Μπήκαμε ήδη στην τρίτη εβδομάδα εξέλιξης ενός πολύκροτου «σίριαλ», που παρακολουθεί όλος ο πλανήτης μια που αφορά σε έναν από τους κορυφαίους αθλητές της τελευταίας δεκαετίας και τον (εξωγηπεδικό αυτή τη φορά) αγώνα του εναντίον των αμφιλεγόμενων αποφάσεων της κυβέρνησης μιας χώρας που επαίρεται για το υψηλό επίπεδο δημοκρατίας που έχει κατακτήσει.
Χάρη στο «σίριαλ» αυτό, το εφετινό Australian Open (η μία από τις τέσσερις μεγαλύτερες διοργανώσεις διεθνώς στο τένις: το Grand Slam της Μελβούρνης) κινδυνεύει να περάσει στην ιστορία όχι για τις επιδόσεις και τα ρεκόρ των αθλητών που παίρνουν μέρος, αλλά για την πρωτοφανή μεταχείριση εκ μέρους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Αυστραλίας ενός (απόντος πλέον από τη διοργάνωση) διάσημου αθλητή, του Νο1 τενίστα των τελευταίων ετών και πολυνίκη στη Μελβούρνη Σέρβου, Νόβακ Τζόκοβιτς. Κι αυτό επειδή του απαγορεύθηκε με προσωπική απόφαση του Αυστραλού υπουργού Μετανάστευσης, για ξεκάθαρα πολιτικούς/λαϊκίστικους λόγους, να συμμετάσχει στη διοργάνωση που θα του εξασφάλιζε πιθανότατα ρεκόρ καριέρας (με την κατάκτηση συνολικά21 τίτλων Grand Slam).
Το «σίριαλ» τα έχει σχεδόν όλα και προσελκύει καθημερινά το παγκόσμιο κοινό: μια διασημότητα, δύο καιροσκόποι πολιτικοί, κόντρα γύρω από την πανδημία που ταλανίζει τον πλανήτη, ψηφοθηρικές επιδιώξεις που κλόνισαν ακόμα και την εμπιστοσύνη στην αυστραλιανή Δικαιοσύνη, δίψα για εκδίκηση, φανερά και κρυφά συμφέροντα, καθώς και πολύ χρήμα.
Τα γεγονότα, λίγο πολύ γνωστά, αφού επί σχεδόν δύο εβδομάδες οι εξελίξεις στη Μελβούρνη γύρω από τη νόμιμη είσοδο και παραμονή του «Νόλε» Τζόκοβιτς στην Αυστραλία «έπαιζαν» μεταξύ των πρώτων θεμάτων σε όλα τα ΜΜΕ διεθνώς. «Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» όμως, ως γνωστόν, και σήμερα εμείς θα εστιάσουμε σε κάποιες «λεπτομέρειες» της κόντρας Αυστραλίας – Τζόκοβιτς (και εμμέσως Αυστραλίας – Σερβίας) που αποκαλύπτουν την πραγματική έκταση μιας υπόθεσης που χαρακτηρίστηκε «επικοινωνιακό φιάσκο» για την αυστραλιανή κυβέρνηση από το ίδιο το κρατικό κανάλι της Αυστραλίας ABC.
Εκτεθειμένη η κυβέρνηση της Αυστραλίας
Για κάποιον «υποψιασμένο» η κλιμάκωση των γεγονότων φανερώνει σχεδόν εξ αρχής πως ο αγώνας ήταν «στημένος» κατά του Τζόκοβιτς –και μάλιστα «κακοστημένος», με αποτέλεσμα να εκθέτει σοβαρά όσους τον «έστησαν». Μπορεί να έχει δημιουργηθεί η εντύπωση αρχικά ότι η Αυστραλία εξευτέλισε και «τσαλάκωσε» τον Τζόκοβιτς, φαινομενικά λόγω της αρνητικής στάσης του στον εμβολιασμό για την πανδημία του κορωνοϊού, αλλά στην πραγματικότητα αυτός που εκτέθηκε διεθνώς (αλλά και εντός Αυστραλίας) είναι η αυστραλιανή κυβέρνηση που έφτασε στο σημείο να οργανώσει κι ένα «μίνι πραξικόπημα» κατά της ίδιας της Δικαιοσύνης της προκειμένου να πετύχει την προμελετημένη εκδίωξη και εξευτελισμό του «εχθρού» της Νόβακ Τζόκοβιτς, για λόγους που καμία σχέση δεν έχουν με το τένις και την είσοδο «ανεμβολίαστων» στη χώρα.
