Το δικαίωμα των απεργών να μην μπορούν να… απεργήσουν, στηρίζει η κυβέρνηση!
Μπορεί ο αοιδός Χρήστος Δάντης να εύχεται ολόψυχα : «Να ‘τανε Θεέ μου καλύτερα φάρσα, Αχ, να ‘τανε Πρωταπριλιά», όμως το μόνο κοινό με τη νέα πραγματικότητα, έτσι όπως διαμορφώνεται, ως προς τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, είναι το όνομα του τραγουδιστή.
Όχι το Χρήστος, αλλά το Δάντης.
Η «Θεία Κωμωδία», το επικό ποίημα που γράφτηκε μεταξύ 1308- 1321, αφηγείται το φανταστικό ταξίδι του Δάντη στην Κόλαση, το καθαρτήριο και τον παράδεισο και χωρίζεται σε ακριβώς τρία μέρη. Και επειδή κατά τα φαινόμενα ο… εργασιακός Παράδεισος είναι μακριά, επί του παρόντος φιλοξενούμαστε στην Κόλαση.
Πολυεπίπεδη νομοθετική κόλαση, μια τανάλια, η οποία σφίγγει σταθερά γύρω από τα στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων.
Το πλέον πρόσφατο βήμα, όχι όμως οπωσδήποτε το τελευταίο, είναι η τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 187 ΠΚ, με την οποία μπορούν να οδηγούνται στη φυλακή, χωρίς αναστολή ή μετατροπή ποινής, πολίτες που κατηγορούνται για διάπραξη πλημμελημάτων, για τα οποία δεν θα οδηγούνταν στη φυλακή, ακόμη και σε περίπτωση αμετάκλητης καταδίκης τους.
Σύμφωνα με το ΠΑΜΕ, «η επιβολή ποινών χωρίς δυνατότητα αναστολής και μετατροπής, καθώς και η απαγόρευση χορήγησης αναστολής σε περίπτωση άσκησης έφεσης ακόμη και για αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα συνιστούν απαράδεκτη αυστηροποίηση του ποινικού – κατασταλτικού Δικαίου το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί ενάντια σε δράσεις του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Να μην ξεχνάμε ότι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και η θωράκιση των κερδών του, πάνε χέρι- χέρι με το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών».
Και γιατί να διαπράξουν οι εργαζόμενοι πλημμέλημα; Είναι παραβατικοί;
Όχι, απλώς για τη διευκόλυνση της απεργοσπασίας, ο πρόσφατος εργατικός νόμος προβλέπει την δίωξη όσων περιφρουρούν χώρους εργασίας κατά την διάρκεια κινητοποίησης και την διακοπή της απεργίας με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου.
Επίσης, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο (ναι, αυτόν για «την προστασία της εργασίας»), αυξάνεται σε τέτοιο βαθμό το προσωπικό ασφαλείας κατά την διάρκεια κινητοποίησης σε υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ώστε απονευρώνεται η απεργία.
Ακόμη, η υποχρέωση διεξαγωγής δημόσιου διαλόγου ενώπιον του ΟΜΕΔ, πριν από την πραγματοποίηση απεργίας, που ίσχυε ήδη σε φορείς, υπηρεσίες, οργανισμούς και επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, επεκτείνεται στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ.
Εντωμεταξύ, ήδη εφαρμόζεται απαρέγκλιτα ο… εξοστρακισμός των διαδηλώσεων στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας ή στο πεζοδρόμιο, με τα ΜΑΤ έτοιμα πάντα να οδηγήσουν προς τα εκεί όποιον τολμήσει να λοξοδρομήσει.
Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις όπως ο πρόσφατος αποκλεισμός των κεντρικών γραφείων του ΟΑΕΔ από τα ΜΑΤ, η κυβέρνηση επιλέγει την… προληπτική καταστολή, εμποδίζοντας ακόμη και την ενημέρωση των εργαζομένων από τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους.
Ιδιαίτερη βαρύτητα, δίνει η κυβέρνηση και στη… γιάφκα του ΕΦΚΑ.
Στο πλαίσιο των αλλαγών που αποφάσισε, προχώρησε στην δημιουργία ειδικής Μονάδας Εσωτερικών Ερευνών, τοποθετώντας ως επικεφαλής τον τ. Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γεώργιο Γεράκη.
