(Αναδημοσίευση στοιχείων από το cubaniagriega.blogspot.com)
Τους λόγους για τους οποίους δεν υπάρχει αντιεμβολιαστικό κίνημα στην Κούβα εξηγεί με εκτενές άρθρο του το μπλογκ cubaniagriega.blogspot.com μεταφράζοντας σχετικό ενδιαφέρον ρεπορτάζ από την ισπανική ειδησεογραφική μη κερδοσκοπική ιστοσελίδα rebelion.org.
Όπως εξηγούν οι αρθρογράφοι από τον Ιανουάριο του 2020, σχεδόν δύο μήνες πριν αναλάβουν δράση οι πολιτικοί στην Ευρώπη, η κουβανική κυβέρνηση ξεκίνησε ένα εθνικό σχέδιο για την καταπολέμηση του κορωνοϊού. Ξεκίνησαν μαζικές εκστρατείες ενημέρωσης στις εργατικές γειτονιές και στην τηλεόραση. Ούτε αντικρουόμενες κυβερνήσεις ούτε επτά υπουργοί Υγείας που έπρεπε να συμφωνήσουν, ούτε συζητήσεις για υποχρεωτικές μάσκες.
Η κυβέρνηση ενήργησε αποφασιστικά και έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να αντιμετωπίσει ριζικά τον ιό. Δεν υπήρξαν εύκολες υποσχέσεις, ούτε χαλάρωση των μέτρων λόγω εκλογών ή έλλειψης πολιτικού θάρρους, αλλά σταθερά μέτρα.
Είναι χαρακτηριστικό πως μολονότι ο τουρισμός είναι η κύρια πηγή εισοδήματος της χώρας, έκλεισε αμέσως όταν διασπιστώθηκε πως ευνοεί τη μετάδοση του κορονοϊού. Τα παιδιά ηλικίας από έξι ετών και άνω, έπρεπε να φορούν μάσκα. Όταν επιβεβαιώθηκε ότι τα σχολεία ήταν επίσης σημαντικές εστίες μετάδοσης, στράφηκαν στην εκπαίδευση στο σπίτι, με πολύ καλή υποστήριξη, μεταξύ άλλων και από τη σχολική τηλεόραση.
Πολιτική αποκεντρωμένης πρόληψης υγείας
Στο ίδιο άρθρο επισημαίνεται πως η υγειονομική περίθαλψη στην Κούβα επικεντρώνεται κυρίως στην πρόληψη και είναι εξαιρετικά αποκεντρωμένη.
Κάθε γειτονιά έχει το δικό της πολύ-ιατρείο και υπάρχει ισχυρός δεσμός εμπιστοσύνης ανάμεσα στον τοπικό πληθυσμό και το υγειονομικό προσωπικό.
Από τον Μάρτιο του 2020, σχεδόν 30.000 «ιχνηλάτες κρουσμάτων» πήγαν πόρτα-πόρτα, στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του νησιού, για να ελέγξουν κάθε οικογένεια εάν κάποιο μέλος της είχε μολυνθεί. Οι φοιτητές του πανεπιστημίου κινητοποιήθηκαν και αυτοί για να βοηθήσουν σε αυτή την ιχνηλάτηση.
Είναι χαρακτηριστικές οι διαφορές στις πολιτικές COVID-19 μεταξύ Κούβας και Βελγίου, οι οποίες αντικατοπτρίζονται επίσης στα ακόλουθα στοιχεία. Στα τέλη του 2020, στην Κούβα σημειώθηκαν 146 θάνατοι από COVID-19. Το ίδιο διάστημα, στο Βέλγιο, με τον ίδιο αριθμό κατοίκων, ο αριθμός των θανάτων άγγιξε τις 20.000. Αυτό πριν από την μετάλλαξη Δέλτα.
Εδώ, ο χρόνος δεν βοήθησε την Κούβα. Τα δικά της εμβόλια ολοκληρώθηκαν μόνο τρεις μήνες αφότου άρχισε να εξαπλώνεται η μετάλλαξη Δέλτα. Στο Βέλγιο, ο γρήγορος εμβολιασμός, που ξεκίνησε στα τέλη του 2020, κατέστησε δυνατή τη σημαντική μείωση του αριθμού θανάτων από την μετάλλαξη Δέλτα, τουλάχιστον στην αρχική φάση.
Στην πραγματικότητα, η μετάλλαξη Δέλτα έφτασε στην Κούβα πολύ νωρίς, όταν ακόμη δεν υπήρχαν εμβόλια. Η κορύφωση της μόλυνσης σημειώθηκε τον Ιούλιο. Αυτό προκάλεσε πολλούς θανάτους και ταρακούνησε το σύστημα υγείας. Αυτή η επισφαλής κατάσταση προστέθηκε στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν από τον οικονομικό αποκλεισμό των Ηνωμένων Πολιτειών, την απώλεια του τουρισμού και την αύξηση της τιμής των τροφίμων. Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μεγάλη δυσαρέσκεια στον κόσμο. Μέσω των κοινωνικών δικτύων, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να υποκινήσουν αυτή τη δυσαρέσκεια και να τη διοχετεύσουν σε διαμαρτυρίες. Η προσπάθεια αυτή κατέληξε σε αποτυχία.
Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά μόλις ξεκίνησε η εκστρατεία εμβολιασμού. Στις 20 Σεπτεμβρίου, κατά την έναρξη της εκστρατείας, υπήρξαν πάνω από 40.000 νέες μολύνσεις και 69 θάνατοι ημερησίως. Σήμερα καταγράφονται 120 νέες μολύνσεις και ένας θάνατος την ημέρα. Στην Κούβα, τα παιδιά εμβολιάζονται επίσης από την ηλικία των δύο ετών. Στις 2 Δεκεμβρίου, το 90% των Κουβανών είχε λάβει την πρώτη δόση του εμβολίου. Είναι το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, μετά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, και το υψηλότερο στη Λατινική Αμερική.
Βάσιμες αιτίες δυσπιστίας στη Δύση…
Αναφέρεται επίσης πως υπάρχουν βάσιμες αιτίες για την έντονη δυσπιστία πολιτών απέναντι στις φαρμακοβιομηχανίες πολυεθνικών, επισημαίνοντας γιατί σε πολλούς ανεμβολίαστους στην Ευρώπη «φαίνεται ύποπτο ότι η κυβέρνηση παρέχει τα εμβόλια δωρεάν, καθώς για άλλα φάρμακα πρέπει να πληρώνεις όλο και περισσότερα. Και τώρα, ξαφνικά, όλοι «πρέπει» να εμβολιαζόμαστε δωρεάν. Πολλοί αναρωτιούνται αν αυτό κρύβει κάτι.»
Στο άρθρο υπενθυμίζεται ότι οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες κοιτάζουν μόνο το κέρδος και δεν παίρνουν πάντα στα σοβαρά την ασφάλεια των ανθρώπων.
Μεταξύ 1940 και 1980 εκατομμύρια μελλοντικές μητέρες έλαβαν DES (διαιθυλοστιλβεστρόλη) κατά των αποβολών και στη δεκαετία του 1960 το Softenon συνταγογραφήθηκε κατά της ζάλης της εγκυμοσύνης. Αυτές οι αποφάσεις δημιούργησαν χιλιάδες παραμορφωμένα μωρά.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Purdue Pharma, που ανήκει στην πλούσια οικογένεια Sackler, πουλούσε μέχρι πρόσφατα το ισχυρό παυσίπονο OxyContin, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι είναι εξαιρετικά εθιστικό.
Φαρμακοβιομηχανίες δίχως γνώμονα το κέρδος
Στην Κούβα δεν υπάρχει ιδιωτική φαρμακοβιομηχανία. Όλα τα εμβόλια κατά του COVID-19 κατασκευάζονται από κρατικά βιοϊατρικά εργαστήρια. Το 80% των εμβολίων που χρησιμοποιούνται στα προγράμματα εμβολιασμού της χώρας είναι εθνικής παραγωγής. Εδώ δεν θα βρείτε εξωφρενικές τιμές ή τοκογλυφικά κέρδη.
Στην Κούβα, o κόσμος γίνεται αποδέκτης επαγγελματικών διαφημίσεων πολύ σποραδικά. Η επιστήμη προσεγγίζει τον κόσμο μέσω της υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης και μη εμπορικών μέσων. Ακόμη και πριν από την πρώτη μόλυνση, είπαν στην τηλεόραση σε όλους τους Κουβανούς τι είναι ο COVID-19, πώς αναπτύχθηκε η πανδημία σε όλο τον κόσμο, τι μπορεί να γίνει γι’ αυτήν και, κατά συνέπεια, ποια μέτρα έπρεπε να ληφθούν.
Ο πληθυσμός της Κούβας γνωρίζει ότι οι επιστήμονές του εργάζονται για το κοινό καλό της χώρας τους. Ο πληθυσμός το βλέπει αυτό σχεδόν κάθε χρόνο, για παράδειγμα, στις προληπτικές εκκενώσεις των πόλεων και των χωριών που βρίσκονται στη διαδρομή των τυφώνων, που έχουν σχεδιαστεί από τους καλύτερους μετεωρολόγους στον κόσμο. Είδε πώς ο HIV περιορίστηκε γρήγορα με ισχυρά μέτρα πρόληψης, πώς ο δάγκειος πυρετός και ο Ζίκα αντιμετωπίζονται επιστημονικά, αποτελεσματικά και με διαφάνεια, με αποτέλεσμα έναν ελάχιστο αριθμό θυμάτων.
Οι Κουβανοί και οι Κουβανές δεν βρίσκονται σε κατάσταση ανταγωνισμού ή «ο σώζων εαυτό σωθήτω». Ο πληθυσμός της Κούβας γνωρίζει εκ πείρας ότι μόνο μαζί μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις της χώρας. Το να ξεπερνούν τα προβλήματα μαζί είναι αυτό που έχουν συνηθίσει, δυστυχώς σήμερα περισσότερο από ποτέ. Το να βοηθάνε τους γείτονες, να καθαρίζουν τη γειτονιά μαζί, να κάνουν συναντήσεις και να παίρνουν αποφάσεις μαζί στο χώρο εργασίας κ.λπ., είναι ο τρόπος ζωής τους.