Κατ’ αρχάς, να παραθέσουμε μερικές λεπτομέρειες για τη σημερινή Αυστραλία – και ιδίως για όσα συμβαίνουν εκεί κατά τη διετία της πανδημίας:
1. Η Αυστραλία είναι μια ομοσπονδιακή Δημοκρατία δυτικού τύπου (αποτελούμενη από έξι αυτόνομες Πολιτείες και δύο ημιαυτόνομες «Επικράτειες»), που ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία το 1901 (υπήρξε αποικία των Άγγλων από το 1788), αλλά συνεχίζει να έχει ως αρχηγό του κράτους της τη Βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ Β’ (εκπροσωπούμενη από τον Γενικό Κυβερνήτη –Αυστραλό υπήκοο).
2. Οι Πολιτείες κι οι Επικράτειες έχουν ξεχωριστές κυβερνήσεις (σε τοπικό επίπεδο η κάθε μία), με ξεχωριστή Βουλή και Γερουσία, ξεχωριστούς Προϋπολογισμούς και σημαντικές αρμοδιότητες για λήψη αποφάσεων στην επικράτειά τους. Αρκετές από τις αρμοδιότητες αυτές συνυπάρχουν -ή και συγκρούονται- με εκείνες της ομοσπονδιακής/κεντρικής κυβέρνησης της Αυστραλίας, που παίζει συντονιστικό ρόλο μεταξύ των Πολιτειών σε πολλούς τομείς, αλλά καθορίζει αυτοτελώς την πολιτική της χώρας σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Εθνικής Άμυνας και Μετανάστευσης. Κι η δομή αυτή ακριβώς εγκυμονεί πολλούς κινδύνους συγκρούσεων μεταξύ πολιτειακών και ομοσπονδιακών πολιτικών, ιδίως όταν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι διαφορετικού «χρώματος» από μία πολιτειακή.
3. Ιδιαίτερα στα χρόνια της πανδημίας, υπήρξαν συχνές και σφοδρές κόντρες για τις αποφάσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και τις αντίστοιχες πολιτειακών κυβερνήσεων, ως προς τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό, την οργάνωση και την υποχρεωτικότητα ή μη των εμβολιασμών, την οικονομική στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που έχουν πληγεί από την πανδημία κ.α. Κατά γενική ομολογία, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Σκοτ Μόρισον (Scott Morisson) απέτυχε παταγωδώς σε πολλές πτυχές αντιμετώπισης της πανδημίας – παρ’ ότι η Αυστραλία – κυρίως λόγω της γεωγραφικής απομόνωσής της ως ήπειρος – έχει να επιδείξει συγκριτικά μικρό αριθμό θυμάτων (γύρω στις 2.500 θάνατοι συνολικά) από Covid. Π.χ. με ευθύνη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ο εφοδιασμός της Αυστραλίας σε εμβόλια έγινε με χαρακτηριστική καθυστέρηση μηνών και αποκλειστικά με εμβόλια της AstraZeneca (η κυβέρνηση Morisson παρήγγειλε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, συνολικά 150 εκατ. εμβόλια για πληθυσμό περίπου 25 εκατομμυρίων) κι όταν ξέσπασε παγκόσμιος σάλος για τις πολλές παρενέργειες των εμβολίων της εν λόγω εταιρίας (θρομβώσεις κ.α.), οι Αυστραλοί ακύρωναν κατά δεκάδες χιλιάδες τους προγραμματισμένους εμβολιασμούς τους, θεωρώντας πως η κυβέρνηση ουσιαστικά τους θυματοποιούσε.