Οι υπάλληλοι της Μονάδας μπορούν:
α) να επισκέπτονται, χωρίς ή με προειδοποίηση, τις ελεγχόμενες υπηρεσίες του e-Ε.Φ.Κ.Α., να μελετούν επί τόπου την εξεταζόμενη υπόθεση, να ενεργούν αυτοψίες και να εξετάζουν πρόσωπα, στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους και για την εκπλήρωση του έργου τους,
β) να εξετάζουν οποιοδήποτε πρόσωπο μπορεί να εισφέρει στοιχεία στον διενεργούμενο έλεγχο, να ζητούν πληροφορίες και στοιχεία από τους αρμόδιους υπαλλήλους των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων που εμπλέκονται με την εξεταζόμενη υπόθεση,
γ) να έχουν δικαίωμα πρόσβασης στους φακέλους του e-Ε.Φ.Κ.Α., συμπεριλαμβανομένων και των απορρήτων, καθώς και στα πληροφοριακά συστήματα και τις βάσεις δεδομένων που διαχειρίζεται ο e-Ε.Φ.Κ.Α., σύμφωνα με τους κανόνες ιχνηλασιμότητας και πρόσβασης στα συστήματά του και να λαμβάνουν οποιαδήποτε πληροφορία ή στοιχείο που αφορά ή είναι χρήσιμο για τη συγκεκριμένη υπόθεση που ερευνούν. Η πρόσβαση αφορά και σε πληροφορίες ή στοιχεία προσδιορισμένων φυσικών και νομικών προσώπων και κάθε είδους νομικών οντοτήτων με εντοπισμένο αριθμό φορολογικού μητρώου.
δ) να ελέγχουν και να συλλέγουν πληροφορίες και δεδομένα κινητών τερματικών, φορητών συσκευών, καθώς και των εξυπηρετητών τους, σε συνεργασία με τις αρμόδιες κατά περίπτωση αρχές. Η διαδικασία κατάσχεσης, συλλογής, φύλαξης και επεξεργασίας ηλεκτρονικών αρχείων και αλληλογραφίας, που συλλέγονται για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, καθορίζεται με τον Κανονισμό Λειτουργίας της Μονάδας.
ε) να ενεργούν έρευνες στα γραφεία και τους λοιπούς χώρους και τα μεταφορικά μέσα του e-Ε.Φ.Κ.Α.,
στ) να ζητούν με έγγραφό τους πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την υπό διερεύνηση υπόθεση.
Οι εργαζόμενοι στον ΕΦΚΑ επισημαίνουν ότι:
Επιχειρείται η «ποινικοποίηση» των αντιδράσεων των εργαζομένων απέναντι στην αλλοίωση του δημόσιου, κοινωνικού χαρακτήρα του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας.
Επιχειρείται η συσκότιση της ουσίας των κυβερνητικών ρυθμίσεων για τον ΕΦΚΑ και την ασφάλιση γενικότερα, με την προβολή του συγκεκριμένου μέτρου.
Δημιουργείται στην κοινή γνώμη η αίσθηση ότι τα κακώς κείμενα του ΕΦΚΑ δεν οφείλονται στις εσφαλμένες αποφάσεις, τους λανθασμένους χειρισμούς και τα οργανωτικά κενά των κατά καιρούς αρμοδίων, αλλά αποκλειστικά στους υπαλλήλους του Φορέα.
Την ίδια ώρα, ένα «ηλεκτρονικό μάτι» θα παρακολουθεί και θα καταγράφει ολόκληρο το Συνδικαλιστικό Κίνημα.
Σύμφωνα με τα συνδικάτα, «η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση της με τη λειτουργία κρατικού μητρώου – φακελώματος των συνδικάτων, με στόχο να βάλει τη δράση των συνδικάτων στο γύψο, να μην αντιδρά κανείς στην αντιλαϊκή πολιτική της και στην επίθεση της εργοδοσίας».
Όπως εξηγούν, η κυβέρνηση και το κράτος δημιουργούν μέσω εκβιασμών μία υποχρεωτική βάση δεδομένων με φακελωμένους χιλιάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενους μέλη των συνδικάτων, στην οποία πρόσβαση θα έχουν οι ενώσεις των εργοδοτών, αλλά και μεμονωμένοι εργοδότες!
Με λίγα λόγια, οι επιχειρήσεις σε κάθε κλάδο θα έχουν τη δυνατότητα με το πάτημα ενός κουμπιού, να βρίσκουν όλα τα στοιχεία των εργαζομένων που είναι συνδικαλισμένοι, δημιουργώντας ένα ακόμα πιο ασφυκτικό πλαίσιο για την ανάπτυξη της συνδικαλιστικής δράσης, οδηγώντας παράλληλα στην απελευθέρωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
«Lasciate ogne speranza voi ch’ intrate: Αφήστε κάθε ελπίδα, εσείς που μπαίνετε».
(η επιγραφή στην είσοδο της κολάσεως, από τη «Θεία Κωμωδία»)
