Στις 9 Μαρτίου απεβίωσε σε ηλικία 57 ετών ο Τζεφ Μπάλντουιν (Jeffrey W. Baldwin) μετά από μάχη με τον καρκίνο. Όντας επί σειρά ετών διευθυντής του Ελληνικού Βιβλικού Κολεγίου (της θεολογικής σχολής όπου συνήθως σπουδάζουν οι λειτουργοί της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Ελλάδος) και ιεροκήρυκας της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Πεύκης, ο Μπάλντουιν υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες των τελευταίων δεκαετιών στην ευρύτερη Προτεσταντική κοινότητα της Ελλάδας.
Γιός του του Μπιλ και της Μάριον Μπάλντουιν, οι οποίοι ήταν από τους ιδρυτές της Ελληνικής Βιβλικής Σχολής, όπως λεγόταν αρχικά το Κολέγιο, ο Τζεφ σπούδασε στο Βιβλικό Ινστιτούτο Moody και στο Dallas Theological Seminary. Από το 1995 διακονούσε τον άμβωνα της Ευαγγελικής Εκκλησίας ενώ το 2004 διορίστηκε διευθυντής του Βιβλικού Κολεγίου.
Το πολυποίκιλο έργο του Τζεφ και η σημασία του για μια ολόκληρη θρησκευτική κοινότητα, δύσκολα θα μπορούσε να αποτιμηθεί σε λίγες γραμμές. Ο Τζεφ υπήρξε μεγάλος δάσκαλος για μια ολόκληρη γενιά χριστιανών. Επίσης, θίγοντας κάθε πτυχή της χριστιανικής ζωής και εστιάζοντας στην διδασκαλία της Αγίας Γραφής, η από άμβωνος διακονία του άφησε εποχή.
Επίσης, ο Τζεφ δεν δίστασε να αγγίξει και «καυτές πατάτες», θίγοντας από τον άμβωνα της εκκλησίας, κοινωνικά ζητήματα όπως η ανισότητα, η καταπίεση, η εκμετάλλευση, η αδικία, και ταυτόχρονα στηλιτεύοντας μια σειρά από στρεβλώσεις όπου πολλοί θρησκευόμενοι είχαν προκαλέσει στην χριστιανική πίστη και διδασκαλία, πάνω σε αυτά τα θέματα.
Ήδη από το 2011, στηλίτευε τον μοιρολατρικό εφησυχασμό κάποιων πιστών μπροστά στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Στις 12 Ιουνίου 2011, είπε από άμβωνος:
«Δεν ξέρω αν προσέξατε εκεί μια φρασούλα σημαντική…: ‘για να μην υπάρχει φτωχός μεταξύ σας» (Δτ 15:4). Θα πει κάποιος «μα δεν είπε ο Χριστός, ότι τους φτωχούς πάντα θα τους έχετε μαζί σας» (Μτ 25:11); Ναι, ο Χριστός το είπε αυτό, και το λέει και η περικοπή μας εδώ πέρα, ότι θα έχετε πάντα φτωχούς να τους βοηθάτε. Όμως, όταν το είπε αυτό ο Χριστός, απαντούσε στη δικαιολογία του Ιούδα, που παραπονιόταν που η γυναίκα εκείνη, έσπασε το αλάβαστρο και έχυσε το μύρο πάνω του. Και είχε πει ο Ιούδας, «μα αυτά θα μπορούσαμε να τα είχαμε δώσει στους φτωχούς», και λέει ο Χριστός «τους φτωχούς θα τους έχετε και αύριο». Βοηθήστε τους αύριο! Αυτό ήταν το μήνυμα. Μη γελιόμαστε αδερφοί. Το ότι ο Χριστός είπε, ότι θα έχουμε φτωχούς ανάμεσά μας, δε σημαίνει ότι είπε, «να χαίρεστε που έχετε φτωχούς ανάμεσά σας», ή «να επικροτείτε ότι υπάρχουν φτωχοί ανάμεσά σας», ή «να χαίρεστε γιατί το σύστημα στο οποίο ζείτε, δημιουργεί φτώχεια». Αυτή δεν ήταν ποτέ η καρδιά του Θεού, ούτε του Χριστού. Η καρδία του ήταν αυτό που λέει εδώ ο Νόμος του Θεού: «να μην υπάρχει φτωχός ανάμεσά σας’».
