Αρχίζουμε το άρθρο μας με την έκκληση που απηύθυνε η κυβέρνηση της Συρίας μετά τους φοβερούς σεισμούς, που την έπληξαν μαζί με την Τουρκία:
Τα τελευταία 12 χρόνια, ο συριακός λαός ζει κάτω από το βάρος των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πολλές δυτικές χώρες, με μόνο μία ώρα ηλεκτρική τροφοδοσία την ημέρα, χωρίς καύσιμα, χωρίς φυσικό αέριο, χωρίς φάρμακα και χωρίς ιατρική βοήθεια στα φαρμακεία. Χτες χτυπηθήκαμε από ένα σεισμό 7,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και βγήκαμε όλοι στους δρόμους στις 4 το πρωί, ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς σε μια θυελλώδη νύχτα, κάποιοι άνθρωποι κοιμήθηκαν στους δρόμους και χιλιάδες θάνατοι έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής.
Σήμερα περιμένουμε από τη διεθνή κοινότητα να άρει τις κυρώσεις της σε βάρος του αθώου συριακού λαού και να τον σώσει από την ατελείωτη αδικία και τον πόνο. Χρειαζόμαστε οχήματα και εξοπλισμό απομάκρυνσης ερειπίων, πυροσβεστικά οχήματα και ασθενοφόρα.
Δεν είμαστε βάρβαρος λαός, είμαστε από μια πολιτισμένη χώρα, που έχει δώσει πολλά στην ανθρωπότητα, αλλά οι κυρώσεις σας, που αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο και τις αρχές της ανθρωπιάς, σταμάτησαν τον τροχό της ανάπτυξης. Οι κυρώσεις σας μας εμποδίζουν να ανοικοδομήσουμε τη χώρα μας μετά τον πόλεμο. Τιμωρείτε τους ανθρώπους και τους αναγκάζετε να μεταναστεύουν.
Ελπίζουμε ότι η κυρία Σακελλαροπούλου, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Δένδιας διατηρούν κάποια ανθρωπιά και αξιοπρέπεια και θα διατάξουν, έστω και με καθυστέρηση, να σταλεί στη Συρία η ίδια ανθρωπιστική βοήθεια που εστάλη στην Τουρκία. Ελπίζουμε ότι ακόμα κι αν δεν το κάνουν, τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα βρουν τον τρόπο να το ζητήσουν και να τους πιέσουν αποτελεσματικά να το πράξουν.
Δύση και Ελλάδα σπεύδουν να βοηθήσουν την Τουρκία, αδιαφορούν όμως για τη Συρία
Ολόκληρη η «συλλογική Δύση», μαζί με την υπόλοιπη ανθρωπότητα και την Ελλάδα έσπευσε να προσφέρει αμέσως βοήθεια στον δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό. Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα μίλησε στο τηλέφωνο με τον πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η βοήθεια δεν είναι πάντα χωρίς υστεροβουλία, πίσω της κρύβεται συνήθως και η διάθεση να μην «χάσουν» την Τουρκία, αλλά βέβαια, ό,τι κι αν σκέφτονται, πολύ καλό είναι που τη δίνουν. Όσο για τον κ. Μητσοτάκη και τους άλλους εγχώριους πολιτικούς, τα έχουν κάνει τόσο χάλια στην εξωτερική τους πολιτική, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, που ελπίζουν τουλάχιστο να μειώσουν κάπως την ένταση και τους κινδύνους στα ελληνοτουρκικά εκφράζοντας αλληλεγγύη προς την Τουρκία.
Όμως δεν έχει πληγεί μόνο η Τουρκία από τους σεισμούς. Και η Συρία έχει επίσης πληγεί, τόσο περιοχές που ελέγχονται από τη συριακή κυβέρνηση, όσο και ελεγχόμενες από τους αντάρτες, που υποστηρίζει η Δύση και η Τουρκία.
Εδώ οι σεισμοί πλήττουν μάλιστα μια χώρα ήδη εν πολλοίς κατεστραμμένη από τις αδίστακτες, εγκληματικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ και των συμμάχων τους στην περιοχή. Οι επεμβάσεις αυτές εκδηλώθηκαν με την παροχή βαρέος οπλισμού στους αντικυβερνητικούς αντάρτες, με τη δημιουργία από τις δυτικές, τουρκικές και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες του ISIS (Ισλαμικό Κράτος), με τους διαρκείς ισραηλινούς, αλλά κατά καιρούς και αμερικανικούς βομβαρδισμούς, με τις άγριες κυρώσεις, με τις τουρκικές στρατιωτικές επεμβάσεις, αλλά και με τη ληστεία του συριακού πετρελαίου από τον αμερικανικό στρατό που βρίσκεται στη χώρα.
Αυτή την ήδη κατεστραμμένη χώρα ήρθαν να πλήξουν οι σεισμοί της Δευτέρας μαζί με την Τουρκία.
