Διάβασα την απίστευτη ομολογία του Βρετανού πρίγκιπα Χάρι, ότι σκότωσε 25 Αφγανούς κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν χωρίς να λυπηθεί καθόλου, γιατί, όπως λέει, δεν τους θεωρούσε ανθρώπους, αλλά πιόνια του σκακιού. Φαίνεται ότι οι νεοαποικιακοί πόλεμοι της Δύσης στη Μέση Ανατολή είναι ένα είδος ευχάριστου κυνηγιού για τα μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογένειας. Όχι ότι κανένας ενημερωμένος άνθρωπος θα περίμενε κάτι διαφορετικό, εκπλήσσει όμως η ειλικρίνεια και ο κυνισμός της Αυτού Υψηλότητος. O tempora, o mores.
Διαβάζοντας τις δηλώσεις Χάρι, το μυαλό μου πήγε σε ορισμένους Έλληνες πολιτικούς (αλλά και στρατιωτικούς) που εσχάτως θυμήθηκαν να αποδώσουν, ενθουσιασμένοι, φόρο τιμής στον «δυτικό πολιτισμό».
Λες και δεν κατάγονται οι ίδιοι από την χώρα που γέννησε τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, τον Περικλή και τον Πρωταγόρα, τον Ηράκλειτο και τον Ιπποκράτη και μύριους όσους άλλους. Και επομένως θα μπορούσαν, αν ήθελαν να μιλήσουν για πολιτισμό (που εγώ δεν θα το συνιστούσα, ούτε καν στην κυρία Μενδώνη, αλλά τέλος πάντων δικαίωμά τους είναι), να αναφερθούν στον ελληνικό πολιτισμό. Στο κάτω – κάτω της ραφής αν κάτι αξίζει σε αυτόν τον λεγόμενο «δυτικό πολιτισμό», αφορά σε μεγάλο βαθμό ιδέες που κληρονόμησε από την αρχαία Ελλάδα.
Υπάρχουν και χειρότερα. Πριν από κάποιο καιρό με έλουσε κρύος ιδρώτας διαβάζοντας σε μια ημερήσια διαταγή προς όλες τις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων, ότι η αποστολή τους περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, και την υπεράσπιση των «ιδεωδών του δυτικού πολιτισμού»…
Κρύος ιδρώτας, γιατί θυμήθηκα ότι, την τελευταία φορά που οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ανέλαβαν την υπεράσπιση των «ιδεωδών του δυτικού πολιτισμού» επέβαλαν δικτατορία στην Ελλάδα για λογαριασμό των Αμερικανών, οργάνωσαν πραξικόπημα στην Κύπρο για τους ίδιους λόγους και στη συνέχεια κάθισαν να παρακολουθούν απαθείς την τουρκική εισβολή.
Φαντάζομαι ότι δεν μπορεί να είναι στις προθέσεις των νυν ηγητόρων του στρατεύματος να επαναλάβουν τα τραγικά «κατορθώματα» του παρελθόντος, αποτελειώνοντας την Ελλάδα. Ελπίζω ότι τέτοιες αναφορές αποτελούν ένα στιγμιαίο «ολίσθημα», μια απροσεξία που τους ξέφυγε χωρίς να σημαίνει τίποτα περισσότερο, καλό όμως είναι να είναι πιο προσεκτικοί στις εκφράσεις τους σε μια χώρα με αυτή την ιστορία. Και, σε ό,τι αφορά την αποστολή και τις φιλοδοξίες των ενόπλων δυνάμεων, μπορούμε φαντάζομαι όλοι οι Έλληνες να συμφωνήσουμε ότι είναι η υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, όπως και της ασφάλειας των Ελλήνων της Κύπρου. Πρόκειται για τους μόνους λόγους για τους οποίους οι ηγέτες μας δικαιούνται να ζητάνε τη στράτευση των νέων Ελλήνων, πολύ περισσότερο να τους στείλουν να πεθάνουν, αν χρειαστεί. Ιδίως σε μια περίοδο πρωτοφανούς εσωτερικής κρίσης, παγκόσμιας αστάθειας και πολύ μεγάλων κινδύνων.
Ωραίος ο δυτικός πολιτισμός, μην έρθει όμως κατά πάνω μας και καμιά πυρηνική οβίδα στο τέλος να μας αποτελειώσει!