Πολλές φορές ο Τζεφ Μπάλντουιν αναφέρθηκε από τον άμβωνα σε τέτοιου είδους ζητήματα. Όμως τις, ίσως, πιο βαρυσήμαντες σχετικές ομιλίες του τις έκανε κατά τον τελευταίο χρόνο της ζωής του και ενώ έδινε την μάχη με τον καρκίνο.
Πριν έναν χρόνο, στις 14 Μαρτίου 2021, στο κυριακάτικο κήρυγμα «Όραμα Δικαιοσύνης», μεταξύ άλλων ανέφερε:
«[Σύμφωνα με τον Ψαλμό 71] ναι μεν μπορούσε να είναι κάποιος βασιλιάς στο λαό του, αλλά αν αυτός ως βασιλιάς ήταν δυνάστης, η εξουσία του θα έπρεπε να υποστεί την απόλυτη συντριβή. Ο Θεός δεν βάζει ανθρώπους σε οποιαδήποτε θέση εξουσίας για να την μετατρέψουν σε καταδυνάστευση ανθρώπων. Πριν καν υπάρξουν τα συντάγματα των κρατών υπήρχαν αυτοί οι νόμοι του Θεού, και ο Θεός ήταν πάντα ενάντια στον οποιονδήποτε δυνάστη. Αργότερα ο Απόστολος Παύλος έγραψε στην προς Ρωμαίους 13 για υποταγή στις εξουσίες. Έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές αυτό ενάντια στην οποιαδήποτε επανάσταση σε κάποιο καθεστώς το οποίο καταδυναστεύει. Όμως όλη η Καινή Διαθήκη συμφωνεί ότι ο νόμος του Θεού είναι ανώτερος από το νομό των κρατών και επίσης ότι ο Απόστολος Παύλος στην Ρωμαίους κεφάλαιο 13, λέει στον άνθρωπο αν κάνεις το κακό να φοβάσαι το κράτος γιατί είναι εκεί για να τιμωρεί τον κακό. Όλη η έμφαση του Παύλου είναι σε αυτό το θέμα: να είμαστε σωστοί άνθρωποι απέναντι στο κράτος. Αλλά όταν το ίδιο το κράτος καταδυναστεύει; Εδώ μιλάει για συντριβή όποιων καταδυναστεύουν».
«Πέρα από τους διάφορους κακοποιούς υπάρχουν και εκείνοι που κακοποιούν χρησιμοποιώντας το νόμο. Αδικούν χρησιμοποιώντας το νόμο. Αδικούν επικαλούμενοι το άρθρο 4 παράγραφος 3. […] Αν ο κόσμος υστερεί από το δίκαιο, δικαιούμαστε να του κάνουμε κριτική».
