Aκόμη και το Πεντάγωνο παραδέχεται πως τελικά οι συγχωνεύσεις μεταξύ ισχυρών πολεμικών βιομηχανιών δεν κάνουν καλό και πλήττουν τα…εθνικά συμφέροντα.
Στην έκθεση με τίτλο «Η κατάσταση του ανταγωνισμού εντός της αμυντικής βιομηχανικής βάσης» επιχειρείται να επισημανθούν τα πιο αδύνατα στοιχεία της αμυντικής βιομηχανίας στις ΗΠΑ με πρώτο και κύριο τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει στην καινοτομία, στον ανταγωνισμό και εν τέλει στις τιμές των οπλικών συστημάτων η διαρκής συγχώνευση σε αυτόν τον τομέα της βιομηχανίας.
Αναφέρεται έτσι ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που θέτουν οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές μεταξύ βιομηχανιών του κλάδου ώστε να εξασφαλιστεί η «επάρκεια» υλικών και παραγόμενων προϊόντων και η ομαλή λειτουργία των αλυσίδων εφοδιασμού στον κλάδο.
Ο ανταγωνισμός «είναι ζωτικός για το υπουργείο Άμυνας γιατί βελτιώνει τα κόστη και τις αποδόσεις και ευνοεί την μεγαλύτερη καινοτομία για προϊόντα και υπηρεσίες που χρειάζεται η εθνική άμυνα» αναφέρεται στην έκθεση. Και τονίζεται:
«Ο ανεπαρκής ανταγωνισμός μπορεί να αφήσει κενά. Η πλήρωση αυτών των κενών σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί σε μία μόνη πηγή, σε έναν μικρό αριθμό πηγών ή σε εξάρτηση από ανταγωνιστικές ξένες πηγές που χρειάζεται η βιομηχανία, που μπορούν να θέσουν μία αποστολή ή την εθνική ασφάλεια σε κινδύνους».
Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι:
- Ο αριθμός των τακτικών προμηθευτών πυραύλων έχει μειωθεί από τους 13 στους τρεις.
- Ο αριθμός των μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών στις ΗΠΑ από 51 που ήταν τη δεκαετία του 1990 μειώθηκε το 2000 σε πέντε και έκτοτε παραμένει ίδιος.
- Οι προμηθευτές φτερών-φιξ για τους προμηθευτές της πολεμικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας έχει μειωθεί στους τρεις από οκτώ.
- Το 90% των πυραύλων προέρχεται από τρεις προμηθευτές.
Οι πέντε βασικοί τομείς ανταγωνισμού
Αναφέρονται επίσης πέντε βασικοί τομείς στους οποίους θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να μειωθεί η εξάρτηση κρίσιμων υλικών (π.χ. ημιαγωγών) από ανταγωνιστικές χώρες και να αυξηθεί ο αριθμός των πολεμικών βιομηχανιών στις ΗΠΑ ώστε να πέσουν τα κόστη και να αυξηθεί η καινοτομία και η τεχνολογία σε τομείς αιχμής.
Αυτοί οι πέντε τομείς στους οποίους θα πρέπει να υπάρξει αυτάρκεια υλικών στις αλυσίδες εφοδιασμού είναι: η χύτευση και η σφυρηλάτηση μεταλλεύματος, οι πύραυλοι και τα πυρομαχικά, η αποθήκευση Ενέργειας και οι μπαταρίες, στρατηγικά και κρίσιμα υλικά (π.χ. Σπάνιες Γαίες για μπαταρίες λιθίου), μικρο-ηλεκτρονικά.