Με την ευκαιρία να σημειώσουμε ότι πολλοί Ευρωπαίοι, μεταξύ τους και Έλληνες, ανησυχούν σφόδρα γιατί τους κατακλύζουν φουκαράδες μετανάστες και πρόσφυγες. Δεν τους ανησύχησε όμως και δεν τους ανησυχεί καθόλου το ότι έστειλαν (μαζί και οι Έλληνες) και εξακολουθούν να στέλνουν τα στρατά τους στα πέρατα της Γης, όπως δεν τους ανησυχεί και το τι κάνουν αυτά τα στρατά εκεί πέρα. Στην περίπτωση π.χ. του Αφγανιστάν κατέστρεψαν τη χώρα, προτού την παραδώσουν, με την πολιτική τους, σε μια από τις πιο οπισθοδρομικές εκδοχές του Ισλάμ και αυτά, παρακαλώ, εν ονόματι των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Εκτός δε των άλλων εγκλημάτων πολέμου που κάναμε εμείς, οι πολιτισμένοι Δυτικοί, φτιάξαμε και ένα από τα γνωστότερα διεθνή κέντρα βασανιστηρίων του πλανήτη, στην αεροπορική βάση του Μπαγκράμ, που συναγωνίστηκε επάξια, ως μνημείο του «δυτικού πολιτισμού» και αυτό, το Αμπού Γράιμπ και το Γκουαντάναμο (το τελευταίο αυτό μάλιστα εξακολουθεί να λειτουργεί, αν και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, μαζί και τα δικά μας, δεν λένε κουβέντα για αυτό. Δύο Αμερικανοί πρόεδροι, ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν έχουν υποσχεθεί να το κλείσουν, αλλά δεν φαίνεται να μπορούν, τόσο εικονική είναι η δημοκρατία στις ΗΠΑ. Άλλοι οι πρόεδροι, άλλοι τα αφεντικά τους).
Σημειωτέον ότι, ακόμα και τώρα, που η Δύση έχει μπει σε επικίνδυνη κρίση και παρακμή, οι δικοί μας είναι τόσο ενθουσιασμένοι με τα «δυτικά ιδεώδη», που θέλουν να ανέβουν με το ζόρι στο τελευταίο βαγόνι του τρένου. Ήθελαν μάλιστα προσφάτως να στείλουν, αν είναι δυνατόν, στρατεύματα στην Αφρική, το έγραψαν μάλιστα και στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία (που περιέχει αναφορές στην υπεράσπιση των γαλλικών συμφερόντων στο Σαχέλ, όχι όμως και των Ελλήνων της Κύπρου!). Δεν τα κατάφεραν όμως, γιατί ξεσηκώθηκαν βλέπετε οι απολίτιστοι Μαύροι και πήραν φαλάγγι τους πολιτισμένους Γάλλους (τους ίδιους που ισοπέδωσαν προ ετών, για λογαριαασμό των Νεοσυντηρητικών και κατά πολύ πολιτισμένο τρόπο και αυτοί, μια από τις πλέον εύπορες και προοδευτικές αραβικές χώρες, τη Λιβύη, εκτελώντας δια δημόσιου, τηλεοπτικά μεταδιδόμενου παγκοσμίως, ανασκολοπισμού τον ηγέτη της, πρωτομάστορα του αγώνα των Αράβων και Αφρικανών για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά τους. Άλλος ένας θρίαμβος και αυτός του «δυτικού πολιτισμού» και των ιδεωδών του).
Κάποτε υπήρχε, θυμίζουμε, μια πιο πολιτισμένη Ελλάδα, αυτή που έβγαζε Θεοδωράκηδες, Σεφέρηδες, Ελύτηδες, Χατζηδάκηδες, Ρίτσους. Τότε, οι Έλληνες (δεξιοί) πατριώτες της ΕΟΚΑ ανατίναζαν στην Κύπρο τα αεροπλάνα των Εγγλέζων συμπαραστεκόμενοι στην Αίγυπτο του Νάσερ, όταν της ρίχτηκαν να την υποδουλώσουν Ισραηλινοί και Αγγλογάλλοι ιμπεριαλιστές. Και ο Νάσερ το ξεπλήρωσε αυτό στους Κυπρίους ανοίγοντας τις αποθήκες του αιγυπτιακού στρατού στον Λυσσαρίδη και λέγοντάς του να πάρει ό,τι θέλει.
Αλλά εκείνη την εποχή ζούσε ακόμα το ελληνικό εθνικό σχέδιο, το σχέδιο της Αντίστασης, του Όχι, που άρχισε να σχηματίζεται μετά την πρώτη Άλωση της Πόλης (από τον δυτικό πολιτισμό πάλι). Ελπίζω πάντα, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι επιβιώνει και σήμερα.