«Η Βίβλος κατανοεί ότι η έλλειψη δικαιοσύνης στον κόσμο μας δεν οφείλεται μόνο σε άτομα που είναι άδικα, αλλά πολλές φορές δεν ενυπάρχει μέσα στα ίδια τα συστήματα της κοινωνίας. […] Κάποιος φτιάχνει τις ζυγαριές (Ιεζ. 45:9-11). Κάποιος μπορεί να τις φτιάξει ώστε οι ζυγαριές να είναι άδικες. […] Δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν μηχανισμοί, οι οποίοι να περιέχουν μέσα τους την αδικία; Όσο κάποιοι μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα αρχίζουν να πλουτίζουν και να δυναμώνουν, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα ότι θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τα πράγματα στους μηχανισμούς του συστήματος ώστε να ευνοούνται περισσότερο οι ίδιοι. Έτσι θα μπορούσαν τότε, αν αυτοί ήλεγχαν τη ζυγαριά, αν θέλετε, να την ρυθμίσουν ώστε να βγάζει ένα κέρδος παραπανίσιο για τους ίδιους. Και θα μπορούσε αυτό να διέπει την κοινωνία και διαρκώς να αυξάνει τη δύναμη μερικών απέναντι σε άλλους. […] Τα μάτια της δικαιοσύνης θα πρέπει να είναι οξυδερκή για να βλέπουν αδικίες που ενδεχομένως ενυπάρχουν μέσα από το σύστημα της κοινωνίας, οι οποίες πάντοτε δημιουργούν κάποιους νικητές και κάποιους ηττημένους. Σε μια αγορά που υποτίθεται ότι είναι ελεύθερη. Εάν πιστεύει κάνεις ότι ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο για να μπορεί μια χούφτα ανθρώπων να έχει ένα τεράστιο μερίδιο του πλούτου της γης και κάποιοι άλλοι μόλις που να τα καταφέρνουν, πραγματικά θα πρέπει να σκεφτούμε τι είδους Θεός είναι αυτός που θα ήθελε να είναι η κοινωνία έτσι. Τι σχέση έχει ένας τέτοιος Θεός με το Θεό της Βίβλου;»
«Κάποιοι χριστιανοί αγωνίστηκαν για τη δικαιοσύνη, κάποιοι λεγόμενοι “χριστιανοί” αγωνίστηκαν ενάντια και κάποιοι κοιμόντουσαν όρθιοι, γιατί η κατάσταση απλά τους βόλευε. Και ζήσανε όλη τους τη ζωή χωρίς να συμβάλουν ούτε τόσο δα για να γίνει ο κόσμος γύρω τους πιο δίκαιος. […] Το γεγονός ότι δεν μπορούμε να φέρουμε την αιώνια και τέλεια δικαιοσύνη του Θεού στην εποχή μας, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε αγωνιστές για έναν πιο δίκαιο κόσμο στην εποχή μας»,
Σημαντικά ήταν και όσα κήρυξε, πριν μερικούς μήνες. Στο κήρυγμα «Ο Αθεϊσμός της Αδικίας», στις 19 Σεπτεμβρίου 2021, είπε:
«“Με το δόγμα του ουρανού, καταργείτε τον αγώνα για δικαιοσύνη τώρα.” Αυτή η κριτική έχει έρθει στην χριστιανική πίστη. Έχουν ένα δίκιο αυτοί που μας κάνουν κριτική. Γιατί έτσι πολλές φορές διατηρήθηκαν μεγάλες αδικίες στον κόσμο μας, κι εμείς οι χριστιανοί δυστυχώς δεν παίξαμε τον ρόλο που ο Χριστός είχε για εμάς. Το δόγμα της μετά θάνατον ζωής, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για να ενισχύσει την αδικία».
«Ακριβώς, επειδή πιστεύουμε στην βασιλεία της δικαιοσύνης, εμείς θα αγωνιζόμαστε, σήμερα, παντού και πάντοτε, για τη δικαιοσύνη. Εδώ και τώρα, έτοιμοι να σταθούμε ως υπερασπιστές των αδικημένων απέναντι στους δυνατούς. Επειδή πιστεύουμε ότι έτσι θα είναι η βασιλεία του μέλλοντος, θα αγωνιζόμαστε σήμερα ενάντια σε κάθε αδικία».
«Άδικος ο άνθρωπος, αλλά άδικο και το σύστημα. Και πρέπει κανείς να παλεύει ενάντια και στα δυο.»
«Πρόσθεταν και διάφορες ηθικολογίες, για το πώς δεν πρέπει να υπάρχουν ανταρσίες, να υπάρχει νομιμότητα και τάξη στην κοινωνία και να μην υπάρχουν επαναστάσεις. Να είμαστε όλοι καλοί και νόμιμοι απέναντι στο σύστημα που διατηρεί την αδικία».