Επιπλέον, σε εθνικό επίπεδο παρουσιάστηκαν σοβαρά προβλήματα εφοδιασμού των μονάδων υγείας με εμβόλια κι άλλο απαραίτητο υλικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας, σημαντικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και δυσλειτουργίες στη συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας, δραματικές ελλείψεις στα σούπερ μάρκετ και διόγκωση των τιμών των προϊόντων, των ενοικίων, των ακινήτων κ.λπ. Τα δε δρακόντεια μέτρα απομόνωσης της χώρας από αέρα και θάλασσα, που έλαβε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, προσέκρουσαν άλλοτε σε ηπιότερα κι άλλοτε σε ακόμα αυστηρότερα που έλαβαν οι κατά τόπους πολιτειακές κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα την εξάπλωση της σύγχυσης στον τοπικό πληθυσμό για το τι όφειλε να πράξει ανά πάσα στιγμή.
4. Όλες αυτές οι αστοχίες, οι αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις μεταξύ Πολιτειών και ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Αυστραλίας, οι αυστηρότεροι ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο περιορισμοί μετακίνησης και δραστηριοτήτων του πληθυσμού για πολλούς μήνες (ιδίως στις Πολιτείες της Βικτώριας και της Δυτικής Αυστραλίας) και οι ανταγωνισμοί της κυβέρνησης Morisson ιδίως με αντίπαλους κομματικά πολιτειακούς πρωθυπουργούς δημιούργησαν ένα εκρηκτικό κλίμα λαϊκής δυσαρέσκειας εις βάρος της. Ενώ ένα όχι ευκαταφρόνητο αντιεμβολιαστικό κίνημα κάνει αισθητή την ύπαρξή του στις μεγάλες, αλλά και τις επαρχιακές, πόλεις της χώρας, με συχνές συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις.
Παρόλο που η ομοσπονδιακή αντιπολίτευση (Εργατικό Κόμμα) παρουσιάζεται από άτολμη έως σχεδόν ανύπαρκτη όλο αυτό το διάστημα, η δημοτικότητα του πρωθυπουργού της Αυστραλίας και του κόμματός του (Φιλελεύθεροι) ήταν συνεχώς καθοδική στις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Κι ενόψει των προσεχών εθνικών εκλογών στην Αυστραλία το αργότερο έως τις 21 Μαΐου, ο Scott Morisson κι η κυβέρνησή του χρειάζονταν κατεπειγόντως μια «επιτυχία», που θα αποσπούσε την προσοχή των ψηφοφόρων και θα ενίσχυε το «προφίλ» του 53χρονου ομοσπονδιακού πρωθυπουργού, που βρίσκεται στο τιμόνι της Αυστραλίας από τον Αύγουστο του 2018.
Κι η ευκαιρία για την εξασφάλιση αυτής της «επιτυχίας» δόθηκε με τον μη εμβολιασμένο Νόβακ Τζόκοβιτς, που κατέβαινε στην Αυστραλία για να συμμετάσχει στο Australian Open της Μελβούρνης ως ο κύριος διεκδικητής του τίτλου της διοργάνωσης κι έχοντας εξασφαλίσει βίζα κατ’ εξαίρεσιν με «ιατρική βεβαίωση», ότι έχει νοσήσει πρόσφατα από κορονοϊό, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που είχαν θέσει οι διοργανωτές των αγώνων (σε συνεννόηση με την πολιτειακή κυβέρνηση της Βικτώριας).
