Όταν το δόγμα «Νόμος- Τάξη –Πειθαρχία», χρησιμοποιείται για τη στήριξη μιας επιζήμιας για τους εργαζόμενους πολιτικής, όταν οι Συνταγματικά κατοχυρωμένες αντιδράσεις απέναντι στην πολιτική αυτή, μετατρέπονται σε διακύβευμα ενός ιδιότυπου μπρα ντε φερ μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών, τότε η συρρίκνωση των δικαιωμάτων αποτελεί… διαφημιστικό προϊόν για τους κυβερνώντες!

Λίγες μέρες πριν από τη Γενική Απεργία της 9ης Νοεμβρίου και ενώ ο οικονομικός βρόγχος σφίγγει αφόρητα γύρω από την συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, η κυβέρνηση επιμένει στην προσπάθεια της να περιορίσει τις αντιδράσεις εν τη γενέσει τους.

Στόχος, σύμφωνα με κάποιους, είναι οι σημερινές κινητοποιήσεις για τη διασφάλιση των εργοδοτικών συμφερόντων και την απρόσκοπτη υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής, αλλά κυρίως η πρόληψη των μελλοντικών αντιδράσεων των πολιτών, όταν αντιληφθούν ότι το φως που διέκριναν ορισμένοι στην άκρη του τούνελ προερχόταν τελικά από την… ταχεία του νεοφιλελευθερισμού που ερχόταν με ορμή κατά πάνω τους.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος σε ανάρτησή του στα social media, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εφαρμόζουμε τον νόμο για τις πορείες… Το πρώτο 8μηνο του 2022 στην Αθήνα έγιναν 900 πορείες- συναθροίσεις και οι δρόμοι έκλεισαν σε 86 περιπτώσεις», ενώ «στην επικράτεια έγιναν 2.928 πορείες και συναθροίσεις. Οι δρόμοι έκλεισαν μόνο στις 314».

Μάλιστα, όπως μας ενημέρωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη: «Διασφαλίζουμε την ελεύθερη μετακίνηση, την ομαλή κοινωνική και οικονομική ζωή».

Εντωμεταξύ, το ΠΑΜΕ, επισημαίνει ότι η κυβέρνηση προαναγγέλλει νέα εποχή στην καταστολή των εργατικών αγώνων και χαρακτηρίζει «απαράδεκτη την τοποθέτηση του πρωθυπουργού, με περίεργες προεκτάσεις», κατά την πρόσφατη παρέμβαση του σε εκδήλωση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την ασφάλεια.

Οι συνδικαλιστές, υπογραμμίζουν ότι ο πρωθυπουργός στρέφεται κατά των εργατικών και λαϊκών αγώνων, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να τους εξισώνει με τα ποινικά εγκλήματα.

Συνδικαλιστικές υπερβολές;

Καταρχάς, η εφαρμογή ενός άδικου νόμου δεν αναιρεί τον άδικο, ασύμμετρο χαρακτήρα του σε βάρος των εργαζομένων.

Η παραβίαση ενός σκληρού, αντικοινωνικού νόμου, στην προσπάθεια υπεράσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πολιτών γενικότερα, καταδεικνύει τον προβληματικό του χαρακτήρα.

Οι αντιδράσεις, όχι μιας «δράκας συνδικαλιστών», αλλά ολόκληρων εργασιακών κλάδων δεν εντάσσονται σε κάποιο ιδιόμορφο χόμπι ή στην ανάγκη των πολιτών να απολαύσουν έναν… υγιεινό περίπατο διαδηλώνοντας, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

Η ομαλότητα στην οικονομική και κοινωνική ζωή δεν εξαρτάται από το αν θα κλείσει για λίγες ώρες ένας κεντρικός δρόμος, αλλά από το αν οι κυβερνητικές επιλογές, δημιουργούν και διατηρούν την ομαλότητα ή απαιτούν την διάβρωση της, προκειμένου να εφαρμοστούν.

Δημοσιογραφικές υπερβολές;

Ας δούμε τα γεγονότα, όπως τα συνοψίζουν τα συνδικάτα:

• Με κατηγορίες που παραπέμπουν σε κοινό εγκληματία δικάζεται ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ γιατί μαζί με εκατοντάδες εργάτες αντέδρασαν απέναντι στον κίνδυνο του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας εργατικών λαϊκών οικογενειών, ενώ τουλάχιστον 40.000 αναμένονται κατά το προσεχές χρονικό διάστημα.
• Προηγήθηκε η κλήση της πρόεδρου της ΟΕΝΓΕ, ως κατηγορούμενης σε δίκη για παραβίαση του νόμου σχετικά με τον περιορισμό των διαδηλώσεων.
• Στα εργοστάσια τα ΜΑΤ αναλαμβάνουν το ρόλο του φύλακα για λογαριασμό των επιχειρηματιών, εναντίον των εργαζομένων που απεργούν, αντιδρώντας σε απολύσεις ή/ και διεκδικώντας δεδουλευμένα.
• Απολύονται πρωτοπόροι εργάτες, οι οποίοι υπερασπίζονται το δικαίωμα στην εργασία, όπως στην εταιρεία «Μαλαματίνα».
• Στο λιμάνι του Πειραιά, οι δυνάμεις καταστολής και το λιμενικό προστατεύουν τις πολυεθνικές που ευθύνονται για δεκάδες θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα.
• Στις πανεπιστημιακές σχολές ιδρύεται αστυνομία για να επιβάλει την «τάξη» σε χώρο που πρέπει να διακινούνται απερίσπαστα οι ιδέες, χωρίς μάλιστα να έχουν διευθετηθεί ζωτικής σημασίας θέματα για την εκπαίδευση.
• Στα μπλόκα, οι αγρότες βρίσκονται κατά καιρούς αντιμέτωποι με ωμή βία, από τις δυνάμεις καταστολής.
• Οι συνταξιούχοι όχι μία, αλλά πολλές φορές αψηφώντας τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, βγήκαν στο δρόμο και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα γκλοπ και τα δακρυγόνα των ΜΑΤ.
• Οι απεργίες, κηρύσσονται η μία μετά την άλλη παράνομες, προκειμένου να πάρουν οι απεργοί το μήνυμα ότι «πρέπει να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις», ώστε να εφαρμοστεί ανεμπόδιστα η αντεργατική πολιτική.

«Ουδείς ανάγκης μείζον ισχύει νόμος».
Δεν υπάρχει νόμος που να είναι πιο ισχυρός από την ανάγκη.
Μένανδρος, (4ος αιώνας π.Χ., αρχαίος Έλληνας ποιητής)

Υπερβολές (;)…