Στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία και το εξοπλιστικό πρόγραμμα που καλείται να επικυρώσει σήμερα η Βουλή, αναφέρεται με ανακοίνωσή του το ΜέΡΑ25, κάνοντας λόγο για αποικιοκρατικού χαρακτήρα συμφωνία της οποίας τις φρεγάτες «θα χρυσοπληρώσουμε», αλλά και επικίνδυνη εξάρτηση της χώρας μας από ιμπεριαλιστικά και μιλιταριστικά πολεμικά κέντρα.

Δεν παραλείπει επίσης να αναφερθεί και στην νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ που όπως λέει χαρακτηριστικά «όχι μόνο δεν απομάκρυνε τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ από την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αντιθέτως τις έβαλε για τα καλά στη χώρα, σε συνέχεια και των όσων είχε κάνει ο προκάτοχος του κ. Μητσοτάκη, κ. Τσίπρας -με την “διαβολικά καλή ηγεσία των ΗΠΑ”-, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή.»

Όσον αφορά τα τεκταινόμενα στη Ουκρανία, το ΜέΡΑ25 καλεί την κυβέρνηση «να πιέσει για πάση θυσία εξεύρεση ειρηνικής λύσης, στο πλαίσιο και των συμφωνιών του Μίνσκ, στο δυσεπίλυτο γεωπολιτικό πρόβλημα και να μην διακινδυνεύσει την εμπλοκή της χώρας στους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με την ΗΠΑ των οπλικών συστημάτων από τη μία πλευρά και τη Ρωσία των ολιγαρχών από την άλλη.»

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΜέΡΑ25:

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, μας διεμήνυαν πως υπάρχει επαναπροσανατολισμός των ΗΠΑ από την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου προς τον Ειρηνικό Ωκεανό και μας οδηγούσε σε μια ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία και σε νέες κούρσες εξοπλισμών -σαν αυτές που καλείται και σήμερα η εθνική αντιπροσωπεία να επικυρώσει.

Λίγο καιρό αργότερα και παρά τις διακηρύξεις περί δήθεν «επαναπροσανατολισμού των ΗΠΑ», η ελληνική Κυβέρνηση υπέγραψε μια νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ που όχι μόνο δεν απομάκρυνε τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ από την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αντιθέτως τις έβαλε για τα καλά στη χώρα, σε συνέχεια και των όσων είχε κάνει ο προκάτοχος του κ. Μητσοτάκη, κ. Τσίπρας -με την «διαβολικά καλή ηγεσία των ΗΠΑ»-, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή.

Σήμερα που για άλλη μία φορά όλα αυτά αποδείχθηκαν παραμύθια της Χαλιμάς, με την συμφωνία πλήρους παράδοσης στο ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον, μετά και την εξίσου αποικιοκρατικού χαρακτήρα ελληνογαλλική συμφωνία της οποίας τις φρεγάτες σήμερα θα χρυσοπληρώσουμε, ενισχύεται επικίνδυνα η εξάρτηση της χώρας μας από ιμπεριαλιστικά και μιλιταριστικά πολεμικά κέντρα, καμία σχέση δηλαδή με την προστασία των συμφερόντων του ελληνικού λαού και των λαών της περιοχής.

Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη σε συνέχεια της Κυβέρνησης Τσίπρα και των λοιπών προκατόχων τους, όχι μόνο έδωσε γη και ύδωρ στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά λειτούργησε για άλλη μια φορά ως Μητσοτάκης Α.Ε. εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, με τις νέες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας να βαφτίζονται κιόλας «επενδύσεις».

Η αλήθεια είναι πως πράγματι η συμφωνία συνιστούσε «επένδυση», επένδυση όμως στην ανασφάλεια της χώρας, καθώς δεν αφορούσε την θωράκιση της άμυνας της, αλλά την ενίσχυση της επιθετικότητας και των μιλιταριστικών και ιμπεριαλιστικών βλέψεων του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ πέρα από τις διακηρύξεις δεν πρόκειται ποτέ να κουνήσουν ούτε το μικρότερο τους δαχτυλάκι σε περίπτωση που ω μη γένοιτο, υπάρξει πραγματική αμυντική ανάγκη.