Υπάρχουν πράγματα που είναι ήδη γνωστά για την 12ήμερη περιπέτεια του Τζόκοβιτς στην Αυστραλία, ξεκινώντας τη νύχτα της 5ης προς 6η Ιανουαρίου (τοπική ώρα),όταν Αυστραλοί ομοσπονδιακοί συνοριοφύλακες, αμέσως μετά την κάθοδο του Σέρβου αθλητή από το αεροπλάνο, τον οδήγησαν σε απομόνωση για ώρες και -χωρίς να του επιτρέψουν πρόσβαση σε νομική ή άλλη βοήθεια-τον υποχρέωσαν να «αποδεχθεί» την ακύρωση της βίζας του (που νόμιμα του είχε χορηγηθεί από τις αυστραλιανές διπλωματικές αρχές στη Σερβία). Για τον Τζόκοβιτς ήταν μια εφιαλτική νύχτα Χριστουγέννων (οι Σέρβοι γιορτάζουν Χριστούγεννα με το Παλαιό Ημερολόγιο), που συνεχίστηκε εξίσου εφιαλτικά τις επόμενες μέρες καθώς κρατείτο σε ένα χαμηλής κατηγορίας ξενοδοχείο, μαζί με κάποιες εκατοντάδες άτυχους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Αυστραλία έως και εννέα (9) χρόνια περιμένοντας καρτερικά να τους δοθεί άσυλο στη χώρα, χωρίς τη δυνατότητα προπονήσεων ή ουσιαστικής επικοινωνίας με την οικογένειά του, με το τεχνικό επιτελείο του κ.α., αλλά και χωρίς την ειδική διατροφή που απαιτεί η δυσανεξία του στη γλουτένη, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει από σοβαρή αλλεργία.
Αυθαιρεσίες και «εξαιρέσεις»
Φυσικά, η αυθαίρετη ουσιαστικά κράτησή του από τους Αυστραλούς, αφού ήταν νόμιμος κάτοχος αυστραλιανής βίζας «υποκατηγορίας 408» (που επιτρέπει περιορισμένης φύσης εργασία σε αυστραλιανό έδαφος –ως επαγγελματίας αθλητής που είχε γίνει αποδεκτός να συμμετάσχει στο Australian Open) και του είχε χορηγηθεί από τους διοργανωτές επίσης νόμιμα εξαίρεση για «ιατρικούς λόγους», αν και μη εμβολιασμένος, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών μεταξύ της σερβικής και άλλων εθνικών κοινοτήτων της Αυστραλίας κατά της κυβερνητικής απόφασης για την ακύρωση της βίζας του και την απειλή απέλασής του. Παράλληλα προκάλεσε και την άμεση παρέμβαση του Σέρβου προέδρου και της Σέρβας πρωθυπουργού, με απευθείας επικοινωνία με τον Αυστραλό πρωθυπουργό Scott Morisson. Ο τελευταίος παρακολουθούσε, σαδιστικά σχεδόν, τον σάλο που προκάλεσε διεθνώς η αμφιλεγόμενη απόφαση της κυβέρνησής του και φαινόταν ν’ απολαμβάνει την «τιμωρία» του Τζόκοβιτς, ισχυριζόμενος αυτάρεσκα πως «οι νόμοι είναι νόμοι και πρέπει να τηρούνται απ’ όλους, χωρίς εξαιρέσεις».
Προτιμώντας, φυσικά, υποκριτικά να «ξεχνά» πόσες εξαιρέσεις έχουν επιφυλαχθεί σε άλλες προσωπικότητες εν μέσω πανδημίας στη χώρα του (π.χ. στην Αυστραλή ηθοποιό Νικόλ Κίντμαν και στον σύζυγό της που απαλλάχθηκαν από την υποχρέωση 14ήμερης καραντίνας σε ξενοδοχείο με έξοδά τους και επέστρεψαν απευθείας στο σπίτι τους, σε θρησκευτικούς λειτουργούς, σε πολιτικούς κ.ά.).
