Μια ξεκάθαρη συντηρητική στροφή που κλείνει το μάτι στις σκοτεινές εποχές της πόλης, η 5η Δημοτική Κοινότητα του δήμου Θεσσαλονίκης εισηγήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης την ακύρωση της μετονομασίας της οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου (κατοχικού φρούραρχου Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία γενικού επιθεωρητή Νομαρχιών Γενικής Διοικήσεως Μακεδονίας το 1941) σε οδό Αλμπέρτου Ναρ. Η ονομασία της οδού Αθ. Χρυσοχόου έγινε από το διορισμένο από τη χούντα Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης τον Γενάρη του 1971, για να τιμήσει τη «δράση» του, και μετονομάστηκε επί της δημαρχίας του Γιάννη Μπουτάρη.
Σε συνεδρίαση διά περιφοράς, χωρίς καμία διαβούλευση, 7 κοινοτικοί σύμβουλοι (3 της παράταξης του δημάρχου Ζέρβα, 2 της παράταξης Ορφανού, 1 της παράταξης Ταχιάου και 1 της παράταξης Ψωμιάδη) υπερψήφισαν την πρόταση. Καταψήφισαν η «Λαϊκή Συσπείρωση» και εκπρόσωποι άλλων τριών παρατάξεων της αντιπολίτευσης («Θεσσαλονίκη Μαζί», «Οικολογία Αλληλεγγύη» και «Η Πόλη Ανάποδα»), ενώ υπήρξαν και δύο λευκά.
Η πρόεδρος της Κοινότητας απέρριψε την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και εκπροσώπων του ΣΦΕΑ, που ζήτησαν αναβολή της συζήτησης ή την πραγματοποίησή της τουλάχιστον με τηλεδιάσκεψη.
Η απόφαση της πλειοψηφίας της 5ης Δημοτικής Κοινότητας έρχεται σε συνέχεια της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης (149/29-3-2022), όπου είχαν προσφύγει οι απόγονοι του Αθ. Χρυσοχόου, να κρίνει παράνομη τη μετονομασία της οδού σε «Αλμπέρτου Ναρ».
Όπως καταγγέλλει ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων – Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) σχετικά με την απόφαση της 5ης Δημοτικής Κοινότητας, «είκοσι λεπτά πριν από την έναρξη της διαδικασίας στάλθηκε ηλεκτρονικά η κατά παραγγελία του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου (;) “γνωμοδότηση” – εγκώμιο για τη δράση του Αθανασίου Χρυσοχόου, του δρ Οικονομικής Ιστορίας Ευάγγελου Χεκίμογλου, η οποία απαλλάσσει τον στρατηγό από κάθε υποψία συνεργασίας με τις κατοχικές αρχές! Δικαιολογώντας τον αντικομμουνιστικό φανατισμό του Αθ. Χρυσοχόου, τον αποδίδει “στο πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε”, αφού “το προπολεμικό ελληνικό κράτος είχε ως θεμέλιο την καταπολέμηση του κομμουνισμού”. Επιπλέον, ότι “ο αξιωματικός Αθανάσιος Χρυσοχόου έπραξε το, κατά την αντίληψή του, καθήκον του στην περίοδο της Κατοχής, με παρότρυνση και αποδοχή του αστικού κόσμου (Εκκλησίας, πολιτικών, φορέων)”. Σε αντίθεση, βέβαια, με την “ανάπτυξη του ανταρτικού κινήματος, το οποίο είχε ως συνέπεια εκατόμβες θυμάτων από τα γερμανικά αντίποινα”! Παρά μάλιστα τα δημοσιεύματα της εποχής που βοούν ότι στη δίκη του “χασάπη της Θεσσαλονίκης” Μαξ Μέρτεν, το 1959, ο Αθ. Χρυσοχόου λειτούργησε ως μάρτυρας υπεράσπισης και όχι κατηγορίας, ο κ. Χεκίμολγου εκτιμά ότι η μαρτυρία του έβλαψε και δεν ωφέλησε τον Γερμανό αξιωματικό!».
Ο ΣΦΕΑ καλεί το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης και την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης να υπερασπιστούν τη μετονομασία της οδού Αθ. Χρυσοχόου σε Αλμπέρτου Ναρ, που όπως σημειώνει «δεν στηρίχτηκε σε “ιδεοληψίες”, αλλά στην ιστορική αλήθεια και στην ανάγκη η Θεσσαλονίκη να σεβαστεί το μαρτυρικό όσο και αντιστασιακό παρελθόν της».
Για την ιστορία, ο Αθανάσιος Χρυσοχόου (Πράμαντα, 1890 – Αθήνα, 1967) ήταν Έλληνας Ηπειρώτης συνταγματάρχης και αργότερα συνεργάτης των Ναζί επί γερμανικής Κατοχής σε διάφορες έμμισθες θέσεις, με ναζιστική και αντισημιτική δράση κατά των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης αλλά και κατά Ελλήνων αντιστασιακών.
