«Μια μικρή χώρα πρέπει να είναι απρόβλεπτη», Ανδρέας Παπανδρέου, Συνέντευξη στο Time μετά τη νίκη στις εκλογές του 1981.
Υπάρχουν ορισμένες διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Η πρώτη χώρα είναι απολύτως προβλέψιμη, η δεύτερη συνεχώς απρόβλεπτη. Η πρώτη δεν διαθέτει κράτος, ακολουθεί ό,τι της λένε οι πάτρωνές της, με πρώτο και καλύτερο τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η δεύτερη, αν και παραμένει, παρά τα «παιχνίδια» της, βαθιά και πολλαπλά ενσωματωμένη στο δυτικό σύστημα, διαθέτει σχετικά ανεξάρτητη πολιτική και παζαρεύει σκληρά το «τομάρι» της.
Μάλιστα, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει αποδειχθεί περίτρανα ο καλύτερος μαθητής της πολιτικής του αρχιεπισκόπου Μακαρίου και των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή, εμπνεόμενος πιθανότατα από τις δικές τους πολιτικές απέναντι στη Ρωσία, αλλά και γενικότερα!
Κάποτε ήταν η Ελλάδα που επεδίωκε να σταματήσει τον Ψυχρό Πόλεμο και να βάλει εμπόδια στην πορεία προς τον πυρηνικό αφανισμό της ανθρωπότητας (Πρωτοβουλία των Έξι, στάση του ΠΑΣΟΚ έναντι του Γιαρουζέλσκι) και ανελάμβανε τις μεγάλες μεσολαβήσεις, όπως τη συνάντηση Μιτεράν-Καντάφι στην Ελούντα, ενώ η Κύπρος ήταν που έπαιζε μεγάλο παγκόσμιο ρόλο ως ηγέτις των Αδεσμεύτων. Τώρα δεν υπάρχει διεθνές ζήτημα που να μην βρίσκεις τον Ερντογάν ανακατεμένο. Κάποτε, όλη η Λατινική Αμερική τραγούδαγε Θεοδωράκη, τώρα βλέπει τουρκικά σίριαλ.
Στη Μόσχα η Τουρκία διαθέτει ισχυρότατο λόμπι, η Ελλάδα τίποτα. Και, κατά τα φαινόμενα, το τουρκικό αυτό λόμπο ανέλαβε δράση, επιχειρώντας να εξασφαλίσει καλύτερες θέσεις για την Άγκυρα στη Ρωσία, αλλά και για τη Μόσχα στην Τουρκία. Εξ ου και εμφανίζονται τώρα δημοσιεύματα όπως η πρόσφατη συνέντευξη του Ρώσου παράγοντα Μαρκόφ στο Aydınlık στην οποία αναφερόμαστε παρακάτω.
Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια, ο Μαρκόφ όπως θα διαπιστώσετε. Και δόλωμα για την Άγκυρα και προειδοποίηση για τη Λευκωσία (και την Αθήνα).
Ως σημαντική ευκαιρία για την «ΤΔΒΚ», το αυτοανακηρυχθέν τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος που αναγνωρίζει μόνο η Τουρκία, χαρακτήρισε την τωρινή κατάσταση γύρω από την Ουκρανία, σε συνέντευξή του προς την τουρκική εφημερίδα Aydınlık, ο Σεργκέι Μαρκόφ, Γενικός Γραμματέας του Ρωσο-Τουρκικού Δημόσιου Φόρουμ, Διευθυντής Πολιτικών Μελετών στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (MGIMO) της Μόσχας, πρώην βουλευτής και μέλος κατά καιρούς διαφόρων ανώτατων οργάνων της Ρωσίας. Είναι αρκετά γνωστός δημόσιος παράγων στη Ρωσία, χωρίς να θεωρείται πάντως από τους πολύ σημαντικούς.
Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει συμμετάσχει στις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι πολύ θετικό και δημιούργησε ευκαιρίες και για τις δύο χώρες, δήλωσε ο Μαρκόφ, που υπενθύμισε ότι η Ρωσία είναι σημαντικός εμπορικός εταίρος της Τουρκίας και παίζει μεγάλο ρόλο στον τουρισμό της, με πέντε εκατομμύρια Ρώσους να την επισκέπτονται ετησίως. Τώρα, οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να αναλάβουν ταχεία δράση, για να αναπτυχθούν περαιτέρω οι σχέσεις.
Η μη επιβολή κυρώσεων από την Τουρκία στη Ρωσία είναι ένας παράγοντας πολύ επιβοηθητικός για την ανάπτυξη των ρωσοτουρκικών σχέσεων, υπογράμμισε ο Μαρκόφ, αντίθετα όμως δεν είναι υποβοηθητικό το κλείσιμο των Στενών. Κατά τον Μαρκόφ οι τουρκικές επιχειρήσεις και τράπεζες μπορούν τώρα να πάρουν τη θέση των δυτικών που σταμάτησαν να δουλεύουν στη Ρωσία.
Σύμφωνα με τον Μαρκόφ, η Ρωσία δεν μάχεται κατά της Ουκρανίας, αλλά κατά των ΗΠΑ, και η Τουρκία μπορεί να παίξει ρόλο «τήρησης της ειρήνης» όταν τελειώσει η ρωσική επιχείρηση. Ο Ρώσος παράγοντας τόνισε ότι η Μόσχα διατηρεί ανέκαθεν πολύ φιλικές σχέσεις με το Αζερμπαϊτζάν, ο πρόεδρος του οποίου επισκέφθηκε τη Μόσχα μετά την αναγνώριση των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτκ και του Λουχάνσκ.
Ο Μαρκόφ υπενθύμισε επίσης το ρόλο του NATO στην αποτυχούσα απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν στις 15 Ιουλίου 2016 και την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και των συμμάχων του προς τις κουρδικές πολιτοφυλακές στη Συρία (PKK/PYD).
Κατά τον Μαρκόφ, οι Ρώσοι μπορούν να κάνουν την τουρκοκυπριακή οικονομία να ευημερήσει ήδη από τώρα με επισκέψεις τουριστών. Με δεδομένο επίσης ότι η Ελλάδα και οι Ελληνοκύπριοι επέβαλαν ισχυρές κυρώσεις στην Ρωσία, είναι πιθανό η τελευταία να μην αναγνωρίσει την θέση τους ως προς την κυριαρχία της «ΤΔΒΚ».
Ο Μαρκόφ δεν φαίνεται ούτε πολύ σημαντικός, ούτε πολύ σοβαρός άνθρωπος. Καλό όμως να προσέχουν κάπως τι κάνουν και η κυπριακή και η ελλαδική διπλωματία σε αυτούς τους καιρούς της «Μεγάλης Σύγχυσης» και του «Παγκόσμιου Χάους» που ζούμε.
