O τρώσας και ιάσεται. Εκεί που φυτρώνει το κακό, φυτρώνει και το φάρμακο που μπορεί να το γιατρέψει, γράφει ο Χέντερλιν.
Είναι πραγματικά εκπληκτικό και βαθύτατα ειρωνικό να βλέπει σήμερα κάποιος μια από τις πιο εγκληματικές μορφές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και του Εικοστού Αιώνα, τον Χένρι Κίσινγκερ, να παρεμβαίνει στη συνάθροιση των «αφεντικών» του πλανήτη, στο Νταβός για να τους πει να κλείσουν ειρήνη με τη Ρωσία προτού είναι αργά, και μάλιστα να το κάνουν με μετατόπιση των σήμερα αναγνωριζόμενων ουκρανικών συνόρων (*). Αποδεχόμενος δηλαδή ότι είναι αδύνατον να αντιστραφούν τα κέρδη της Ρωσίας επί του εδάφους.
Aν οποιοσδήποτε άλλος έλεγε πολύ λιγότερα από όσα είπε ο Κίσινγκερ, με το κλίμα νεομακαρθισμού και ανθρωποφαγίας που επικρατεί σήμερα στη Δύση (Ελλάδας και Κύπρου περιλαμβανομένης), θα τον είχανε περάσει τον άνθρωπο γενεές δεκατέσσερις ως περίπου έμμισθο πράκτορα της Κα Γκε Μπε! Έλα ντε, όμως που είναι δύσκολο να το κάνει κάποιος αυτό με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών και σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, τον θεωρούμενο ως «δάσκαλο» και πνευματικό γκουρού της αμερικανικής διπλωματίας και της δυτικής στρατηγικής, που προσκάλεσε στο Νταβός ο ίδιος ο πρόεδρος του ομώνυμου Φόρουμ Κλάους Σβαμπ.
Αν ο πόλεμος δεν σταματήσει σε δύο τρεις μήνες θα υπάρξει τέτοια αναταραχή που δύσκολα θα μπορούν πλέον να διορθωθούν τα πράγματα, προειδοποίησε ο Κίσινγκερ (**).
Η παρέμβαση Κίσινγκερ δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία και δεν είναι άλλωστε η μόνη. H εφημερίδα New York Times, αυτοτελώς μείζον κέντρο της εξουσίας στις ΗΠΑ και εφημερίδα που πρωταγωνίστησε επί τρίμηνο στην αντιρωσική φιλοπολεμική υστερία της Δύσης άλλαξε απότομα στάση προ ημερών. Δημοσίευσε ένα κύριο άρθρο υπό τον τίτλο «Ο πόλεμος στην Ουκρανία περιπλέκεται και η Αμερική δεν είναι έτοιμη». Στο άρθρο εκφράζεται ανησυχία για τα «τεράστια κόστη και τους σοβαρούς κινδύνους του πολέμου» και υπογραμμίζεται ότι υπάρχουν πολλά ερωτήματα που ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν έχει απαντήσει ακόμα προς τον αμερικανικό λαό σχετικά με τη συνεχιζόμενη ανάμειξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δεν είναι προς το συμφέρον της Αμερικής να πάει σε πλήρη πόλεμο με τη Ρωσία, «ακόμα κι αν μια ειρήνη μέσω διαπραγματεύσεων μπορεί να απαιτήσει ορισμένες σκληρές αποφάσεις από την Ουκρανία» δηλαδή να λάβει τις οδυνηρές εδαφικές αποφάσεις που οποιαδήποτε συμβιβαστική λύση θα απαιτήσει.
Και συνεχίζει το editorial των Τάιμς: «Ο κ. Μπάιντεν πρέπει επίσης να καταστήσει σαφές στον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ότι υπάρχει ένα όριο στο πόσο μακριά θα πάνε οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία και ένα όριο στα όπλα, τα χρήματα και την πολιτική υποστήριξη που μπορούν να παράσχουν. Είναι επιτακτική ανάγκη οι αποφάσεις της Ουκρανικής κυβέρνησης να βασιστούν σε μια ρεαλιστική εκτίμηση των μέσων της και του πόσο περισσότερη καταστροφή μπορεί να αντέξει η Ουκρανία».
