Τον έντονο εκνευρισμό του για διαρροές ευαίσθητων πληροφοριών από στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εξέφρασε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, στην Βουλή υπογραμμίζοντας πως θα συζητήσει το θέμα με τους αρχηγούς των επιτελείων καθώς όπως είπε το σύστημα πληροφοριών μοιάζει με «ελβετικό τυρί».
«Θα θέσω θέμα στους αρχηγούς για το ελβετικό τυρί στα επιτελεία. Η άσκηση αντικατασκοπείας δεν έχει νόημα. Είναι πρόβλημα. Το συζητάνε όλοι στα καφενεία. Ποιοι; Αξιωματικοί; Υπαξιωματικοί; Προς Θεού. Είναι σημείο ανησυχίας αυτό. Η πληροφορία δεν πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλους. Εκφράζω την ευχή να μιλάνε όλοι λιγότερο. Τα στελέχη των ΕΔ δεν μπορούν να διοχετεύουν πληροφορίες ψάξε αυτό, δες εκείνο, δες αν ισχύει το άλλο» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ένταση παρατηρήθηκε επίσης όταν, ενώ αρχικά όλα τα κόμματα, πλην της Ελληνικής Λύσης, συμφώνησαν η συνεδρίαση να είναι ανοικτή άρα χωρίς απόρρητα και εμπιστευτικά στοιχεία, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζήτησε να αναφερθούν αναλυτικά οι ποσότητες αλλά και η επιχειρησιακή αξιοποίηση που έχουν στο αμυντικό δόγμα της χώρας, το κάθε ένα από τα είδη του στρατιωτικού υλικού που έχει δοθεί ή θα δοθεί στην Ουκρανία.
Ο υπουργός Νίκος Παναγιωτόπουλος, ανέφερε πως όλα τα απόρρητα και εμπιστευτικά στοιχεία αναλυτικά ανά είδος και μέχρι τελευταίας μονάδας από όσα δίνουμε στην Ουκρανία είναι στην διάθεση όλων των κομμάτων όπως και η σε βάθος ενημέρωσή τους από τους Επιτελείς, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει σε μια δημόσια συνεδρίαση.
«Δεν είμαι Πορτογάλος ή Λουξεμβούργιος υπουργός Εθνικής Άμυνας γιατί μας ακούνε και άλλοι…», απάντησε στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που επέμεναν ότι δεν μπορεί να γνωρίζουν οι ΗΠΑ, οι σύμμαχες χώρες του ΝΑΤΟ, ίσως και η Τουρκία αυτά που δίνει η χώρα μας στην Ουκρανία και όχι ο ελληνικός λαός.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, υποστήριξε ότι «η κριτική για την παροχή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία αδικεί τη συνολική προσπάθεια που καταβάλει η χώρα μας για την θωράκιση της Εθνικής Άμυνας και πάει πολύ να μας λέτε ότι απογυμνώνουμε τα νησιά μας από αμυντικές δυνατότητες».
Διευκρίνησε πως «το υλικό που έχει σταλεί είναι πυρομαχικά διαφόρων διαμετρημάτων που βρίσκονται στις αποθήκες μας και έχουμε μεγάλα αποθέματα και κάποια από αυτά είναι που διαθέτουμε και δεν αποτελούν κρίσιμο υλικό για τις Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε είναι σε βάρος των πιθανών ημερών αγώνα». Τόνισε πως «εάν υπήρχε η πραγματική υπόνοια ότι θα αποδυναμωνόμασταν δεν θα τα δίναμε..»
Ο κ. Παναγιωτόπουλος, απέρριψε τις αιτιάσεις για μυστικές αποστολές, λέγοντας πως «δεν ισχύει ότι επιβάλλουμε συσκότιση… και οι ΗΠΑ έχουν βγάλει ανακοίνωση όπου αναφέρουν ποιο είναι το υλικό που έχουμε αποστείλει βεβαίως όχι στο τι επακριβώς είναι αυτό…»
Ο υπουργός ανέφερε πως υπάρχει αποζημίωση για το υλικό που στέλνεται στην Ουκρανία και έχουμε ζητήσει 8,5 εκατ ευρώ – δεν θα υπάρξει αποζημίωση για τα κατασχεμένα Καλάσνικοφ βέβαια που στείλαμε. «Η κάθε χώρα», είπε «ανάλογα με αυτά που στέλνει περιμένει και την ανάλογη αποζημίωση που συνολικά για όλες τις χώρες ανέρχεται στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ».
Ο κ. Παναγιωτόπουλος, ανέφερε όσον αφορά στα ρωσικής προέλευσης τεθωρακισμένα που θα αποσταλούν δεν έχει γίνει εκσυγχρονισμός τους και δεν ανταποκρίνονται σε απαιτήσεις της σύγχρονης μάχης. Δεν έχουν σύγχρονο σκοπευτικό σύστημα. «Δεν είναι δυνατή η ανακατασκευή τους. Στον αντίποδα τα γερμανικά τεθωρακισμένα που θα τα αντικαταστήσουν έχουν αποδειχθεί «επιτυχημένο όχημα». Για τα υπόλοιπα οπλικά συστήματα που παραχωρήθηκαν, ο υπουργός ανέφερε από αυτά που είναι στις αποθήκες διαθέτουμε σε πενταπλάσιο βαθμό.
Σε πολιτικό επίπεδο, ο κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος υπογράμμισε πως «δεν μπορούμε να τηρήσουμε βολική και ανώδυνη πολιτική αποστάσεων. Δεν μπορούμε να μην μπλέξουμε στον καυγά. Όταν έχει πάρει φωτιά το βουνό δε μπορούμε να λέμε να σώσουμε το σπίτι μας» . Ενεργοποιούμε σχέδια κλιμακούμενης αντίδρασης. Είναι διάχυτη η ανησυχία για ενδεχόμενη απειλή της Ρωσίας έναντι της εδαφικής ακεραιότητας και άλλων συμμάχων και έτσι αποφασίστηκε και επεξεργάζεται η σημαντική ενίσχυση της μακροπρόθεσμης αμυντικής διάταξης του ΝΑΤΟ. Προχωράμε σε σταδιακή ανάπτυξη δυνάμεων σε αμυντική διάταξη σε 8 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης
