Παρά το γεγονός ότι όλοι (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) διεκδικούμε από την εκάστοτε κυβέρνηση και τον… εκάστοτε διεκδικητή της πρωθυπουργίας, να τοποθετηθεί σε απλά ελληνικά για την πορεία των μισθών και των συντάξεων, παρουσιάζοντας ξεκάθαρες λύσεις, η προοπτική και των δύο ζητημάτων είναι γραμμένη στη γλώσσα της φυλής των Κουσούντα. Πρόκειται για φυλή που ζει στο Νεπάλ, αριθμεί μόλις 278 ιθαγενείς, ενώ η γλώσσα τους δεν διαθέτει λέξεις για το «ναι» και το «όχι», ούτε για το «αριστερά», «δεξιά», «εμπρός» και «πίσω».
Ένα πελώριο «ίσως», ένα αμφίσημο «εξαρτάται», είναι η μόνιμη απάντηση στο ερώτημα.
Απλώς, κανένα εκ των πολιτικών κομμάτων δεν το παραδέχεται ανοιχτά. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι η γονιμοποίηση της ελπίδας, γεννά ψηφαλάκια.
Και «ο καιρός γαρ εγγύς», για να θυμηθούμε τα… κλασικά.
Πέραν του γεγονότος ότι ακόμη και η σχεδιαζόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751€ (δηλαδή η επαναφορά στις προ 11ετίας κατώτατες αποδοχές) κινδυνεύει να αποδειχθεί αναντίστοιχη των αναγκών των εργαζομένων, παρατηρείται διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα και δραστική αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης με μειωμένες αποδοχές.
Το κοκτέιλ αυτό, σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού, εκτός από τις άμεσες εισοδηματικές παρενέργειες, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πρόβλημα εσόδων και βιωσιμότητας για τα ασφαλιστικά ταμεία. Απλούστερα, το βαρίδι των μνημονίων τραβά τους εργαζόμενους και το ασφαλιστικό στον βυθό του πελάγους της ακρίβειας.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΦΚΑ, ένας στους τρεις εργαζομένους (710.905 ή 28,55%) στον ιδιωτικό τομέα, λαμβάνει μηνιαίο μισθό 329€ καθαρά (397,84€ μεικτά)! Στα 820€ καθαρά (954,16 € μεικτά), περιορίζεται ο μέσος μισθός. Έτσι, γενικεύεται ο τύπος του «εργαζόμενου πένητα» («working poor»).
Την ίδια ώρα, περίπου 600.000 εργαζόμενοι αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, ενώ -σύμφωνα με εργατολόγους και ειδικούς στο ασφαλιστικό- η στέρηση τριετιών και επιδομάτων από το 2012 έως ότου η ανεργία πέσει κάτω από το 10%, προκαλεί τεράστιες απώλειες:
- Ένα δις € ετησίως χάνουν οι μισθωτοί από τη στέρηση τριετιών-επιδομάτων
- Σε 10 δισ. € υπολογίζονται οι απώλειες από τη μείωση και το «πάγωμα» του κατώτατου μισθού την περίοδο 2012-2021, ενώ στα 2 δισ. € ανέρχονται οι απώλειες για τα Ταμεία.
Δεύτερος παράγοντας οικονομικής αιμορραγίας για το ασφαλιστικό σύστημα, είναι η ανεργία.
Στο 12,1%, υποχώρησε η ανεργία τον Ιούνιο, μειωμένη τόσο σε σχέση με τον Μάιο (12,5%), όσο και σε σύγκριση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα (15%), σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.
Ωστόσο, παραμένει η μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στα στοιχεία που δημοσιεύει η ΕΛΣΤΑΤ και σε εκείνα που προκύπτουν από την Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ – τ. ΟΑΕΔ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΥΠΑ, τον Ιούνιο, οι εγγεγραμμένοι στα μητρώα της άνεργοι ήταν 921.647. Δηλαδή, 349.538 περισσότεροι σε σχέση με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Ακόμη κι αν υποχωρήσει περαιτέρω η ανεργία, κομβικό ρόλο ως προς τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος θα διαδραματίσει όχι μόνο ο αριθμός των εργαζομένων αλλά και το ύψος των εισφορών με βάση τον μισθό.
Και όλα αυτά ενώ γερνάμε, αλλά δεν… γεννάμε.
Πρόσφατη έκθεση, αποτυπώνει τη σταθερή γήρανση του πληθυσμού και τη δραματική επιδείνωση της αναλογίας εργαζομένων και συνταξιούχων.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, σήμερα για κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν 1,6 εργαζόμενοι την στιγμή που για να αποδώσει ομαλά ένα διανεμητικό σύστημα όπως αυτό που έχει η χώρα απαιτούνται τέσσερις εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο.
Η γήρανση του πληθυσμού, αποτέλεσε και το κυρίαρχο επιχείρημα της κυβέρνησης για την αλλοίωση του κοινωνικού χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης, με την επισήμανση ότι «αν διατηρήσουμε το σημερινό σύστημα συντάξεων κοινωνικής ασφάλισης (αποκλειστικά διανεμητικού χαρακτήρα), θα πρέπει ολοένα και μικρότερος πληθυσμός εργαζομένων να πληρώνει για τις συντάξεις ολοένα και περισσότερων συνταξιούχων».
Λεπτομέρεια (;): Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την κύρια ασφάλιση.
