Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) αποφάσισε σήμερα να ανάψει το «πράσινο φως» για την συνέχιση του προγράμματος μελετών και εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης του μεσαίου κοίλου του Αρχαίου Θεάτρου Δωδώνης και αποκατάστασης του Α’ διαζώματος.
Η εκπόνηση της μελέτης-πλαισίου του μεσαίου κοίλου βασίστηκε στην αποτίμηση των εργασιών αποκατάστασης του κάτω κοίλου, στην εμπειρία που αποκτήθηκε κατά την εικοσαετή ενασχόληση με το μνημείο, στη συστηματική παρατήρηση, τεκμηρίωση και καταγραφή της εξέλιξης της παθολογίας του Θεάτρου.
Μέχρι σήμερα έχει προχωρήσει η αποκατάσταση κερκίδων του νοτιοανατολικού αναλήμματος του κοίλου και είναι σε εξέλιξη εργασίες αποκατάστασης του νοτιοδυτικού αναλήμματος. Με την έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου της επικαιροποιημένης μελέτης-πλαισίου θεωρείται πως καθίσταται δυνατή η μετάβαση σε ένα νέο διακριτό τμήμα του μνημείου, το μεσαίο κοίλο, η διαχείριση του οποίου αποτελεί βασικό παράγοντα για τη συνέχιση των εργασιών στο σύνολο του μνημείου.
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη με αφορμή αυτή την απόφαση δήλωσε πως για τ υπουργείο παραμένει «σταθερή προτεραιότητα» η συνέχιση των εργασιών αποκατάστασης του Θεάτρου, η προστασία και η ανάδειξη του συνόλου των μνημείων του Ιερού, η αναβάθμιση των υποδομών εξυπηρέτησης του κοινού, όπως και η βελτίωση της ασφάλειας του χώρου».
Ένα εμβληματικό θέατρο από τον 3ο αιώνα π.Χ.
Το θέατρο της Δωδώνης είναι από τα μεγαλύτερα και καλύτερα σωζόμενα αρχαία ελληνικά θέατρα, με χωρητικότητα περίπου 18.000 ατόμων. Αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του ιερού της Δωδώνης και για τον επισκέπτη, που έφθανε από το νότο, ήταν το εμφανέστερο μνημείο, που δέσποζε στο χώρο με τις καμπύλες επιφάνειες και τους επιβλητικούς αναλημματικούς τοίχους του. Κατασκευάσθηκε τον 3ο π.Χ. αιώνα, στο πλαίσιο του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος που πραγματοποίησε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, προκειμένου να αναμορφώσει το πανελλήνιο ιερό και να του δώσει μνημειακό χαρακτήρα.
Το τεράστιο κοίλο του θεάτρου διαμορφώθηκε σε φυσική κοιλότητα στους πρόποδες του όρους Τόμαρος. Επειδή ήταν μεγαλύτερο σε διαστάσεις, δημιουργήθηκε επίχωση, την οποία συγκρατούσαν αναλημματικοί τοίχοι, κτισμένοι κατά το ισοδομικό σύστημα και ενισχυμένοι με έξι πύργους, που προσδίδουν στην πρόσοψη του θεάτρου μνημειακό χαρακτήρα.
