Το εμβληματικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» σε σκηνοθεσία -δραματουργική επεξεργασία Κωνσταντίνου Ασπιώτη, ανεβάζει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Αξίζει να αναφερθεί, ότι η τελευταία φορά που παρουσιάστηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το συγκεκριμένο έργο του μεγάλου μας δραματουργού, που φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την γέννησή του, ήταν το 1987, σε μια ιστορική παράσταση που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Ιάκωβος Καμπανέλλης.

Το έργο, ένα από τα πρώτα θεατρικά του Καμπανέλλη, καταφέρνει να περάσει στη σφαίρα του διαχρονικού πια, καθώς πρωτογραμμένο το 1951, και μιλώντας εκ του θέματος για το 305 π.Χ., μοιάζει δυστυχώς να γράφτηκε για την σημερινή μας εποχή, στον απόλυτο βαθμό.

Όπως ανέφερε ο ίδιος ο συγγραφέας, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά το έργο από το Θέατρο Τέχνης, το 1980, το ερέθισμα το πήρε από την «ψυχρο­πολεμική ένταση που ακολούθησε τις μεγάλες προσδοκίες. Η ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος πόλεμος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή κι απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοί του».

Λίγα λόγια για το έργο

Η Ρόδος του 305 π.Χ. έχει μετατραπεί σε έναν τουριστικό παράδεισο. Οι υπηρεσίες που παρέχονται στους τουρίστες βελτιώνονται συνεχώς και οι κάτοικοι παλεύουν να διατηρήσουν τον πλούτο και την ιδιοκτησία τους, μέσα σε ένα καθεστώς πολιτικής ουδετερότητας. Τα σχέδιά τους όμως ανατρέπονται όταν το νησί τους αποκτά στρατηγική σημασία για τα σχέδια των κατακτητών. Θα καταφέρουν οι πολίτες της Ρόδου να γλιτώσουν από την πολεμική μανία του Δημήτριου του Πολιορκητή; Και ποια είναι τα μέσα και τα όπλα για την επιβίωσή τους;

Με αφορμή το ιστορικό γεγονός της πολιορκίας της Ρόδου από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, το 305 π.Χ., ο Ιάκωβος Καμπανέλλης με τη χαρακτηριστική του οξύνοια και την πολιτική του διορατικότητα, δημιουργεί μια ευφάνταστη κωμωδία, στηλιτεύοντας την κερδοσκοπική και μικρονοϊκή τουριστική δραστηριότητα, μέσα από διαδικασίες υποτέλειας και ξεπουλήματος των αξιών. Σατιρίζοντας την έλλειψη πολιτικής συνείδησης των κατοίκων της Ρόδου, ο συγγραφέας σχολιάζει παράλληλα, τον άρρηκτο δεσμό της ιδιοκτησίας και της οικονομικής ανάπτυξης με την πολεμική δραστηριότητα. Άλλωστε, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, ο πόλεμος είναι ο μπαμπάς… του κέρδους, της μεγαλομανίας, της απληστίας.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνος Ασπιώτης
Σκηνικά – Σχεδιασμός φωτισμών: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κοστούμια: Σοφία Τσιριγώτη
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Κίνηση: Αναστασία Κελέση
Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτης – εκμάθηση tae kwon do: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Μαρία Όσσα
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Μπούσια- Αλεξάκη
Οδηγός σκηνής: Πέτρος Κοκόζης
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

Παίζουν: Πάρης Αλεξανδρόπουλος (Φρίξος), Χαρά Γιώτα (Ουρανία), Δημήτρης Διακοσάββας (Φιλόξενος), Άννα Ευθυμίου (Λάμια), Αλέξανδρος Ζαφειριάδης (Χιλίαρχος, Άγνωστος έμπορο– ανά ηθοποιό και ρόλος όπλων), Πάνος Καμμένος (Καλλικράτης), Κωνσταντίνος Καπελλίδης (Δίδυμος), Νίκος Καπέλιος (Πάμφιλος), Δημήτρης Καρτόκης (Χάρης ο Λίνδιος), Άννα Λουϊζίδη (Κορνηλία, κόρη του Λούκιου), Νίκος Μήλιας (Νεοκλής), Δημήτρης Μορφακίδης (Ευελπίδης), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Βουτία), Ορέστης Παλιαδέλης (Δημήτριος), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Μέντης), Στέφανος Πίττας (Δημάδης), Θανάσης Ρέστας (Πυθίας), Σπύρος Σιδέρης (Λούκιος Τερέντιος Πίκουλος), Κωνσταντίνος Χειλάς (Δίδυμος), Γλυκερία Ψαρρού (Ποππαία, κόρη του Λούκιου)
Συμμετέχουν επίσης: Χρήστος Γκρόζος, Ηλέκτρα Καζάκου, Νίκος Μανωλάς, Βασίλης Μπόγδανος, Στέλλα Παπανικολάου, Ελίζα Χαραλαμπογιάννη (Παραθεριστές, Φρουροί, Αιχμάλωτοι, Ροδίτες), Δέσποινα Ντικούλη (Ειρήνη)

Από σήμερα Παρασκευή 7 Οκτωβρίου
Παραστάσεις: Τετάρτη: 19.00 | Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00 | Σάββατο: 18.00 & 21.00 | Κυριακή: 19.00

Πληροφορίες / Κρατήσεις: Τηλ.: 2315 200 200 | ntng.gr