Κούρδοι και Γερμανοί αρχαιολόγοι ανέσκαψαν τον οικισμό στη λίμνη της Μοσούλης, κατά μήκος του ποταμού Τίγρη στην περιοχή του Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο.
Ο αρχαιολογικός χώρος πιστεύεται ότι είναι η πόλη Ζακίκου της Εποχής του Χαλκού, σημαντικός κόμβος της αυτοκρατορίας Μιτάνι που βασίλεψε από το 1550 έως το 1350 π.Χ.
Το Ζακίκου βυθίστηκε κάτω από το νερό μετά την κατασκευή του φράγματος της Μοσούλης από την ιρακινή κυβέρνηση τη δεκαετία του 1980 και από τότε σπάνια έχει δει το φως της δημοσιότητας.
Με την επανεμφάνιση της πόλης, οι αρχαιολόγοι έσπευσαν να ανασκάψουν την τοποθεσία γιατί ήταν άγνωστο πότε θα ανέβαιναν ξανά τα επίπεδα του νερού.
Η αρχαία πόλη είναι τώρα ξανά βυθισμένη, αλλά οι ερευνητές μπόρεσαν να καταγράψουν μεγάλο μέρος της τοποθεσίας.
Ένα παλάτι είχε ήδη εντοπιστεί όταν η πόλη εμφανίστηκε για λίγο το 2018, αλλά πολλές πρόσθετες κατασκευές καταγράφηκαν κατά την τελευταία ανασκαφή. Ορισμένες από τις ανακαλύψεις περιλαμβάνουν μια οχύρωση με πύργους και τείχη και ένα πολυόροφο κτίριο αποθήκευσης.
Πολλά από τα κτίρια ήταν κατασκευασμένα από τούβλα λάσπης, τα οποία συνήθως δεν κρατούσαν καλά κάτω από το νερό, είπαν οι ερευνητές. Ωστόσο, το Ζακίκου υπέφερε από σεισμό γύρω στο 1350 π.Χ., και τμήματα των άνω τοίχων κατέρρευσαν και κάλυψαν τα κτίρια.
Λίγα είναι γνωστά για τους αρχαίους Μιττάνους που έχτισαν την πόλη, ωστόσο ορισμένα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας ανασκαφής θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες πληροφορίες.
Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πέντε κεραμικά αγγεία που περιείχαν πάνω από 100 πήλινες σφηνοειδής πλάκες, που χρονολογούνται πολύ μετά τον σεισμό. Πιστεύεται ότι προέρχονται από τη Μέση Ασσυριακή περίοδο, η οποία διήρκεσε από το 1350 έως το 1100 π.Χ., και θα μπορούσαν να ρίξουν φως στη διάλυση της πόλης και την άνοδο της ασσυριακής κυριαρχίας στην περιοχή. Οι πλάκες δεν έχουν ακόμη αποκρυπτογραφηθεί.
Όλα τα τεχνουργήματα που ανασκάφηκαν, συμπεριλαμβανομένων των πλακών, φιλοξενούνται στο Εθνικό Μουσείο της πόλης Ντοχούκ.
Προτού η πόλη εξαφανιστεί και πάλι κάτω από το νερό, οι ερευνητές κάλυψαν τα ερείπια με πλαστικά φύλλα, ελπίζοντας να προστατεύσουν τον αρχαίο χώρο από τη υδάτινη διάβρωση και να αποτρέψουν την πλήρη εξαφάνισή του.