Αποδιοπομπαίος τράγος ο Νόλε
Η προσφυγή του Νόβακ Τζόκοβιτς στην αυστραλιανή Δικαιοσύνη τις επόμενες μέρες ευδοκίμησε σε α’ βαθμό, αφού ο δικαστής Άντονι Κέλι (Anthony Kelly) στις 10/1/22 όχι μόνο δικαίωσε τον Νο1 τενίστα του κόσμου επιβάλλοντας να του επαναχορηγηθεί η ακυρωθείσα βίζα του, αλλά και επέκρινε τις συνοριακές Αρχές της Αυστραλίας για την ανακόλουθη συμπεριφορά τους απέναντί του. Πριν όμως πάει η καρδιά των υπευθύνων του Australian Open στη θέση της και «στεγνώσει η μελάνη» στην απόφαση του Αυστραλού δικαστή, ο σκληροπυρηνικός υπουργός Μετανάστευσης της Αυστραλίας Άλεξ Χοκ (Alex Hawke –με ελληνική καταγωγή), μάλιστα, από την πλευρά της μητέρας του- έσπευσε να δηλώσει πως εξέταζε να κάνει χρήση της δυνατότητάς του ως υπουργού Μετανάστευσης για ακύρωση της βίζας οποιουδήποτε αποτελεί «απειλή για τη δημόσια τάξη και το δημόσιο συμφέρον» στην Αυστραλία.
Αυτή είναι μία «πρόνοια» που θεσπίστηκε με πρωτοβουλία του ίδιου του Alex Hawke και μπορεί να εφαρμοστεί για ανατροπή των αποφάσεων των θεσπισμένων οργάνων απονομής Δικαιοσύνης στην Αυστραλία, δημιουργώντας ουσιαστικά συνθήκες ενός θεσμικού νομιμοφανούς πραξικοπήματος σε ένα κατ’ εξοχήν κράτος δικαίου –όπως επαίρεται ότι είναι η Αυστραλία.
Κι αφού «τσιγάρισε» τον Νόβακ Τζόκοβιτς με την επαπειλούμενη χρήση της δυνατότητας αυτής για κάποιες μέρες, τελικά ο Alex Hawke το επιχείρησε, γράφοντας στα παλιά του παπούτσια την ανεξαρτησία της αυστραλιανής Δικαιοσύνης και αναγορεύοντας τον Τζόκοβιτς σε δημόσιο κίνδυνο. Με τη «χορωδία» κάποιων τοπικών ΜΜΕ να ουρλιάζουν για τον «εχθρό του λαού» Σέρβο τενίστα που τολμά να απειλεί ως ανεμβολίαστος τη δημόσια υγεία στην Αυστραλία, παραβλέποντας φυσικά ότι περίπου το 10% του ενήλικου πληθυσμού της Αυστραλίας παραμένει φανατικά ανεμβολίαστο. Κι ότι κι άλλοι τενίστες έγιναν δεκτοί στο φετινό Australian Open με εξαίρεση λόγω «ιατρικής βεβαίωσης» επειδή είχαν νοσήσει πρόσφατα από Covid. Ο Αυστραλός πρωθυπουργός κι ο υπουργός του για τη Μετανάστευση μετέτρεψαν εμμονικά, χάριν των προσωπικών τους σκοπιμοτήτων, τον Νόβακ Τζόκοβιτς σε αποδιοπομπαίο τράγο και έκαναν ό,τι μπορούσαν επιπλέον για να χαϊδέψουν τ’ αυτιά των απαυδισμένων από τους αυστηρούς περιορισμούς Αυστραλών, φανατίζοντάς τους κατά του διάσημου αθλητή με διάφορες «λαϊκίστικες» μεθοδεύσεις. Κι ο κουτοπόνηρος στόχος τους μάλλον πέτυχε, αφού σχεδόν το 80% των Αυστραλών που ερωτήθηκαν σε δημοσκοπήσεις επιδοκίμασαν το «κυνήγι μαγισσών» που εξαπέλυσε ο Scott Morissonκατά του Τζόκοβιτς κι ανέβασαν τα ποσοστά δημοφιλίας του πρωθυπουργού τους μόνο και μόνο επειδή «κατατρόπωσε» τον Σέρβο ανεμβολίαστο αθλητή. Η δικαίωση του πολιτικού καιροσκοπισμού.
