«Έφυγε» σήμερα πλήρης ημερών ο Σίντνεϊ Πουατιέ, ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός που τιμήθηκε με Όσκαρ Πρώτου ανδρικού ρόλου το 1963 για την ταινία «Κάτω από το Βλέμμα του Θεού» (Lillies of the Field).Ο Πουατιέ ήταν επίσης σκηνοθέτης, συγγραφέας και διπλωμάτης.
Γεννήθηκε στο Μαϊάμι της Φλόριντας με καταγωγή από τα νησιά Μπαχάμες.
Όταν ήταν 15 ετών, οι γονείς του τον έστειλαν στο Μαϊάμι για να ζήσει με τον αδελφό του και δύο χρόνια αργότερα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε ως λαντζιέρης. Στη συνέχεια αποφάσισε να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό κι όταν απολύθηκε πήρε την πρώτη του δουλειά στο «Αμερικανικό Θέατρο Νέγρων» αλλά το κοινό τον αποδοκίμασε. Οι περισσότεροι μαύροι ηθοποιοί της εποχής ήταν καλλίφωνοι, αλλά ο Πουατιέ δε διέθετε μουσικό αυτί. Αποφασισμένος να βελτιώσει τις υποκριτικές του δυνατότητες, πέρασε έξι μήνες μελετώντας ώστε να έχει επιτυχία στο θέατρο. Η δεύτερή του απόπειρα στο θέατρο ήταν επιτυχημένη και τον οδήγησε στον πρωταγωνιστικό ρόλο στην θεατρική παράσταση Λυσιστράτη (βασισμένη στην ομώνυμη κωμωδία του Aριστοφάνη στο Μπρόντγουεϊ, που του χάρισε καλές κριτικές. Εκεί τον πρόσεξε κι ο διευθυντής της εταιρίας 20th Century Fox, Ντάριλ Φ. Ζάνουκ, που τον προσέλαβε για να συμμετάσχει στην ταινία του Μάνκιεβιτς, Όταν το Μίσος Προστάζει (No Way Out, 1949) στο ρόλο ενός γιατρού που απειλείται από έναν λευκό.
Η «θητεία» του στον κινηματογράφο συνεχίστηκε έκτοτε με ιδιαίτερη επιτυχία τη δεκαετία του 1950 και έπειτα.
Το 1967 είχε τρεις επιτυχημένες ταινίες (μεταξύ αυτών και η ταινία «Στον Κύριο μας με Αγάπη») που έκαναν αίσθηση στους αμερικανικούς κινηματογράφους καθώς διαπραγματεύονταν το θέμα του ρατσισμού.
Ο ηθοποιός συμμετείχε επίσης στις ταινίες: Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα (Blackboard Jungle, 1955), Έσπασα τα Δεσμά μου (Edge of the City, 1957), Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες (The Defiant Ones, 1958), Ένα Σταφύλι στον Ήλιο (A Raisin in the Sun, 1960) και Τυφλός Άγγελος (A Patch of Blue).
Το 1972 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία Οι Δυο Συνένοχοι (Buck and the Preacher). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει στην 22η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Πρωτοεμφανίστηκε στο σκηνοθετικό τιμόνι το 1972 με την ταινία Οι Δυο Συνένοχοι (Buck and the Preacher), όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Χάρι Μπελαφόντε. Η εμπορικότερη ταινία που σκηνοθέτησε ήταν το Τώρα… δεν μας Σταματάει Τίποτα (Stir Crazy, 1980) που θεωρούταν για πολλά χρόνια η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του.
Το 2002 ο ηθοποιός βραβεύτηκε με τιμητικό Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, για τα επιτεύγματά του ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος.
Tο 2009 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα.
Από το 1997 διατελούσε πρέσβης των Νησιών Μπαχάμες.