Οι δύο παραπάνω παρεμβάσεις καταδεικνύουν ένα βαθύ σχίσμα στο αμερικανικό κατεστημένο και τις ίδιες τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Αν και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τους λόγους που επέβαλαν τώρα αυτές τις παρεμβάσεις, πρέπει να τους αναζητήσουμε στις εξής τέσσερις ομάδες λόγων:
1. Μετά την πτώση της Μαριούπολης έγινε σαφές ότι η Ρωσία δεν μπορεί να ηττηθεί στον πόλεμο, ούτε είναι δυνατόν πλέον να αντιστραφούν τα εδαφικά της κέρδη που θα διευρύνονται όσο περνάει ο χρόνος.
2. Η Ουάσιγκτον και η Ευρώπη δεν μπορούν να διαχειριστούν τις τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες που έχουν οι κυρώσεις και αντικυρώσεις παγκοσμίως, και επί των δυτικών κρατών.
3. Αντί ο πόλεμος κατά της Ρωσίας που εξαπέλυσε το ΝΑΤΟ αντιδρώντας στη ρωσική επέμβαση να μπορεί να εμπεδώσει την αμερικανική και δυτική κυριαρχία στον πλανήτη, απειλεί είτε να την υπονομεύσει, σταθεροποιώντας τον άξονα Μόσχας – Πεκίνου, είτε να οδηγήσει σε παγκόσμια καταστροφή.
4. Η παράταση της σύγκρουσης ενδέχεται να υπονομεύσει περαιτέρω την ισχύ της μετακομμουνιστικής καπιταλιστικής οικονομικής ολιγαρχίας της Ρωσίας και των άλλων πρώην σοβιετικών κρατών που είναι ο βασικός και οργανικός σύμμαχος της Δύσης σε όλη την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Πιθανότατα όμως υπάρχει και πέμπτο ζήτημα, εξίσου ή και περισσότερο επικίνδυνο. Το «δυτικό Κόμμα του Πολέμου», οι «ορατοί» εκπρόσωποι και εργαλεία του οποίου είναι η Βρετανία, η Πολωνία και άλλα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, θέλει κλιμάκωση και δεν αποκλείεται να επιχειρήσει κάποια προβοκάτσια (όπως αυτή που οργάνωσε προσωπικά πέρυσι ο Μπόρις Τζόνσον στέλνοντας ένα αντιτορπιλικό στα χωρικά ύδατα της Κριμαίας).
Ήδη Ουκρανοί αξιωματούχοι έκαναν λόγο για αμερικανικό σχέδιο να βυθιστεί ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας, ενώ η Βρετανία (ο πρωθυπουργός της οποίας συνέστησε δημόσια στον Ζελένσκι να μην υποχωρήσει) έχει αρχίσει την παράδοση πυραύλων κατά σκαφών στην Ουκρανία (ανάλογα όπλα ανακοίνωσαν ότι θα παραδώσουν και οι Αμερικανοί).
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο πρόεδρος Μπάιντεν μοιάζει τώρα να έχει περιέλθει πλήρως υπό την επιρροή του «Κόμματος του Πολέμου», αλλά και παρουσιάζει επικίνδυνη αστάθεια. Προ τριών ημερών δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υπερασπιστούν στρατιωτικά την Ταϊβάν απέναντι στην Κίνα, για να επιστρέψει μετά στην προηγούμενη θέση του της «στρατηγικής αβεβαιότητας» (με τις ΗΠΑ δηλαδή να μην ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους σε περίπτωση σύγκρουσης Κίνας και Ταϊβάν).