Τελικά, παρά τη νέα προσφυγή του Τζόκοβιτς κατά της υπουργικής απόφασης για την απέλασή του από τη χώρα, στις 16 Ιανουαρίου βρέθηκαν τρεις πρόθυμοι ομοσπονδιακοί δικαστές που απέρριψαν την προσφυγή του αθλητή και αποδέχθηκαν ομόφωνα την υπουργική απόφαση απέλασης του Σέρβου τενίστα όχι επειδή συμφώνησαν κατ’ ουσίαν μ’ αυτήν -όπως διευκρίνισαν, τονίζοντας πως «δεν μπήκαν στην ουσία της υπόθεσης ούτε έκριναν αν η υπουργική απόφαση είναι σωστή» – αλλά επειδή έκριναν ότι ο υπουργός είχε όντως (σύμφωνα με τον… δικό του νόμο) την αρμοδιότητα να λάβει σύννομα (lawfully) την απόφαση αυτή! Σε μια κρίση ειλικρίνειας, μάλιστα, ομολόγησαν πως «αν ήταν άλλο πρόσωπο στη θέση του υπουργού Μετανάστευσης, ίσως να μην έπαιρνε την απόφαση αυτή (της απέλασης)».
Έτσι, ο Νόβακ Τζόκοβιτς οδηγήθηκε μέσα σε λίγες ώρες (16/1) εκτός Αυστραλίας και οριστικά έξω από το Australian Open που άρχιζε το επόμενο πρωί, με δύο διάτρητες αποφάσεις: του υπουργού Μετανάστευσης και του τριμελούς σύνθεσης πειθήνιου ομοσπονδιακού δικαστηρίου (που δεν «φιλοτιμήθηκε» να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης κι αποδέχθηκε την καταχρηστική παρέμβαση του υπουργού, ακυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση συναδέλφου τους –που, σε αντίθεση μ’ αυτούς, μπήκε στην ουσία της υπόθεσης και ήρθε με γενναιότητα κι αμεροληψία αντιμέτωπος με τις αυθαιρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας της χώρας του).
Εμμονή, εκδικητικότητα και διαπλοκή
Γιατί, όμως, τόση εμμονή – σε βαθμό προκλητικής και προσωπικής εκδικητικότητας – εκ μέρους της αυστραλιανής πολιτικής ηγεσίας απέναντι στο Νόβακ Τζόκοβιτς; Έναν αθλητή με υποδειγματική συμπεριφορά εντός των αγωνιστικών χώρων και με αξιοθαύμαστη ανθρωπιστική δράση; Ήταν όντως μόνο η επιφυλακτική στάση του απέναντι στον εμβολιασμό κατά του κορονοϊού και ο φόβος ότι, λόγω του ευρείας απήχησης προφίλ του, θα επηρέαζε σημαντικά το αντιεμβολιαστικό αίσθημα στην Αυστραλία –ή κρύβεται κάτι άλλο, πιο καίριο, πίσω από τη σκληρή μέχρι απαξίωσης στάση των Αυστραλών;
Όλα δείχνουν πως πίσω από την πρωτοφανή συμπεριφορά ενός κράτους -της Αυστραλίας- απέναντι σε έναν διάσημο αθλητή κρύβονται διαπλεκόμενα συμφέροντα. Όχι μόνο ψηφοθηρικά εν όψει των προσεχών εθνικών εκλογών στην Αυστραλία, αλλά και πραγματικά μεγάλα συμφέροντα, της τάξης των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων Αυστραλίας (περίπου 1,3 δισεκ. ευρώ)!
