Σε πολιτικό και συνδικαλιστικό «πεδίο μάχης» εξελίσσονται το εισόδημα και οι εργασιακές σχέσεις.
Τα συνδικάτα (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ) διεκδικούν «Εθνική Συμφωνία» για μισθούς, εισόδημα και συλλογικές συμβάσεις και προχωρούν σε Γενική Απεργία και συλλαλητήρια διαμαρτυρίας σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας, στις 6 Απριλίου.
Μετά από μια δεκαετία αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, με το κύμα ακρίβειας να πλήττει τα νοικοκυριά και τις σοβαρές οικονομικές παρενέργειες της στρατιωτικής σύγκρουσης στην Ουκρανία να θεωρούνται αναπόφευκτες, τα συνδικάτα ζητούν την αλλαγή του μισθολογικού και εισοδηματικού πλαισίου.
Την ίδια ώρα, όμως, σύμφωνα με την Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους, στο πλαίσιο της 13ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης, αποφασίστηκε η επιτάχυνση της κωδικοποίησης της εργατικής νομοθεσίας που προωθήθηκε με βάση τις μνημονιακές προβλέψεις, ως αναγκαίο προαπαιτούμενο (!) με προοπτική την νομοθετική κατοχύρωση του από τη Βουλή εντός του Μαΐου.
Με τον τρόπο αυτό, αφενός μεν αποδεικνύεται περίτρανα ότι η Ελλάδα δεν «βγήκε από τα Μνημόνια» αφετέρου δε ότι οι δανειστές επιθυμούν τη μονιμοποίηση των δυσμενών παρεμβάσεων στους μισθούς, τις συμβάσεις εργασίας, τις απολύσεις και την «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων.
Τα συνδικάτα, από την πλευρά τους ζητούν ουσιαστικές αυξήσεις, άμεσα μέτρα για την ενίσχυση του εισοδήματος και την ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ του αντεργατικού καθεστώτος που δημιούργησαν οι μνημονιακές συμφωνίες ως προς τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Ειδικότερα, το… απεργιακό τελεσίγραφο προβλέπει:
Για τον Ιδιωτικό τομέα:
-Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
-Επαναφορά του δικαιώματος των κοινωνικών εταίρων να προσδιορίζουν τον κατώτατο μισθό, στο πλαίσιο της Εθνικής Σύμβασης Εργασίας.
-Κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας με αυξήσεις και όρους που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.
-Να επαναπροσδιοριστεί η 6η Π.Υ.Σ. κατά τα ισπανικά πρότυπα, με απεριόριστη διάρκεια μετενέργειας των Συλλογικών Συμβάσεων, να υπερισχύουν οι κλαδικές των επιχειρησιακών συμβάσεων, να είναι καθολικής ισχύος και να επεκτείνονται με απλή απόφαση Υπουργού, να ρυθμιστούν τα χρονικά όρια των συμβάσεων, να επαναπροσδιοριστούν τα είδη συμβάσεων και να καταργηθούν οι συμβάσεις που αποκαλούνται «μηδενικές».
Για τον Δημόσιο τομέα:
-Άμεση αύξηση μισθών, τουλάχιστον αντίστοιχη με την αύξηση του ΑΕΠ και του πληθωρισμού.
-Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης
-«Ξεπάγωμα» των μισθολογικών ωριμάνσεων της διετίας 2015 – 17
-Αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ
-Επαναφορά 13ου – 14ου μισθού
-Αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.