Έχουμε πλησιάσει πάρα πολύ το σημείο όπου αφενός οι δύο πλευρές κινδυνεύουν να εγκλωβισθούν σε δρόμο χωρίς επιστροφή και αφετέρου ένα λάθος μπορεί να τινάξει τον κόσμο στον αέρα, με ένα πολιτικό και κρατικό προσωπικό που συχνά δίνει την εντύπωση ότι δεν ξέρει που πάν τα τέσσερα.
Την άποψη του δυτικού «Κόμματος του Πολέμου» εξέφρασε στο Νταβός, εν πλήρει ασυναρτησία τελών, ο Τζορτζ Σόρος. Αντιλαμβανόμενος ότι το «έργο της ζωής του», δηλαδή η ανατροπή του σοβιετικού «κομμουνισμού» και η παγκόσμια επικράτηση του «(νεο)φιλελεύθερου καπιταλισμού» αντιμετωπίζει κίνδυνο χρεοκοπίας και κατάρρευσης, ο Ουγγροεβραίος κερδοσκόπος επιμένει στην ανατροπή του Πούτιν και του Σι ως του μέσου για να σωθεί ο πολιτισμός και να αποφευχθεί ο πυρηνικός πόλεμος!
Μόνο που αυτή η επιδίωξη είναι ο τρόπος για να γίνει πυρηνικός πόλεμος και όχι βέβαια για να αποτραπεί!
(*) Σύνορα που, όπως επανειλημμένα έχουμε εξηγήσει, κακώς προσδιορίσθηκαν εκεί που προσδιορίσθηκαν το 1991, χωρίς δηλαδή να ληφθεί υπόψιν η εθνική σύσταση, η ιστορία, το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση, το δικαίωμα της Ρωσίας να υπάρχει εν ασφαλεία και όχι πολιορκημένη και απειλούμενη, χωρίς εν τέλει να ερωτηθούν οι κάτοικοι της Κριμαίας, του Ντονμπάς ή της Οδησσού αν θέλουν να είναι πολίτες της Ρωσίας ή της Ουκρανίας. Ο τρόπος που διαλύθηκε η ΕΣΣΔ αν και δεν είναι ασφαλώς η μόνη βαθύτερη αιτία, υπήρξε πάντως άμεσα υπεύθυνος για δέκα πολέμους που σημειώθηκαν στο έδαφός της ακόμα και πριν από τον τωρινό. Το αυτό συνέβη και στη Γιουγκοσλαβία και υπήρξε η άμεση αιτία για τους πολέμους. Για παράδειγμα περιελήφθη στην Κροατία η περιοχή της Κράινα που κατοικούνταν από μια συμπαγή σερβική πλειοψηφία.
(**) Εδώ που τα λέμε και έτσι που πάμε δύο τινά μπορεί να συμβούν. Ή θα πάει όλος ο πλανήτης κατά διαόλου ή θα αναγκαστεί η Ουάσιγκτον να αλλάξει πολιτική και να δω που θα τρέχουν να κρυφτούν οι διάφοροι παρ’ ημίν ανόητοι και ασήμαντοι πρωταθλητές της «σωστής πλευράς της ιστορίας»!
Με την ευκαιρία να συστήσουμε στους αναγνώστες μας που πιθανώς έχουν ερωτήματα γύρω από την πολιτοφυλακή του Αζόφ, εκπρόσωποι της οποίας εμφανίσθηκαν και στο ελληνικό κοινοβούλιο, και η οποία παραδόθηκε πρόσφατα στη Μαριούπολη (και δεν έκανε ασφαλώς καμία έξοδο) να παρακολουθήσουν αυτό το πολύ κατατοπιστικό βίντεο από την παράδοσή τους. Ο προσεκτικός παρατηρητής θα δει στα τατουάζ τους τα σύμβολα των μεραρχιών SS που κατέσφαξαν τους κατοίκους του Διστόμου και πολλών άλλων περιοχών της Ελλάδας, στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής της χώρας μας.