Η συγκλονιστική περίπτωση μιας γυναίκας στην οποία τέσσερα νοσοκομεία αρνήθηκαν το δικαίωμα στην άβλωση, παρά το γεγονός ότι το έμβρυο είχε επιθετικό όγκο, έχει πυροδοτήσει κατακραυγή για τα δικαιώματα των γυναικών στην καθολική ως επί το πλείστον Κροατία.
Παρά το γεγονός ότι η διαδικασία είναι νόμιμη στη χώρα, η Μιρέλα Καβάζντα είναι τώρα αναγκασμένη να μεταβεί στη γειτονική Σλοβακία, προκειμένου να προχωρήσει στη διαδικασία τερματισμού της κύησης.
Η υπόθεση έρχεται εν μέσω της πολιτικής καταιγίδας που έχει ξεσπάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες των ανησυχιών ότι το δικαίωμα στην άμβλωση υπονομεύεται, με την ανάκληση της απόφασης – ορόσημο Ρόε κατά Γουέιντ, από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Το δικαίωμα στην άμβλωση αμφισβητείται εξίσου στην Κροατία, όπου παρότι πριν πέντε χρόνια μια σειρά εκκλησιαστικές οργανώσεις δεν κατάφεραν να απαγορεύσουν τις αμβλώσεις, η πλειοψηφία των γυναικολόγων αρνούνται να πραγματοποιήσουν την ιατρική πράξη.
Η γυναίκα με την οποία ξέσπασαν οι διαμαρτυρίες το τελευταίο διάστημα, ενημερώθηκε στα τέλη Απριλίου, στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της, ότι το αγέννητο παιδί της είχε έναν επιθετικό όγκο στον εγκέφαλο και ότι ακόμα και εν επιζούσε από τη γέννηση, θα «ήταν φυτό». «Γύρισα σπίτι, κάθισα και κοίταξα τον τοίχο… Την απόφαση την πήρα σε ένα δευτερόλεπτο», λέει η 39χρονη που έχει ήδη ένα παιδί.
Συναισθηματικός εκβιασμός
Στην Κροατία η άμβλωση είναι νόμιμη μέχρι τη 10η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Μετά από αυτό, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο εάν η υγεία της μητέρας ή του εμβρύου βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο — όπως στην περίπτωση της 39χρονης — ή λόγω βιασμού ή αιμομιξίας.
Ωστόσο, τέσσερα νοσοκομεία στην πρωτεύουσα Ζάγκρεμπ αρνήθηκαν να προβούν σε έκτρωση. Ένας γιατρός ρώτησε την Μιρέλα αν θα «σκότωνε ένα δίχρονο παιδί με όγκο», ενώ ένας άλλος χαρακτήρισε τη διαδικασία «ευθανασία».
Οι αμβλώσεις νομιμοποιήθηκαν στην Κροατία τη δεκαετία του 1950 και ρυθμίζονται από νόμο του 1978 που ψηφίστηκε όταν η χώρα αποτελούσε ακόμη μέρος της Γιουγκοσλαβίας. Αλλά από την ανεξαρτησία της, το 1991, όταν η Καθολική Εκκλησία ανέκτησε την πολιτική της επιρροή, έχει γίνει πιο δύσκολη η πρόσβαση, καθώς πολλοί γιατροί εγείρουν «αντιρρήσεις συνείδησης».
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, σχεδόν το 60% των γυναικολόγων στα δημόσια νοσοκομεία αρνούνται να εκτελέσουν την ιατρική πράξη της έκτρωσης για «ηθικούς λόγους».
«Βήματα προς τα πίσω»
Η οδοντίατρος Σόνια Κράλιεβιτς προειδοποιεί ότι η χώρα «πίσω προς τα πίσω», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι «οι γυναίκες πρέπει να έχουν όλα (τα δικαιώματα)… που απέκτησαν εδώ και πολύ καιρό».
Η Μπράνκα Τζάγκαβιτς, από την ομάδα υπεράσπισης RODA που βοηθά στη διοργάνωση των συγκεντρώσεων, λέει ότι η υπόθεση της 39χρονης «αποκάλυψε ότι η γυναικεία υγειονομική περίθαλψη στο δημόσιο σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει εντελώς».
Το 2019, τα παραδοσιακά πατριαρχικά Βαλκάνια συγκλονίστηκαν από ένα κύμα αποκαλύψεων #MeToo σχετικά με τη λεκτική και σωματική βία που υπέφεραν οι γυναίκες κατά τον τοκετό και στα χέρια των γυναικολόγων.
Η RODA συγκέντρωσε εκατοντάδες μαρτυρίες για οδυνηρές και ταπεινωτικές εμπειρίες σε γεννήσεις, εκτρώσεις και άλλες διαδικασίες, αφού μια πρώην Κροάτης βουλευτής μίλησε δημόσια για την οδυνηρή μεταχείριση που αντιμετώπισε μετά από μια αποβολή.
Σε μια από τις διαδηλώσεις της περασμένης εβδομάδας διαβάστηκε μια επιστολή από μια γυναίκα που υπέστη μια φρικτή δοκιμασία κατά τη διάρκεια μιας έκτρωσης λόγω εμβρυϊκών ανωμαλιών.
«Μια νοσοκόμα μου είπε να πάω στην τουαλέτα και, αν θέλω αυτοψία, να κρατήσω το έμβρυο με τα χέρια μου… Τον είδα και τον κράτησα στα χέρια μου», έγραψε.
Με πληροφορίες από AFP
