Η προσφυγή κατά των απεργών στα μέσα μεταφοράς της Θεσσαλονίκης απερρίφθη, ενώ το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό το ηλεκτρονικό φακέλωμα συνδικαλιστικών οργανώσεων και συνδικαλιζόμενων εργαζομένων.

Η αντίστοιχη προσφυγή εναντίον της απεργίας στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας, έγινε δεκτή, με τα συνδικάτα να αντιδρούν και να σκληραίνουν τη στάση τους, αποφασίζοντας είτε την πραγματοποίηση της κινητοποίησης με την αρχική της μορφή, είτε την μετατροπή της σε 24ωρη απεργία, στην περίπτωση που επρόκειτο για στάση εργασίας.

Ορμώμενες εκ του «νόμου Χατζηδάκη» για τα εργασιακά, οι διοικήσεις των αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, προέβησαν σε συντονισμένη προσφυγή στην Δικαιοσύνη, με αιτιολόγηση… καρμπόν:

Μεταξύ άλλων επικαλέστηκαν ότι δεν υπήρξε έγκαιρη ενημέρωση για τη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία, όπως και ότι δεν ορίστηκε το αναγκαίο προσωπικό ασφαλείας και ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας.

Η ΓΣΕΕ, η οποία καλύπτει συνδικαλιστικά τους εργαζόμενους στα μέσα μεταφοράς, κατήγγειλε «αντεργατικό και αντικοινωνικό συντονισμό για τη δικαστική παρεμπόδιση της συμμετοχής των εργαζομένων στα Μέσα Μεταφοράς στην Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία».

Επισήμανε δε, ότι η απεργία είναι νόμιμη και η προκήρυξη είναι ήδη γνωστή από τις 15 Σεπτέμβρη, οπότε αποφασίσθηκε ομόφωνα από την Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ,  ενώ το σύνολο του κρατικού εποπτεύοντος μηχανισμού και των εργοδοτικών φορέων έχουν λάβει γνώση από τον προηγούμενο μήνα.

Την ίδια ώρα γνωστοποιήθηκε ότι το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικράτειας έκρινε αντισυνταγματικό το Ηλεκτρονικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Εργοδοτών, με το σκεπτικό ότι προσβάλλει τον πυρήνα της συνδικαλιστικής ελευθερίας.

Παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, οι ανώτατοι δικαστές αποφάνθηκαν ότι το Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων είναι αντισυνταγματικό, αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), και αντίθετο στο συνδικαλιστικό νόμο και λόγω της σπουδαιότητας του θέματος παραπέμφθηκε προς οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην απόφαση, «η προαγωγή δημοσίου συμφέροντος δεν πρέπει να επιδιώκεται με νομοθετικές ρυθμίσεις που καταλήγουν να προσβάλλουν τον πυρήνα της συνδικαλιστικής ελευθερίας ή συνεπάγονται περιορισμούς της εν λόγω ελευθερίας κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας ή επιφέρουν παράνομη προσβολή άλλων προστατευτέων από το Σύνταγμα ή και το Ενωσιακό Δίκαιο δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αποκαλύπτουν την συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση».