Με μια πρώτη, διαγώνια ματιά, η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, φαίνεται να περιλαμβάνει παροχές, διευκολύνσεις και εξορθολογισμό με μια -ομολογουμένως- προεκλογική εσάνς, στο πνεύμα των αναγκών που δημιουργεί η κρίση ανατιμήσεων.
Μετά από προσεκτικό διάβασμα (και αυξημένη δόση καφεΐνης στα όρια της επικοινωνίας με τον παθολόγο), δημιουργείται η εντύπωση ότι ακριβώς πίσω από το «τυράκι» πιθανότατα βρίσκεται η φάκα. Και μάλιστα, στις σημαντικότερες διατάξεις του νομοσχεδίου.
Με την ελπίδα, να πρόκειται για παρεξήγηση, στην οποία συνέβαλε το… μαυροζούμι του καπιταλισμού (όχι το γνωστό αναψυκτικό που «πάει με όλα», αλλά ο καφές εσπρέσο που πάει με… χίλια), τα καταγράφουμε:
– Η έκτακτη οικονομική ενίσχυση των 250 ευρώ, στους οικονομικά ασθενέστερους, τον Δεκέμβριο, θα έχει τα χαρακτηριστικά της αύξησης του κατώτατου μισθού και των συντάξεων. Δηλαδή -κατά τη ΓΣΕΕ- «λίγα και αργά».
– Στο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων, ορίστηκε «κόφτης» στα 16.800 ευρώ, με συνέπεια ζευγάρια συνταξιούχων, με μηνιαίο εισόδημα 800 ευρώ ο καθένας, να μην λάβουν εις διπλούν το επίδομα, καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημά τους θα ανέλθει στα 19.200 ευρώ.
– Επίσης, το νομοσχέδιο προβλέπει «μπόνους» προς τις επιχειρήσεις για τη μετατροπή συμβάσεων μερικής απασχόλησης σε πλήρη. Αφορά σε επιχειρήσεις, οι οποίες στις 9 Σεπτεμβρίου 2022 απασχολούσαν εργαζομένους με σύμβαση μερικής απασχόλησης σε ποσοστό άνω του 50%.
– Οι ασφαλιστικές εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη επιδοτούνται κατά 40% από τον κρατικό προϋπολογισμό για τον εργαζόμενο του οποίου η σύμβασή μετατράπηκε από μερικής απασχόλησης σε πλήρους, για έναν χρόνο, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα της μετατροπής.
– Η μείωση του χρόνου παραγραφής των οφειλών προς τον e-ΕΦΚΑ στα δέκα έτη, αφορά σε χρέη τα οποία δεν έχουν αναζητηθεί! Η παραγραφή διακόπτεται, όταν αναζητηθούν!
Δηλαδή, όταν ο e-ΕΦΚΑ (ή το ΚΕΑΟ) ειδοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον ασφαλισμένο για την οφειλή: με δικαστικό επιμελητή/ κλητήρα, επιστολή, ηλεκτρονική ειδοποίηση ή λάβει μέτρο διοικητικής εκτέλεσης για την είσπραξή της (κοινοποίηση ατομικής βεβαίωσης, κατάσχεση, πλειστηριασμός κ.λπ.).
Ενώ αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι δεν θα χάσουν τον χρόνο ασφάλισης που αντιστοιχεί στα παραγεγραμμένα χρέη, δεν αποσαφηνίζεται αν καλύπτονται εργαζόμενοι, οι οποίοι διεκδικούν δικαστικώς ένσημα από τις οφειλές που έχουν παραγραφεί, ενώ αν απασχολούντο υπό καθεστώς αδήλωτης εργασίας δεν φαίνεται να υπάρχει… φως στο τούνελ των χαμένων ενσήμων.
- Δίνεται η δυνατότητα αύξησης των δόσεων ρύθμισης οφειλής προς τα ασφαλιστικά ταμεία σε 24 από 12 δόσεις, αλλά με επιτόκιο 5,95%, δηλαδή αυξημένο κατά μια ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με την δωδεκάμηνη ρύθμιση.
- Επίσης, δεν αποσαφηνίζεται στην εν λόγω διάταξη (άρθρο 7), τι πρόκειται να γίνει με όσους είναι ήδη ενταγμένοι στην ρύθμιση των 12 δόσεων. Η διάταξη ορίζει ότι, «για τις οφειλές που έχουν ήδη υπαχθεί στην παρούσα ρύθμιση το επιτόκιο επαναπροσδιορίζεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο για τον υπολειπόμενο αριθμό των ανεξόφλητων δόσεων». Προφανώς, τεκμαίρεται ότι η οφειλή μεταφέρεται στις έως 24 δόσεις εξόφληση. Ή μήπως όχι; Και αν ναι, με ποιους όρους;
- Αυξάνεται ο απαιτούμενος χρόνος εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων με ευνοϊκό όριο ηλικίας και μειωμένη σύνταξη, που δεν προλαβαίνουν να συνταξιοδοτηθούν έως το τέλος του τρέχοντος έτους.
Όσοι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα τα έτη 2010, 2011 και 2012 (με 25 χρόνια συμπληρωμένης υπηρεσίας μέχρι τότε), έχουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με μειωμένο όριο ηλικίας έως και την 31η Δεκεμβρίου.
Σε αντίθετη περίπτωση, συνταξιοδοτούνται μόλις συμπληρώσουν το 62ο έτος της ηλικίας τους. Δηλαδή, πρόκειται για αύξηση του χρόνου παραμονής στην εργασία από 2 έως και έξι έτη.
Μάλιστα, δημόσιος υπάλληλος που είχε συμπληρώσει 25 έτη υπηρεσίας το 2011 αλλά δεν συμπληρώνει τα 56 έτη της ηλικίας έως και 31 Δεκεμβρίου 2022, δεν δικαιούται μειωμένη σύνταξη το 2022, αλλά μόλις συμπληρώσει το 62ο έτος της ηλικίας του (αύξηση κατά 6 έτη, στο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης).
«Ψαλίδι» σε επικουρικές συντάξεις.
Έχει ήδη θεσπιστεί (με το Ν. 4623/2019) ανώτατο όριο του συνολικού ακαθάριστου ποσού της μηνιαίας κύριας σύνταξης. Με την ρύθμιση, θεσπίζεται αντίστοιχο όριο και για το συνολικό ακαθάριστο ποσό της μηνιαίας επικουρικής σύνταξης, που ανέρχεται στα 6/20 του πλαφόν της κύριας σύνταξης (1.382,40€ /μήνα).
Η κυβέρνηση, υποστηρίζει ότι «η θέσπιση του πλαφόν» θα επιτρέψει την καταβολή επικουρικών συντάξεων σε ατομικά και κοινωνικά δίκαιο ύψος και την αποτροπή καταβολής προκλητικά υψηλών επικουρικών συντάξεων (π.χ. 14.000 ευρώ το μήνα, όταν η μέση επικουρική σύνταξη ανέρχεται σε 194 ευρώ).
Ωστόσο, κανείς εκ των αρμοδίων δεν διευκρινίζει πόσες επικουρικές συντάξεις πρόκειται να φθάσουν σε αυτό το ύψος και δεν θυμάται (αποφεύγει;) ότι οι περιορισμένες συντάξεις -κύριες και επικουρικές- δεν προήλθαν από φυσικό φαινόμενο.
Από το 2010, οι συντάξεις των ήδη συνταξιούχων μειώθηκαν έως και άνω του 60% μέσα από τουλάχιστον 12 συνεχείς ειδικές ή άλλες πρόσθετες εισφορές-περικοπές.
Μπα, πιθανότατα για την όλη αναστάτωση ευθύνεται ο καφές…
