter ο δήμαρχος της Φλωρεντίας Ντάριο Ναρντέλα, ενώ ακόμη πιο σαρκαστική υπήρξε η απάντηση του συνδικάτου μετάλλου Fiom στη Φλωρεντία: «Εμείς και οι εργάτες της GNK θα του δώσουμε το βραβείο Νόμπελ. Είναι προσβλητικό να κερδίζεις ένα βραβείο επειδή έφερες 430 ανθρώπους στο χείλος της απόλυσης. Ποιος ξέρει τι θα γίνει με εμάς που έχουμε παρουσιάσει και κερδίσει έφεση εναντίον τους στο δικαστήριο για αντισυνδικαλιστική στάση!»
«Όποτε διαβάζω δηλώσεις αυτού του είδους, χαίρομαι που έχω διαφορετικές αξίες και εκπροσωπώ μια πολιτική που απέχει από όλα αυτά», τόνισε στο δικό της λογαριασμό στο Twitter, η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης Αλεσάντρα Τόντε , ενώ και ο υπουργός Εργασίας Αντρέα Ορλάντο σχολίασε πως «δεν νομίζω ότι είναι πρέπον να καυχάται κάποιος για μια απόλυση στην Ιταλία, πρέπει να μας κάνει όλους να σκεφτούμε όχι μόνο αν είναι σωστή ή όχι, αλλά πώς είναι δυνατόν να μοιάζει σχεδόν φυσιολογικό κάποιος να ισχυρίζεται ότι συμμετείχε σε αυτές τις απολύσεις, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι οι απολύσεις είναι μέρος της δυναμικής» του τρόπου παραγωγής.
«Είναι μεν δυνατόν κάποιος να πρέπει να κάνει κάτι τέτοιο στο μέτρο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, όμως το γεγονός ότι θα πρέπει να αξίζει ένα μετάλλιο, μας θέτει προ ενός ερωτήματος, θα πρέπει να κατανοήσουμε σε ποιο σημείο έχει αλλάξει η κοινή αντίληψη για αυτά τα φαινόμενα. Καλούμεθα να αναλογισθούμε για μια εταιρεία στην οποία δίνεται ένα μετάλλιο γιατί βοήθησε μία πολυεθνική να απολύσει εργαζομένους, πρέπει να σκεφτούμε αν είναι ένα αξιέπαινο επίτευγμα ή ένα στοιχείο που προκαλεί την κοινωνική αποδοκιμασία», υπογράμμισε ο Ορλάντο.
Η υπόθεση του LabLaw και του επικεφαλής του, Φραντσέσκο Ροτόντι, κατέληξε στο πειθαρχικό συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου του Μιλάνου, για αντιδεοντολογική πρακτική και ηθική ασυδοσία. Την παρέμβαση είχε ζητήσει ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Φλωρεντίας, Σέρτζο Παπαρό, που κατά τη γνώμη του το θέμα είναι ότι η επιδειξιομανής στάση του LabLaw στην ανάρτηση στο Facebook, η οποία παρεμπιπτόντως στη συνέχεια διαγράφηκε, «εκθέτει το δικηγορικό σώμα στο σύνολό του».
Βέβαια, το εν λόγω δικηγορικό γραφείο δεν είναι μια «αθώα περιστερά» που απλώς έκανε το καθήκον της. Με αφορμή το βραβείο «Top Legal», όλοι στην Ιταλία θυμήθηκαν πως ο Ροτόντι και το γραφείο του επελέγησαν προσωπικά το 2015 από τη «Λέγκα του Βορρά» και τον ίδιο τον Ματέο Σαλβίνι για να «συμμετάσχει στην τεχνική επιτροπή που θα είναι υπεύθυνη για τη σύνταξη πρότασης κυβερνητικού προγράμματος σχετικά με το εργατικό δίκαιο και την αγορά εργασίας». Μετά κάποια χρόνια, ήταν αυτός ο «αρχιτέκτονας» όπως τον ονόμασε το Linkiesta στον ενταφιασμό του νόμου για τους διανομείς, που το 2018 είχε καταθέσει το «Κίνημα 5 Αστέρων» και δυναμίτισε η «Λέγκα».
Όπως είχε αποφανθεί το δικηγορικό γραφείο υπό τον μανδύα του κυβερνητικού συμβούλου «ο διανομέας δεν είναι μία εργασία (δια βίου) που μπορεί να οδηγήσει τον εργαζόμενο στη σύνταξη και που δύναται κάλλιστα να ενταχθεί στην κλασική διάκριση μεταξύ αυτοαπασχολούμενου και υφισταμένου. Εάν θέλετε να διατηρηθούν αυτές τις θέσεις εργασίας, δεν είναι δυνατόν να αυξηθεί πολύ το κόστος της εργασίας!» Αυτό κι αν δεν είναι η πιο τρανταχτή επιβεβαίωση του μαρξικού ορισμού για το σύστημα σκλαβιάς που είναι το σύστημα της μισθωτής εργασίας. Εξάλλου, στις 6 Νοεμβρίου, ο Ροτόντι είχε εκφωνήσει ομιλία στη Σχολή Πολιτικής Κατάρτισης της «Λέγκας» με το εύγλωττο για τις προθέσεις του θέμα: «Τα όρια της μεταμόρφωσης της εργασίας. Από τη συλλογική σύμβαση στην έξυπνη εργασία» και ο νοών νοείτω που παραπέμπει η… έξυπνη εργασία.
Από την πλευρά του, «το δικηγορικό γραφείο διαμαρτυρήθηκε με ανακοίνωσή του για την «εκστρατεία μίσους και βίας, η οποία εξαπολύθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για ένα γραφείο που εξειδικεύεται στο εργατικό δίκαιο» και που «στο παρελθόν έχει δώσει πολλές επαγγελματικές λύσεις», χωρίς ωστόσο να προσδιορίζει για ποιους και πώς! Ο Ροτόντι απέναντι στις αντιδράσεις που προκάλεσε η αλαζονεία του, προσπάθησε να δικαιολογηθεί, υποστηρίζοντας πως «δεν υπήρξε κάποια ανταμοιβή για απολύσεις. Κανείς δεν έχει απολύσει κι ουδείς θέλει να απολύσει. Η ανάρτησή μας έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης. Το να υποδαυλίζεται το μίσος είναι απαράδεκτο, το γραφείο μου μελετά απλώς λύσεις για εταιρείες και σε αυτή την περίπτωση σκεφθήκαμε μία λύση». Και για να δημιουργήσει εντυπώσεις πρόσθεσε με μία «αξιοδάκρυτη» αγωνία: «Ανησυχώ πολύ για την ασφάλεια της οικογένειάς μου, των συνεργατών μου και της οικογένειάς μου».