Κρύβεται η οργή του Αυστραλού πρωθυπουργού και των κύκλων που τον περιβάλλουν και τον στηρίζουν για μια επένδυση δύο δισεκ. δολαρίων, που πρόσφατα έχασε η βρετανο-αυστραλιανή πολυεθνική εξορύξεων και μεταλλευμάτων Rio Tinto στη Σερβία, αφού η σερβική κυβέρνηση έκανε πίσω στην αρχική συμφωνία της ύστερα από το ξέσπασμα μεγάλων αντιδράσεων στη χώρα. Η Rio Tinto είχε εξασφαλίσει ένα συμβόλαιο για αποκλειστική εξόρυξη λιθίου (πολύτιμο ορυκτό για την κατασκευή μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων, κινητών τηλεφώνων κ.α.) σε περιοχή 130 χλμ έξω από το Βελιγράδι και, μάλιστα, είχε ήδη ξεκινήσει την καταβολή αποζημιώσεων σε ιδιοκτήτες γης στην περιοχή ενδιαφέροντός της από τον περασμένο Αύγουστο.
Τζόκοβιτς κατά Rio Tinto και στη … μέση $2 δισ.
Πληροφορίες για τις δυσμενείς και χρόνιες επιπτώσεις στο περιβάλλον από την μελλοντική εξορυκτική δραστηριότητα στην περιοχή, όμως, ξεσήκωσαν τον κόσμο κατά της Rio Tinto, με μεγάλες διαδηλώσεις, μπλόκα σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους κ.α. στο Βελιγράδι και σε άλλες πόλεις της Σερβίας. Μεταξύ των επιφανών υποστηρικτών της κίνησης κατά της βρετανο-αυστραλιανής πολυεθνικής ήταν και ο Νόβακ Τζόκοβιτς, που σε δηλώσεις του (στη διάρκεια του κύματος των μαζικών αντιδράσεων), ακριβώς έναν μήνα πριν προσγειωθεί στην Αυστραλία, επισήμανε:
«Ο καθαρός αέρας, το νερό και η τροφή είναι θεμελιώδεις για την υγεία του καθένα μας. Χωρίς αυτά δεν έχει νόημα να μιλάμε για ‘’υγεία’’».
Υπό την πίεση των λαϊκών αντιδράσεων, ο πρόεδρος της Σερβίας και η κυβέρνησή του αναγκάστηκαν να αποσυρθούν από τη συμφωνία με τη Rio Tinto, προκαλώντας την οργή τόσο της πολυεθνικής εταιρίας -μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο σε μεταλλευτικές δραστηριότητες- όσο και των κυβερνήσεων Βρετανίας και Αυστραλίας, που την στηρίζουν.
Ιδίως ο Αυστραλός πρωθυπουργός Scott Morisson φάνηκε πως «κράτησε μανιάτικο» το ζήτημα της κατάργησης της συμφωνίας μεταξύ της Rio Tinto και της σερβικής κυβέρνησης, που θα στερήσει την πολυεθνική από κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο επειδή και η αυστραλιανή Οικονομία θα υποστεί κάποια απόνερα της ματαίωσης της επένδυσης, αλλά κυρίως επειδή κι ο ίδιος προσωπικά διατηρεί προνομιακές σχέσεις με τις εταιρίες του κλάδου αυτού, που δραστηριοποιούνται εντατικά στην Αυστραλία.
Ο ομοσπονδιακός πρωθυπουργός της Αυστραλίας έχει καταγγελθεί δημόσια στο παρελθόν ότι ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Αυστραλίας επιφύλαξε ιδιαίτερη μεταχείριση στους «μεταλλευτικούς γίγαντες» της χώρας (την BHP, τη Rio Tinto κ.α.), ελαφραίνοντας τα φορολογικά τους βάρη και τροποποιώντας τη νομοθεσία για την προστασία του Περιβάλλοντος ανάλογα με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των εταιριών αυτών.
