Η γυναικοκτονία – η δολοφονία γυναικών και κοριτσιών λόγω του φύλου τους – είναι η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας. Μια μορφή βίας που σε πολλά σημεία του πλανήτη απλά δεν καταγράφεται. Στον Ισημερινό , η Χεραλντίνα Γκέρα, είναι η  γυναίκα που ακολουθεί και χαρτογραφεί τις υποθέσεις γυναικοκτονιών για να μην ξεχαστεί η μνήμη τους ελπίζοντας παράλληλα ότι η κοινωνία της μπορεί να αλλάξει.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του BBC, κάθε 11 λεπτά, μία γυναίκα στον κόσμο, δολοφονείται από τον σύντροφό της ή από κάποιο μέλος της οικογένειάς της. Οι χώρες που δεν κρατούν επίσημα αρχεία για τις υποθέσεις των γυναικοκτονιών είναι πολλές. Στον Ισημερινό, το 2021, ήταν η πιο αιματηρή χρονιά για τις γυναίκες με καταγεγραμμένες 197 υποθέσεις γυναικοκτονιών στη χώρα.

«Στην πόλη Κουένκα ξεκινήσαμε μια πρωτοβουλία χαρτογράφησης των γυναικοκτονιών στη μνήμη των θυμάτων. Δεν είναι απλά μια καταγραφή αριθμών, αλλά μια χαρτογράφηση των αναμνήσεων των θυμάτων», λέει στο BBC η Χεραλντίνα Γκέρα.

Με τις φωτογραφίες και τα ηχητικά ντοκουμέντα στην εφαρμογή που έχει στήσει η Γκέρα, οι πολίτες του Ισημερινού έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν τα «ανώνυμα» θύματα των γυναικοκτονιών. Όπως για παράδειγμα η Μαριμπέλ Πίντο, η οποία δολοφονήθηκε τον Νοέμβριο του 2020. Η Μαριμπέλ, ακτιβίστρια της αφρικανικής κοινότητας στον Ισημερινό, εργάτρια του σεξ δέχθηκε 113 μαχαιριές από έναν από τους πελάτες της. «Με τον χάρτη μας δεν βλέπουμε μόνο τον θάνατο αλλά και τη ζωή των θυμάτων, όπως η Μαριμπέλ Πίντο. Μας δίνει τη δυνατότητα να ακούσουμε τι λένε τα παιδιά της, να μάθουμε ποια ήταν η Μαριμπέλ όσο ζούσε».

Μιριάμ Μερκάντο: «Είμαι η κόρη της Μαριμπέλ Πίντο. Είχα μια τέλεια σχέση με τη μαμά μου. Ήμασταν πάντα μαζί, δεμένες. Αυτός ο χάρτης για μένα σημαίνει ότι δεν ξεχαστούν οι στιγμές που ζήσαμε με τη μάμα μου».

Ο Ισημερινός είναι ένα από τα κράτη που αναγνωρίζει τη γυναικοκτονία ως έγκλημα διαφορετικό από την ανθρωποκτονία. Η υπόθεση της Μαριμπέλ Πίντο κρίθηκε γυναικοκτονία το 2021. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά της δικαιούνται οικονομικής στήριξης από το κράτος.

«Ελπίζουμε ότι ακούγοντας για τη ζωή της Μαριμπέλ από τα παιδιά της, το ποια ήταν πριν από τη δολοφονία της, θα βοηθήσει στην αφύπνιση του κόσμου για τις γυναικοκτονίες. Να αρχίσουν να μιλούν για αυτές και κάποτε να σταματήσουν».