Μία από τις τελευταίες επιζήσασες των γυναικείων φυλακών Αβέρωφ, η αγωνίστρια Μαρία Σιδέρη έφυγε από τη ζωή.
Η Μαρία Δεμσερή – Σιδέρη γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1923. Το 1943 εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και είχε ενεργή συμμετοχή σε όλες τις δραστηριότητές της ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Αργότερα, οργανώθηκε και στο ΚΚΕ.
Για τη δράση της ενάντια στη ναζιστική κατοχή φυλακίστηκε για 14 χρόνια, καταδικάστηκε 5 φορές σε θάνατο, ενώ πέρασε φριχτά βασανιστήρια.
Το 1981 εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Ερμής» το πρώτο της βιβλίο «Δεκατέσσερα Χρόνια», έργο βιογραφικό που παρουσιάζει τη ζωή της από τη σύλληψη μέχρι και την απελευθέρωσή της, με εικονογράφηση από έργα δικά της, τα οποία φιλοτεχνήθηκαν κατά τη διάρκεια της πολύχρονης φυλάκισής της.
Το 1992 παρουσίασε το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο «Χρόνια Οδύνης». Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1984.
Συλλυπητήρια από το ΚΚΕ
«Το ΚΚΕ αποχαιρετά με περηφάνια και σεβασμό τη συντρόφισσα Μαρία Δεμσερή – Σιδέρη, που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, έχοντας κλείσει έναν μεγάλο και γεμάτο κύκλο ζωής, αδιάλειπτης δράσης και ανυποχώρητων αγώνων», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Περισσός.
«Η συντρόφισσα Μαρία, μία από τις χιλιάδες των αλύγιστων της ταξικής πάλης, ήταν από τις τελευταίες επιζήσασες των φυλακών Αβέρωφ, υπεύθυνη της γυναικείας χορωδίας των κρατούμενων γυναικών. Υπήρξε σύζυγος του κομμουνιστή ποιητή, Γιώργου Σιδέρη, με τον οποίο γνωρίστηκε ενώ ήταν κρατούμενος στις φυλακές της Αίγινας.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της».