Στέλεχος της Rio Tinto ο Προσωπάρχης
Ενδεικτικό των δεσμών του Scott Morissonμε το «μεταλλευτικό κύκλωμα» της Αυστραλίας είναι πως έσπευσε μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία να διορίσει ως Προσωπάρχη της κυβέρνησής του τον Τζον Κάνκελ (John Kunkel), τον επί 6,5 χρόνια αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του «Συμβουλίου Ορυκτών» της Αυστραλίας και για άλλα δύο χρόνια επικεφαλής του τμήματος «κυβερνητικών υποθέσεων» της μεγαλύτερης εταιρίας παραγωγής άνθρακα στην Αυστραλία, της Rio Tinto. Με άλλα λόγια, ο σημερινός Προσωπάρχης (επικεφαλής ανθρώπινου δυναμικού της αυστραλιανής κυβέρνησης) ήταν επικεφαλής του λόμπι για καλλιέργεια των σχέσεων της εταιρίας του (Rio Tinto) με την εκάστοτε ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Να σημειωθεί επίσης ότι ο κ. Morisson έχει τοποθετήσει ως υπουργό Περιβάλλοντος της κυβέρνησής του πρώην δικηγόρο μεγάλης μεταλλευτικής εταιρίας της Αυστραλίας.
Αν νομίζετε πως ένας αθλητής, όσο διάσημος κι αν είναι, μπορεί να τα βάλει μόνος του -ή και με κάποια υποστήριξη από τη μικρού διεθνούς βεληνεκούς κυβέρνησή του- με τέτοιας έκτασης διαπλοκή, όταν μάλιστα οι διαπλεκόμενοι παίζουν στο «γήπεδό» τους κι έχουν «στήσει» τους παράγοντες του παιχνιδιού, μάλλον δεν γνωρίζετε από …τένις!
Ρελάνς Τζόκοβιτς κατά αυστραλιανής κυβέρνησης
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς δημοσιοποίησε ήδη, μετά την επιστροφή του στη Σερβία, την πρόθεσή του να στραφεί δικαστικά κατά της αυστραλιανής κυβέρνησης, διεκδικώντας ως αποζημίωση σχεδόν 6 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας, για τη βλάβη που του προκάλεσαν στο επαγγελματικό του πεδίο, αλλά και για «κακομεταχείριση» και «προσβολή της προσωπικότητάς» του –οπότε είναι βέβαιο πως το «σίριαλ» θα έχει συνέχεια.
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι με όσα συνέβησαν στη Μελβούρνη εις βάρος του μεγαλύτερου αθλητή τένις της εποχής μας αφ’ ενός ταρακουνήθηκαν πολλοί εντός Αυστραλίας για το πόσο εύκολα οποιοσδήποτε υπουργός μπορεί να περιορίσει την ελευθερία ενός ατόμου και την ελευθερία έκφρασης με προσχηματικούς ισχυρισμούς και αγνοώντας προκλητικά νόμιμες δικαστικές αποφάσεις κι αφ’ ετέρου το γόητρο της Αυστραλίας ως «χώρας που αγαπά και προάγει τον Αθλητισμό και τους αθλητές» έχει δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα διεθνώς.
Ήδη διεθνείς ομοσπονδίες προβληματίζονται για μελλοντικές μεγάλες διοργανώσεις επί αυστραλιανού εδάφους (π.χ. Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Γυναικών το 2023, Ολυμπιακοί Αγώνες στο Μπρίσμπεϊν το 2032, Formula 1 και Australian Open στη Μελβούρνη σε ετήσια βάση κ.α.) και την τύχη που μπορεί να έχουν αθλητές και παράγοντές τους αν τυχόν «μπουν στο μάτι» κυβερνητικών παραγόντων της Αυστραλίας.
