Την λύπη του πρώην πρέσβη της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ελλάδα, Μαρουάν Τουμπάσι, προκαλεί η στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στα συνεχιζόμενα εγκλήματα των ισραηλινών κατοχικών αρχών σε βάρος των Παλαιστινίων όπως αυτή καταγράφηκε κατά την χτεσινή επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, στο Ισραήλ και τις συναντήσεις που είχε με την πολιτική ηγεσία της χώρας.
Σε άρθρο-επιστολή που απέστειλε στο kosmodromio.gr επισημαίνει τα ακόλουθα:
«Είναι λυπηρή η επίσημη θέση της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης αναφορικά με την συνέχιση των εγκλημάτων της ισραηλινής κατοχικής δύναμης και την υπεράσπιση των πρακτικών της κυβέρνησης του ισραηλινού κατοχικού κράτους που χαρακτηρίζονται από ρατσισμό για την εβραϊκή υπεροχή αλλά και φασισμό σε βάρος του παλαιστινιακού λαού αλλά και κατά των πολιτών του ίδιου του «Κράτους του Ισραήλ» υπό το πρόσχημα της αυτοάμυνας και της εφαρμογής της ισραηλινής νομοθεσίας. Αυτά ενώ την ίδια ώρα πραγματοποιούνται διαδηλώσεις από δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινούς πολίτες που αντιδρούν στις πολιτικές της κυβέρνησης Νετανιάχου εκθέτοντας τα ψεύδη της «ισραηλινής δημοκρατίας».
Και το άρθρο-επιστολή του πρώην πρέσβη της Παλαιστινιακής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Ελλάδα, Μαρουάν Τουμπάσι, συνεχίζει ως εξής:
«Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια (στις 31 Ιανουαρίου) συνέβη σε μία περίοδο κατά την οποία διαδραματίζονται μαζικές διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης σε μεγάλες ισραηλινές πόλεις κατά του «πραξικοπήματος» που επιχειρεί ο Νετανιάχου μαζί με τον (σ.μ. υπουργό Εθνικής Ασφάλειας) Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και τον (σ.μ. υπουργό Οικονομικών) Μπετσαλέλ Σμότριτς, κατά της έννομης τάξης αποσταθεροποιώντας το δικαστικό σύστημα για τα δικά τους προσωπικά οφέλη ώστε να γλιτώσουν από τα δικαστήρια όπου κατηγορείται για υποθέσεις διαφθοράς.
Η επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια συμπεριελάμβανε συναντήσεις με τον (σ.μ. Ισραηλινό ομόλογό του Έλι) Κοέν, τον πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον (σ.μ. Ισραηλινό Πρόεδρο Ισαάκ) Χέρτζογκ. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε χτες σε ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ., δεν έγιε η παραμικρή συνάντηση ούτε καν με τον Παλαιστίνιο ομόλογό του κατά το πρόγραμμα συναντήσεων στην περιοχή. Η επίσκεψη αυτή έγινε αφότου Ελλάδα και Κύπρος απήχαν από την ψηφοφορία της 11ης Νοέμβρη στην Τέταρτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που απαιτούσε την συμβουλευτική γνωμοδότηση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης για τις νομικές συνέπειες της παράνομης ισραηλινής κατοχής που είναι ντροπή σε όλα όσα έχουν ζήσει στην ταραχώδη ιστορία τους. Ελλάδα και Κύπρος γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει να σου αρνούνται το έδαφός σου και την πολιτική του ύπαρξη.
Αυτές οι στάσεις και η τελευταία επίσκεψη (σ.μ. του Νίκου Δένδια στο Ισραήλ) συνιστούν μεροληπτική στάση που δεν εξυπηρετεί την ιστορική ελληνική θέση που πάντα τάσσεται υπέρ της ανάγκης τερματισμού της ισραηλινής κατοχής και της υποστήριξης λύσης στην βάση των δύ ο κρατών σύμφωνα με τις διεθνείς αποφάσεις, το διεθνές δίκαιο και την πολιτική της υποστήριξης ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, πέρα από τις διακηρυγμένες πολιτικές και κατευθύνσεις των επίσημων προηγούμενων πολιτικών του ελληνικού κράτους και των θέσεων του φίλου ελληνικού λαού και των προοδευτικών φιλικών κομμάτων που στήριξαν στο παρελθόν τις προ ετών αποφάσεις της ελληνικής βουλής για την ανάγκη αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κράτους της Παλαιστίνης με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967. Έρχεται επίσης σε αντίφαση με προηγούμενες στάσεις του ελληνικού λαού και των προοδευτικών τού δυνάμεων που καταδίκαζαν πάντα τις πολιτικές των εποικισμών και της προσάρτησης εδαφών που προκάλεσαν τα τελευταία χρόνια μαζικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα κατακεραυνώνοντας το Ισραήλ ως κατοχική δύναμη και εκφράζοντας αλληλεγγύη στον εθνικό αγώνα του παλαιστινιακού λαού.
«Ελλάδα και Ισραήλ θέσπισαν μία ανθεκτική εταιρική σχέση σε στρατηγικό επίπεδο, στη βάση κοινών συμφερόντων, και σύγκλισης θέσεων σε πολλές προκλήσεις , όπως επίσης και στη βάση κοινού σεβασμού για τη διεθνή τάξη και τους διεθνείς κανόνες αλλά και σε ένα κοινό όραμα για την περιοχή» είπε ο Δένδιας προσθέτοντας πως υπήρξε «ευρεία ταύτιση σε διάφορα θέματα» όπως «η Ενέργεια, η οικονομία και η άμυνα».
