Πτηνά από κάθε ήπειρο εκτός από την Ανταρκτική έχουν φωτογραφηθεί να φωλιάζουν ή να μπερδεύονται στα σκουπίδια μας. Φωτογραφίες υποβλήθηκαν από ανθρώπους από όλο τον κόσμο σε ένα διαδικτυακό έργο που ονομάζεται «Birds and Debris».

Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο έργο υποστηρίζουν ότι βλέπουν πουλιά παγιδευμένα – ή φωλιασμένα – σε οτιδήποτε, από σχοινί και πετονιά μέχρι κορδέλα με μπαλόνι και μια σαγιονάρα.

Σχεδόν το ένα τέταρτο των φωτογραφιών δείχνουν πουλιά να φωλιάζουν ή να μπλέκονται σε μάσκες προσώπου μιας χρήσης.

Το επίκεντρο του έργου είναι η καταγραφή των επιπτώσεων των απορριμμάτων – ιδιαίτερα της πλαστικής ρύπανσης – στον κόσμο των πτηνών.

«Βασικά, εάν ένα πουλί φτιάξει μια φωλιά χρησιμοποιώντας μακριά ινώδη υλικά – όπως φύκια, κλαδιά ή καλάμια – το πιθανότερο είναι ότι θα έχει ανθρώπινα απορρίμματα στη φωλιά του», είπε ο Δρ Άλεξ Μποντ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο και ένας από τους οι ερευνητές που συμμετείχαν στην έρευνα.

Το έργο, το οποίο ο ίδιος και οι συνεργάτες του τρέχουν εδώ και τέσσερα χρόνια, στοχεύει να επιστήσει την προσοχή στο εκτεταμένο πρόβλημα των πλαστικών απορριμμάτων στο περιβάλλον.

«Όταν αρχίσετε να ψάχνετε για αυτό το υλικό, θα το βλέπετε παντού», είπε. «Και αυτό έχει απεικονίσει το τεράστιο γεωγραφικό εύρος – είχαμε αναφορές από την Ιαπωνία, την Αυστραλία, τη Σρι Λάνκα, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Βόρεια Αμερική – και αποτελεί πραγματικά ένα παγκόσμιο ζήτημα».

Σε μια πρόσφατη μελέτη, η ομάδα εξέτασε πόσες από τις φωτογραφίες που υποβλήθηκαν διαθέτουν ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό που σχετίζεται με την πανδημία. Διαπίστωσαν ότι εμφανιζόταν σχεδόν στο ένα τέταρτο των φωτογραφιών που υποβλήθηκαν.

«Οι μάσκες είναι σχεδόν παντού», είπε ο Δρ Μποντ. «Και αν σκέφτεστε τα διαφορετικά υλικά από τα οποία κατασκευάζεται μια χειρουργική μάσκα – υπάρχει το ελαστικό που βλέπουμε μπερδεμένο γύρω από τα πόδια των πουλιών ή μπορεί να δούμε πουλιά τραυματισμένα προσπαθώντας να καταπιούν το ύφασμα ή το σκληρό κομμάτι πλαστικού που κολλάει πάνω στη μύτη.

«Γι’ αυτό χρησιμοποιούμε τον όρο «πλαστικό», είναι μια ολόκληρη σειρά διαφορετικών πολυμερών και οι μάσκες είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού».

Οι ερευνητές λένε ότι θέλουν να τονίσουν το «συστημικό πρόβλημα» που οδηγεί στο να καταλήγουν τόσα πολλά απορρίμματα στο περιβάλλον.

«Η αλλαγή σε μια οδοντόβουρτσα από μπαμπού ή μια πάνινη τσάντα για ψώνια δεν πρόκειται να σώσει τον κόσμο, [επειδή] η μεγαλύτερη παραγωγή πλαστικών σε μεγάλη κλίμακα σήμερα είναι εμπορική και βιομηχανική», είπε ο Δρ Μποντ.

«Έτσι, είναι ένας συνδυασμός πολιτικών από πάνω προς τα κάτω και πίεσης από κάτω προς τα πάνω για να πούμε «φτάνει πια».

Ο ερευνητής παρομοίασε την παγκόσμια δράση που απαιτείται για την αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης με το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ που απαγόρευε τις χημικές ουσίες που καταστρέφουν το όζον – μια συνθήκη που θεωρείται ευρέως ως μια από τις πιο επιτυχημένες παγκόσμιες συμφωνίες που έχουν υπογραφεί ποτέ.

«Χρειαζόμαστε το ίδιο πράγμα με την πλαστική ρύπανση και κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά πολύ, πολύ αργά».