Οι πανηγυρικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί «γενναίας αύξησης του κατώτατου μισθού» και οι διαρροές σχετικά με την ενίσχυση των κατώτατων αποδοχών στα 700 € από 663€ σήμερα, με ανάγκασε να αναζητήσω στο κινητό μου φωτογραφίες από την φετινή Πρωτοχρονιά.

Τσέκαρα και το επιβεβαίωσα: Η βασιλόπιτα έγραφε 2022. Ο κατώτατος μισθός, όμως, όταν αυξηθεί και εφόσον φθάσει τα 700€, θα ανήκει στο 2009!

Πρόκειται για τη «στήριξη» των χαμηλόμισθων όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση.

Ανάλογης «στήριξης» έτυχαν οι εργαζόμενοι με τον εργασιακό νόμο και όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός «στήριξη» θα λάβουν και οι υγειονομικοί, με την αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η οποία προκειμένου να πραγματοποιηθεί «θα σπάσουν αυγά», απείλησε.

Προφανώς, στο νεοφιλελεύθερο λεξικό, η λέξη «στήριξη», έχει διαφορετική έννοια από αυτή που όλοι γνωρίζουμε.

Αντικαθιστά μια άλλη λέξη, η οποία ακούγεται σχεδόν καθημερινά ανά την επικράτεια ως ευχή (για ορισμένους) ή ως κατάρα (για άλλους) και συντάσσεται υποχρεωτικά με τα ρήματα «αϊ τράβα», «σύρε» , «πήγαινε», «σάλτα», «άντε».

Πάνω σε αυτή την παρεξήγηση στήθηκε ολόκληρη οικονομική πολιτική. Γι’ αυτό κάθε φορά που μας… «στηρίζουν», αναρωτιόμαστε:

• Θα πρέπει να πανηγυρίσουμε επειδή -στην καλύτερη περίπτωση- ο κατώτατος μισθός θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2009;
• Επειδή ο μέσος μισθός αντιστοιχεί σήμερα στα 700€ του τότε κατώτατου;
• Όταν τουλάχιστον ένας στους τρεις εργαζόμενους έχει μεικτές μηνιαίες αποδοχές 471,62 ευρώ. Δηλαδή, ο μέσος μισθός, αγγίζει και σε κάποιες περιπτώσεις υπολείπεται του επιδόματος ανεργίας των περίπου 400€;
• Επειδή η συρρίκνωση των μισθών στον Ιδιωτικό και το Δημόσιο τομέα, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, κυμαίνεται από 15% έως και 60%;
• Επειδή οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι πλέον μουσειακό είδος;
• Όταν η μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου ημερομίσθιου τη δεκαετία 2010-2020, σε ποσοστό 15,12%, έγινε στις ΗΠΑ και η δεύτερη μεγαλύτερη μείωση κατά 12,2% έγινε στην Ελλάδα;
• Όταν η Ελλάδα έχει το όγδοο χαμηλότερο ημερομίσθιο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ και είναι η μοναδική χώρα με κατώτατο μισθό μικρότερο σε σχέση με το 2011;
• Και την ίδια ώρα οι μισθολογικές ωριμάνσεις είναι “παγωμένες” με μνημονιακό νόμο;
• Κι όλα αυτά όταν οι μισθοί για μεγάλο μέρος της αγοράς εργασίας μετατράπηκαν επί σειρά μηνών σε ειδικό επίδομα εξαιτίας την υγειονομικής κρίσης, ενώ από τον Σεπτέμβριο τα νοικοκυριά πλήττονται από πρωτοφανές κύμα ακρίβειας;

Δεν… στηριζόμαστε, λέω εγώ.