Η Σερβία δεν προτίθεται να επιβάλει κυρώσεις στην Ρωσία ανέφερε απόψε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αλεξάντερ Βούτσιτς ανακοινώνοντας σε συνέντευξη Τύπου τα συμπεράσματα της συνεδρίασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας που εξέτασε τις εξελίξεις στην ανατολική Ευρώπη και καθόρισε την στάση της Σερβίας.
Στο κείμενο που παρουσίασε ο Βούτσιτς δεν καταδικάζεται η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Στην συγκεκριμένη παράγραφο χρησιμοποιούνται ήπιες εκφράσεις προφανώς για να μην θιγεί η Ρωσία.
«Η Δημοκρατία της Σερβίας υποστηρίζει τον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητα της Ουκρανίας και θεωρεί πολύ λάθος να διαταράσσεται η εδαφική της ακεραιότητα από τη Ρωσία» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων.
Στην ερώτηση δημοσιογράφου προς τον Βούτσιτς, αν μπορεί να χρησιμοποιήσει το ρήμα «καταδικάζω» για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ο πρόεδρος της Σερβίας αρνήθηκε να το πράξει και παρέπεμψε στο περιεχόμενο του κειμένου που εξέδωσε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας.
Ένα από τα συμπεράσματα είναι επίσης ότι «η Σερβία σέβεται την εδαφική ακεραιότητα κάθε χώρας και πιστεύει ότι η αλλαγή συνόρων μπορεί να γίνει μόνο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».
Η ΝΑΤΟϊκή επίθεση σε Σερβία και Μαυροβούνιο την άνοιξη του 1999
H στάση της σερβικής κυβέρνησης είναι δικαιολογημένη καθώς την άνοιξη του 1999 βρέθηκε στο επίκεντρο ΝΑΤΟϊκής εισβολής με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ με πρόσχημα τα δικαιώματα των Κοσσοβάρων Αλβανών. Το σφοδρό σφυροκόπημα κυρίως της Σερβίας με τη χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου και βομβών διασποράς προκάλεσε χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες μεταξύ αμάχων και τεράστιες καταστροφές σε σημαντικές υποδομές της χώρας. Είναι επόμενο οι Σέρβοι να μην μπορούν να ξεχάσουν τα ΝΑΤΟϊκά εγκλήματα στο έδαφός τους για αυτό ακόμη και η συμβιβασμένη σερβική ηγεσία των τελευταίων ετών διστάζει να ξεκινήσει διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ.
Στόχος της τότε ΝΑΤΟϊκής επίθεσης ήταν μεταξύ άλλων το ξαναμοίρασμα του χάρτη διέλευσης αγωγών φυσικού αερίου, αλλά και το άνοιγμα ξανά του δρόμου για περαιτέρω διαμελισμό της τότε ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και τη μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο και σε οικόπεδο της μεγαλύτερης αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στο εξωτερικό, τη Μπόντστιλ (αγγλικά: Camp Bondsteel).
Το Φλεβάρη του 2008 και μολονότι το Κοσσυφοπέδιο αναγνωρίζεται ως σήμερα βάσει των αποφάσεων του ΟΗΕ ως αναπόσπαστο τμήμα της Σερβικής Δημοκρατίας, οι Κοσσοβάροι Αλβανοί κήρυξαν μονομερώς την ανεξαρτησία τους με τις ευλογίες και την πλήρη στήριξη και αναγνώριση των ΗΠΑ, των περισσότερων χωρών της ΕΕ και των δορυφόρων τους.
Με εκείνη την επίθεση, οι δυτικές δυνάμεις επέμβασης άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου όχι μόνον ολοκληρώνοντας σε εκείνη τη φάση τον πόλεμο που διαμέλισε την πρώην Γιουγκοσλαβία με ευθύνη της Γερμανίας, του Βατικανό και των ΗΠΑ, αλλά δημιούργησαν μεσοπρόθεσμα ένα ντόμινο εξελίξεων για την αλλαγή των συνόρων στον χάρτη της Ευρώπης.
