Αφιερωμένο στη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή είναι φέτος το ημερολόγιο των εκδόσεων Α/συνέχεια.
Η εικόνα του εξωφύλλου του ημερολογίου είναι από μια καρτ ποστάλ των αρχών του 20ού αιώνα, κομμάτι της συλλογής «εν Πόντω» του Στέργιου Θεοδωρίδη και απεικονίζει την Φιλαρμονική Τραπεζούντας μέσα σε μια βάρκα με το όνομα «Αργώ ‒ Ναυτική Εκστρατία». Στο εσωτερικό του ημερολογίου παρατίθενται περισσότερα κομμάτια από την ίδια συλλογή.
Το ημερολόγιο επιχειρεί να θυμίσει μια ιστορία που αποτελεί τμήμα της πορείας του νέου Ελληνισμού, αλλά γεωπολιτικοί και ιδεολογικοί λόγοι, ενίοτε, την υποβαθμίζουν, παραμένοντας μόνο στην πλευρά του «προσφυγικού ζητήματος»
Όπως αναφέρεται στο σημείωμα της έκδοσης «Υπάρχει μια άγνωστη εν πολλοίς ιστορία, μια ιστορία που αποκρύβεται, αλλά που είναι τμήμα της πορείας του νέου Ελληνισμού. Λόγοι γεωπολιτικοί, ιδεολογικοί αλλά και η ύπαρξη ιστορικών ευθυνών έχουν εμποδίσει να φωτιστούν μια σειρά γεγονότων, που προηγήθηκαν ή συνέπεσαν με το 1922, σε ολόκληρη την περιοχή της Μικράς Ασίας όπου εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες «εξαφανίστηκαν». Αυτός ο αγνοημένος Ελληνισμός, στην Ελλάδα έγινε αντιληπτός μόνο ως προσφυγικό πρόβλημα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο πυρήνας διαφορετικών εθνικών εστιών, με αξιοσημείωτη πολιτισμική, οικονομική και πολιτική άνθιση, που πάσχιζαν να βρουν μορφές με τις οποίες θα μπορούσαν να υπάρξουν στη νέα εποχή»
Αυτή την «άγνωστη» εν πολλοίς ιστορία επιχειρεί να θυμίσει το ημερολόγιο με σύντομα κείμενα και φωτογραφικά ντοκουμέντα, ώστε να φανεί πιο καθαρά τι χάθηκε, ποια ήταν τα ιστορικά νήματα που διακόπηκαν και σε ποια δίνη «απορροφήθηκαν» μεγάλα τμήματα πληθυσμών που ζούσαν για αιώνες στην Ανατολή.
Επίσης, όπως αναφέρει το σημείωμα των επιμελητών του ημερολογίου, επιχειρεί να δείξει «τα διακυβεύματα της μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στα έθνη κράτη, ως κληρονομιά που κουβαλάνε οι λαοί της περιοχής μας και διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στις (εσωτερικές και εξωτερικές) πολιτικές και στις σχέσεις μας. Είναι εκείνο το ιστορικό σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκονται οι πηγές του σύγχρονου αναθεωρητισμού του τουρκικού κράτους και της εσωτερικής αντιδημοκρατικής του υπόστασης. Όσα διαδραματίστηκαν στις αρχές του αιώνα σε αυτή την περιοχή είναι ένα πολύτιμο φορτίο μνήμης, η απώθηση του οποίου εμποδίζει κάθε δημοκρατική εξέλιξη».
«Η δική μας εποχή μάς έχει φέρει σε ένα αντίστοιχο σταυροδρόμι. Η Ελλάδα συμπιέζεται ανάμεσα στο να περιφερειοποιηθεί απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και στο να είναι μια μεταμοντέρνα αποικία των ευρωατλαντικών δυνάμεων. Ο αγώνας αυτός είναι αναγκασμένος να αναζητήσει την ουσία και τη ζωτικότητά του μεταξύ άλλων και σε όλα εκείνα τα ματαιωμένα εν δυνάμει του Ελληνισμού, φέροντας ένα ταυτόχρονα εθνικό και οικουμενικό φορτίο, επιμένοντας στη δυνατότητα ενός μικρού λαού να έχει τη δική του οικονομική, πολιτική, παραγωγική υπόσταση, χωρίς να πρέπει να γίνει προσάρτημα των μεγάλων δυνάμεων, υπερασπιζόμενος τη δική του κλίμακα κόντρα στην παγκοσμιοποίηση, παραμένοντας ανοιχτός στο διεθνές γίγνεσθαι και συνεργαζόμενος με τους άλλους λαούς και χώρες προς μια τέτοια κατεύθυνση» καταλήγει το σημείωμα των εκδόσεων, συνδέοντας το χθες με το σήμερα.
