Πρόσφυγες από τη Συρία και άλλες εμπόλεμες ζώνες που παραμένουν έγκλειστοι σε κέντρα κράτησης στη Βρετανία μετά την απόρριψη των αιτήσεών τους για άσυλο προειδοποιούν πως θα βάλουν τέλος στη ζωή τους εάν απελαθούν (όπως σχεδιάζουν οι αρμόδιες αρχές μετανάστευσης) μετά τις 14 Ιουνίου στην Ρουάντα.
Μιλώντας ορισμένοι εξ αυτών στο αραβικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα εξήγησαν το δράμα που ζουν ενόψει της απέλασής τους σε μία αφρικανική χώρα μετά τη συμφωνία που έκλεισε με την κυβέρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον ώστε να αποθαρρυνθούν ανεξέλεγκτες, νέες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές προς το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Δυστυχώς στις 20 Μάη το υπουργείο Εσωτερικών με ενημέρωσε για την απόφαση (απέλασης) και μου έδωσε εισιτήριο για την Ρουάντα» είπε ένας 20χρονος από την Συρία που αρνήθηκε να κάνει τη στρατιωτική του θητεία και εγκατέλειψε την πατρίδα του φθάνοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο χωρίς έγγραφα ταυτότητας. Μιλώντας στο αραβικό δίκτυο τηλεφωνικά εξήγησε πως έφθασε στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσω χωρών της Βαλτικής. Εξήγησε πως έχει ξεκινήσει απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας και πως δεν καταλαβαίνει γιατί τον στέλνουν στην Ρουάντα δεδομένης της διαφορετικής κουλτούρας και γλώσσας.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί να πάω στην Αφρική όπου δεν έχω ούτε συγγενείς, ούτε φίλους. Αρνούμαι. Αλλά εάν η βρετανική κυβέρνηση επιμείνει στην απέλασή μου και με αναγκάσουν να μπω στο αεροπλάνο, θα αυτοκτονήσω» είπε ο 20χρονος στο αλ Τζαζίρα.
Παρόμοια αντέδρασε μπροστά στο ενδεχόμενο απέλασής του στο Κιγκάλι της Ρουάντας ένας άλλος νεαρός Κούρδος πρόσφυγας από το Ιράν που ζει στο ίδιο κέντρο κράτησης. Ο 23χρονος αναφέρθηκε στην άνιση μεταχείριση που υφίσταται σε σχέση με τους Ουκρανούς πρόσφυγες που είναι καλοδεχούμενοι όχι μόνον στο ΗΒ αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Και αυτός είναι απεργός πείνας καθώς η απέλασή του έχει προγραμματιστεί για τις 14 Ιουνίου. Mιλώντας και αυτός τηλεφωνικά στο αλ Τζαζίρα τόνισε:
«Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία όλοι ήταν καλοδεχούμενοι και είχαν καλύτερη αντιμετώπιση. Όλοι όμως είμαστε πρόσφυγες. Δεν καταλαβαίνω γιατί να με στείλουν στην Ρουάντα όταν οι Ουκρανοί εδώ είναι καλοδεχούμενοι και τους δίνεται η ευκαιρία καλύτερης ζωής, καταφύγιο και όλα όσα χρειάζονται. Ανεξάρτητα από την καταγωγή μας είμαστε όλοι άνθρωποι. Καλύτερα να με σκοτώσουν εδώ ή στο Ιράν παρά να με στείλουν στο Κιγκάλι».