Η Κούβα ξεκίνησε μια δικαστική μάχη υψηλού διακυβεύματος στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου για το απλήρωτο κρατικό χρέος της εποχής του Φιντέλ Κάστρο που τώρα κατέχεται από έναν από τους πιστωτές της κομμουνιστικής χώρας.
Η υπόθεση των 8 ημερών θα παρακολουθείται στενά από άλλους πιστωτές που μεταξύ τους αγωνίστηκαν να ανακτήσουν περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια αθετηθέντος δανείου από την Αβάνα.
Η CRF I Ltd, η επενδυτική εταιρεία που κίνησε την υπόθεση της Δευτέρας, λέει ότι η Κούβα της οφείλει 72 εκατομμύρια ευρώ σε δύο δάνεια που είχαν αρχικά χορηγηθεί στο νησί από ευρωπαϊκές τράπεζες τη δεκαετία του 1980 σε γερμανικά μάρκα.
Οι αρχές της Κούβας έχουν χαρακτηρίσει το CRF ως «ταμείο αρπακτικών» και αναφέρουν στη νομική τους επιχειρηματολογία ότι το αγγλικό δικαστήριο δεν έχει «καμία δικαιοδοσία» να εκδικάσει τις αξιώσεις του CRF.
Η CRF ξεκίνησε αρχικά την αξίωση πριν από σχεδόν τρία χρόνια, αφού η Αβάνα αρνήθηκε μια προσφορά ελάφρυνσης χρέους που έγινε από τη CRF και ορισμένους άλλους κατόχους ομολόγων το 2018.
«Είμαστε ακόμη έτοιμοι να μιλήσουμε με την άλλη πλευρά – ακόμη και σε αυτό το τελευταίο στάδιο», δήλωσε στο Reuters ο πρόεδρος του CRF, Ντέιβιντ Τσάρτερς.
Η Κούβα έχει δει τα οικονομικά της να επιδεινώνονται άσχημα τα τελευταία χρόνια, χτυπημένα από την πανδημία του κορονοϊού και τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Το 2015, η Αβάνα κατέληξε σε συμφωνία με μέλη της Λέσχης του Παρισιού των πιστωτών εθνών που διέγραψαν περίπου τα τρία τέταρτα αυτού του χρέους. Όμως, αφού δεν έχει συνεννοηθεί με τους εμπορικούς πιστωτές της στο λεγόμενο London Club, η χώρα παραμένει αποκλεισμένη από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές.
«Η BNC και η Κούβα δεν αγνόησαν ποτέ τα χρέη τους και διατήρησαν πάντα το ενδιαφέρον τους να διαπραγματευτούν με τους νόμιμους πιστωτές τους», ανέφερε η κουβανική κεντρική τράπεζα σε δήλωση ενόψει της υπόθεσης νωρίτερα αυτόν τον μήνα.
Άλλα έθνη της Λατινικής Αμερικής, κυρίως η Αργεντινή, έχουν δώσει επίσης παρατεταμένες δικαστικές και πολιτικές μάχες για χρόνια για να συμβιβαστούν με διεθνή κεφάλαια που αγόρασαν φτηνά χρέη αθέτησης πληρωμών και στη συνέχεια επιδίωξαν νομικές αξιώσεις.