Αίσθηση προκαλεί επίσης η αναφορά του (σ.μ. Νίκου Δένδια) στις διεθνείς εξελίξεις και στη διένεξη με την Τουρκία που απολαμβάνει στενή συνεργασία και διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, αλλά και η αποτυχία του να καταδικαστούν απερίφραστα τα συνεχιζόμενα εγκλήματα κατά του παλαιστινιακού λαού και οι παραβιάσεις των διεθνών αποφάσεων και των συμβάσεων της Γενεύης, που εμείς οι Παλαιστίνιοι έχουμε δεσμευτεί και εφαρμόζουμε ως αρχές σε οιαδήποτε διαφορά μας παντού στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και σε όλο τον κόσμο.
Επισημαίνεται επίσης η αποτυχία του (σ.μ. υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια) να αναφέρει, κατά την επίσκεψή του την ανάγκη και σημασία της εφαρμογής διεθνούς συναίνεσης για λύση στη βάση των δύο κρατών στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως το μοναδικό μονοπάτι για την επίτευξη δίκαιης ειρήνης (σ.μ. στο παλαιστινιακό). Αυτό συνιστά μεροληπτική στάση έναντι αυτών των πολιτικών που εφαρμόζονται από την ισραηλινή κατοχική κυβέρνηση και ενθαρρύνει την συνέχισή τους. Έτι περαιτέρω, αντανακλά την πολιτική προσέγγιση διπλών διεθνών κριτηρίων και πολιτική υποκρισία δίνοντας κάλυψη, ατιμωρησία και προστασία στις πολιτικές Απαρτχάιντ, εποικισμών, εβραϊκής υπεροχής και στα καθημερινά εγκλήματα κατά του παλαιστινιακού λαού που αναζητά την ελευθερία και την δίκαιη ειρήνη ιδιαίτερα καθώς αυτή η επίσκεψη συνιστά την πρώτη επίσκεψη Ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών στην πιο φασιστική και ακραία θρησκευτικά εβραϊκή κυβέρνηση που εκπροσωπεί το αληθινό πρόσωπο της ρατσιστικής ιδεολογίας του σιωνιστικού κινήματος, σε μία περίοδο κατά την οποία συνεχίζουν και κλιμακώνουν τις δολοφονίες πάνω από 35 Παλαιστινίων από την αρχή του Ιανουαρίου, συμπεριλαμβανομένων 10 νεαρών σε μία μέρα, προ ολίγων ημερών (σ.μ. 26 Ιανουαρίου), σε προσφυγικό καταυλισμό στην Τζενίν , της καταστροφής σπιτιών και εγκαταστάσεων που χρηματοδοτήθηκαν από την ΕΕ και υπό τις απειλές κατεδάφισης και ισοπέδωσης της περιοχής Χαν αλ Άχμαρ, που βρίσκεται κοντά στην Ιερουσαλήμ, και τις απελάσεις κατοίκων της περιοχής Μσάφερ Γιάτα (κοντά στην Χεβρώνα) και την αύξηση του αριθμού εβραϊκών εποικισμών κατ’ εφαρμογή των πολιτικών εθνοκάθαρσης και βίαιων απελάσεων από την κυβέρνηση της κατοχικής δύναμης. Ειδικά, στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπου ο κύριος Δένδιας ανησύχησε για τις περιουσίες του Ελληνικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου μολονότι αυτό συνιστά για μας, τον παλαιστινιακό λαό, και τους πιστούς της εκκλησίας, ζήτημα που σχετίζεται με το ισραηλινό όραμα για «εβραιοποίηση» της Ιερουσαλήμ σε βάρος των Αράβων Χριστιανών και της ταυτότητας των Μουσουλμάνων.
Αυτές οι πρακτικές που συνεχίζονται επαναλαμβάνουν και αντιγράφουν τα εγκλήματα σιωνιστικών συμμοριών κατά των Παλαιστινίων, των αρχικών κατοίκων αυτής της γης, και τα εγκλήματα της καταστροφής, ΝΑΚΜΠΑ, όταν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν βίαια από τις αρχικές τους εστίες.
Μπροστά σε όλα αυτά, η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας, που προετοιμάζεται για τις γενικές εκλογές τους επόμενους μήνες, πρέπει να συνειδητοποιήσει την σημασία της ισορροπίας και της λογικής στην εξωτερική της πολιτική, που πρέπει να βασίζεται στα θεμέλια του διεθνούς δικαίου και της απόρριψης της κατοχής και όλων των μορφών αποικιοκρατίας και ρατσιστικής διάκρισης.
Ο φίλος ελληνικός λαός έχει πολεμήσει και θυσιάσει δεκάδες χιλιάδες από τα παιδιά του στον αγώνα του για διατήρηση της εθνικής ανεξαρτησίας επί 200 χρόνια και να υπερασπιστεί το εθνικό του έδαφος.
Απειλούνται, έτσι, τρόποι σταθεροποίησης της περιοχής και διατήρησης της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας από τις πολιτικές του ισραηλινού εποικιστικού κατοχικού κράτους και της οργανωμένης τρομοκρατίας που βλέπει εαυτό ως κράτος υπεράνω του διεθνούς δικαίου και επιδίδεται σε εγκλήματα, δίχως να του αποδοθούν ευθύνες και τιμωρίες σε μία περίοδο ενός ρευστού διεθνούς συστήματος που αλλάζει».