«Προσεύχομαι για τους τεθλιμμένους της γης. Δεν πάω να γίνω φιλαράκι με τους καταπιεστές. Η εκκλησία δυστυχώς, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, δελεάστηκε από κρατικές εξουσίες και έκανε παρέα με καθεστώτα αδικίας, μέσα στην ιστορία. Μεγάλος πειρασμός για την εκκλησία, το να είναι σύντροφος των δυνατών. Δεν βγαίνω να καλύψω τους καταπιεστές. Προσεύχομαι για τα θύματα των καταπιεστών».
«Προσευχόμαστε γιατί η πίστη μας είναι η βάση, το θεμέλιο και το εφαλτήριο της δράσης μας. Προσευχόμαστε για να σηκωθούμε, μετά, από τα γόνατα και να πάμε να βοηθήσουμε πραγματικούς ανθρώπους και να πάρουμε θέση και να πληρώσουμε και το κόστος του να είσαι διπλά στον αδύναμο. Γιατί αν αυτόν τον χτυπάνε κάποια σκάγια, θα χτυπήσουν κι εμάς».
«Τι είναι ο Σταυρός του Χριστού, παρά μια έκφραση της αδικίας της ανθρωπότητας;»
Επίσης, στις 7 Φεβρουαρίου 2021, την περίοδο που ξεσπούσε το ελληνικό κίνημα «Me Too», είχε διακηρύξει:
«Μην τυχόν και μπείτε στην νοοτροπία να φορτώσετε την ενοχή στο θύμα. Αυτό είναι κακοποίηση πάνω στην κακοποίηση. Ότι κι αν φορούσε μία κοπέλα, η ηθική ευθύνη βαραίνει το βιαστή εξολοκλήρου. Ποτέ δεν μπορεί το ντύσιμο ή η συμπεριφορά μιας κοπέλας να αθωώσει κάποιον θύτη. Δεν είναι ο άντρας μηχανή που απλά ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Η πράξη, η αμαρτία ενός θύτη δεν είναι μοίρα, δεν είναι φυσική ή βιολογική αναγκαιότητα στην οποία δεν μπορούσε να αντισταθεί. Αυτό είναι κατάφορο ψέμα αν κάποιος το πιστεύει. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τον βιασμό. […] Ο κόσμος δεν αλλάζει με το να δεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι. Ο κόσμος αλλάζει όταν προχωράμε στις δύσκολες αλλά απαραίτητες αποφάσεις να σταθούμε υπέρ της δικαιοσύνης. Να σταθούμε υπέρ του αδύναμου και όχι να μπούμε αμέσως στη διαδικασία να δικαιολογήσουμε τον θύτη επειδή κατέχει δύναμη στη δική μας κοινωνία».
Η κοινωνική διδασκαλία του Τζεφ, αποτελεί μία, μόνο, πτυχή από την πολύπλευρη σκέψη του η οποία είχε ως αρχή και τέλος την βαθυστόχαστη κατανόηση της διδασκαλίας της Αγίας Γραφής.
Για όσους τον είχαν καθηγητή, ο Τζεφ, ήταν ένας εμπνευσμένος δάσκαλος. Για όσους τον άκουγαν ως κήρυκα, ήταν ένας σπουδαίος ομιλητής και οραματιστής που, μεταξύ πολλών άλλων, κατέδειξε ότι η χριστιανική πίστη δύναται να σταθεί στην πραγματικά σωστή πλευρά της ιστορίας: δίπλα στους καταπιεσμένους και στα θύματα. Για όσους τον γνώρισαν, ήταν ένας άνθρωπος με ανοιχτή αγκαλιά και αδαμάντινο χαρακτήρα που αντανακλούσε όλα όσα πίστευε και υπηρετούσε.
Ο Τζεφ Μπάλντουν ήταν μια σημαντική προσωπικότητα που έχει ήδη αφήσει ανεξίτηλη την σφραγίδα του στον χώρο της Ευαγγελικής, και όχι μόνο, κοινότητας, αλλά πάνω απ’ όλα, ο Τζεφ ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Ένας πραγματικός χριστιανός.