Οι περισσότερες βάσεις λοιπόν δεν συνιστούν καμία απολύτως θωράκιση, ούτε οι κούρσες εξοπλισμών είτε με τις ΗΠΑ, είτε με τη Γαλλία που απλώς οδηγούν σε νέες κούρσες εξοπλισμών, σε ανασφάλεια και σε εντάσεις. Δεν ενισχύθηκε η χώρα μας μέσα από αυτές τις διαδικασίες, απλώς «παραδώσαμε» και την Αλεξανδρούπολη, και το Λιτόχωρο και άλλες περιοχές στην «θανατική μηχανή», με κίνδυνο πια για τις ίδιες αυτές τις περιοχές.

Η όξυνση άλλωστε των σχέσεων ΝΑΤΟ – Ρωσίας το τελευταίο διάστημα, με επίδικο την κατάσταση στην Ουκρανία, έχει δημιουργήσει συνθήκες ψυχρού πολέμου που κλιμακώνονται σε βαθμό που πλέον να μην μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της στρατιωτικής αντιπαράθεσης. Στο πλαίσιο αυτό, ο ενισχυμένος ρόλος του αμερικανικού παράγοντα στη χώρα μας, θέτει εμμέσως τη χώρα μας εμπλεκόμενη σε αυτή την δυστοπική δυναμική που εκτυλίσσεται.

Σούδα και Αλεξανδρούπολη, ως η προμετωπίδα των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, κινδυνεύουν να αποτελέσουν θέατρο πολέμου, είτε συμβατικού, είτε proxy.

Το ΜέΡΑ25 καλεί την κυβέρνηση να πιέσει για πάση θυσία εξεύρεση ειρηνικής λύσης, στο πλαίσιο και των συμφωνιών του Μίνσκ, στο δυσεπίλυτο γεωπολιτικό πρόβλημα και να μην διακινδυνεύσει την εμπλοκή της χώρας στους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με την ΗΠΑ των οπλικών συστημάτων από τη μία πλευρά και τη Ρωσία των ολιγαρχών από την άλλη.

Το ΜέΡΑ25 συμπαρατάσσεται με τους λαούς της περιοχής, με τους λαούς αυτών των χωρών που δέχονται διπλή επίθεση:

– από το ΝΑΤΟ και τους ναζί συνεργάτες του και
– από τις εγχώριες ολιγαρχίες και τα έξωθεν (βλ. Μόσχα) διοικούμενα καθεστώτα.

Οι λαοί αυτοί απεύχονται ένα τέτοιο καταστροφικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών για το γινάτι είτε της αναδυόμενης ρωσικής στρατιωτικής υπερδύναμης, είτε της μεγαλομανίας του Νατοϊκού συνασπισμού, καθώς, εν τέλει, θα είναι αυτοί οι ίδιοι οι λαοί που θα πληρώσουν το βαρύτατο τίμημα.

Για μας, ένα κόμμα και ένα κίνημα που έχει σημαία του τη Δημοκρατία πέρα από σύνορα, δε μπορούμε παρά να τασσόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο, τη βία – τους χειρότερους εχθρούς των αξιών και του κόσμου που θέλουμε να χτίσουμε.

Για το λόγο αυτό απαιτούμε:

– Την επίλυση όλων των ενεργών πολιτικών συγκρούσεων αποκλειστικά μέσω ειρηνικών και διπλωματικών οδών.
– Να σταματήσουν άμεσα και οι δύο πλευρές τις προκλητικές κινήσεις, όπως παράταξη στρατευμάτων, αποστολές οπλισμού, μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις ή περεταίρω μεγέθυνση στρατιωτικών συμμαχιών.
– Να μπει ένα τέλος στην περαιτέρω εξάπλωση του ΝΑΤΟ, με τελικό σκοπό την κατάργησή του ως ξεπερασμένο, μέσα από τη δημιουργία ενός ειρηνευτικού θεσμού για την Ευρώπη και τον κόσμο.
– Tην υιοθέτηση της Πράσινης Συμφωνίας για την Ευρώπη που καθιστά ξεπερασμένη τη στρατιωτική συσσώρευση.
– Την απoκλιμάκωση της συγκρουσιακής ρητορικής και ένα φρένο στην πολεμοκαπηλεία από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.

Η συνεχιζόμενη επένδυση σε μηχανισμούς πολέμου μας απομακρύνει από τη συνεργασία ενάντια στις πραγματικές προκλήσεις της εποχής, όπως η κλιματική κατάρρευση και η παγκόσμια ανισότητα. Μακριά από μας η απάθεια και η παραίτηση: Υπάρχει τρόπος να φύγουμε από το μονοπάτι των συγκρούσεων, και να μπούμε σε μια οδό ειρήνης και συνεργασίας.