Μόνο που οι κάτοικοι της Συρίας δεν φαίνεται να αξίζουν τη συμπαράσταση της αυτοαπακαλούμενης «πολιτισμένης», «δημοκρατικής» και «ανθρωπιστικής» Δύσης, που έχει μάλιστα το θράσος να ονομάζει τον εαυτό της «ελεύθερο κόσμο». Ενώ τα δυτικά κράτη κινητοποιήθηκαν άμεσα για να προσφέρουν βοήθεια στους σεισμοπαθείς της Τουρκίας απέφυγαν να το κάνουν για τους σεισμοπαθείς της Συρίας, παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις της συριακής κυβέρνησης. Οι Σύροι σεισμοπαθείς είναι, για τους μακελλάρηδες των λαών, παιδιά ενός κατώτερου Θεού…
Κανένα δυτικό κράτος δεν έσπευσε να προσφέρει βοήθεια στη Συρία και τα περισσότερα αγνόησαν απλώς τους σεισμούς σε αυτή τη χώρα. Οι ΗΠΑ μόνο και η Ε.Ε. έκαναν μια αόριστη αναφορά λέγοντας ότι η όποια βοήθεια θα δοθεί μέσω των μη κυβερνητικών οργανώσεων που δρουν στη Συρία. Μόνο που αυτές δρουν μόνο στις περιοχές, που ελέγχονται από τους αντικυβερνητικούς αντάρτες και συνδέονται με αυτούς.
Βοήθεια προς τη Συρία έσπευσαν μέχρι τώρα να στείλουν η Ρωσία, η Ινδία, το Ιράν, το Ιράκ, τα Εμιράτα κ.ά..
Συρία, ένας παραδοσιακός φίλος της Ελλάδας
Σημειωτέον ότι η Συρία και ειδικά το καθεστώς Άσαντ που την κυβερνά ήταν επί δεκαετίες είναι παραδοσιακοί φίλοι και σύμμαχοι της Ελλάδας και της Κύπρου. Ως υπουργός Άμυνας μάλιστα ο Γεράσιμος Αρσένης είχε κλείσει μια καταρχήν συμφωνία μεταστάθμευσης των ελληνικών μαχητικών ώστε να μπορούν να επιχειρούν πάνω από την Κύπρο, έστω και αν τελικά δεν εφαρμόστηκε.
Η Σακελλαροπούλου και ο Μητσοτάκης τηλεφώνησαν (καλώς) στον Ερντογάν που είναι επικεφαλής ενός εχθρικού κράτους. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε να τηλεφωνήσει στον πρόεδρο της φίλης Συρίας. Αναζητείται (και δεν ανευρίσκεται) φιλότιμο, αναζητείται και αξιοπρέπεια.
Φυσικά αυτές οι αθλιότητες καταγράφονται διεθνώς και θα έρθει μια μέρα που θα πληρωθούν πολύ ακριβά. Δυστυχώς όμως όχι από τους υπεύθυνους, αλλά από τον ελληνικό λαό. Να πώς περιγράφει την κατάσταση ένα αραβικό σάιτ, το almayadeen.net:
«Ο ιστορικός αντίπαλος της Τουρκίας και μια χώρα που μοιράζεται με τη Συρία μια μακρά ιστορία πολιτιστικών και κοινωνικών σχέσεων είπε ότι θα στείλει 21 διασώστες να βοηθήσουν την Τουρκία, δύο σκυλιά και ένα ειδικό όχημα, μαζί με πέντε γιατρούς, ένα δομικό μηχανικό και ειδικούς στον σεισμικό σχεδιασμό. Η Αθήνα δεν ανέφερε τη Συρία».
Η κατάσταση της Συρίας προτού πληγεί από τους σεισμούς
H Συρία έχει πέσει θύμα άγριου οικονομικού πολέμου (κυρώσεων). Στα μέσα Ιανουαρίου, όχι για πρώτη φορά, η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε απαγόρευση πώλησης ιατρικών μηχανημάτων για νοσοκομεία.
Να σημειώσουμε ότι μία εβδομάδα προτού πλήξουν τη Συρία οι σεισμοί το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) του ΟΗΕ προειδοποιούσε ότι η πείνα έχει φτάσει σε ιστορικά ρεκόρ, μετά από μια δεκαετία εμφυλίου, δυτικών επεμβάσεων, βομβαρδισμών και κυρώσεων, και απειλεί τώρα το 70% του πληθυσμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 90% των 18 εκατομμυρίων κατοίκων της Συρίας ζούνε σε φτώχεια, λόγω των οικονομικών επιπτώσεων του πολέμου, της ξηρασίας που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, μιας επιδημίας χολέρας, του κορονοϊού και της οικονομικής κατάρρευσης του Λιβάνου. Σημαντικότατη είναι βέβαια και η συμβολή των δυτικών εγκληματικών κυρώσεων, αλλά δεν μπορεί να το πει αυτό ο ΟΗΕ.
Απελπισμένοι οι ιθύνοντες του διεθνούς οργανισμού προειδοποιούν ότι είναι αναπόφευκτο ένα νέο προσφυγικό κύμα κάτω από παρόμοιες συνθήκες, μπας και συγκινήσουν έτσι τους δυτικούς «ανθρωπιστές», αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Σιγά μη δώσουνε βοήθεια στη Συρία τα δυτικά ιμπεριαλιστικά κράτη που την καταστρέφουν συστηματικά εδώ και πάνω από μία δεκαετία. (Ορισμένοι ενοχλούνται από τη χρήση αυτής της ορολογίας, όπως η λέξη ιμπεριαλισμός. Μέχρι κάποιου σημείου την απέφευγα κι εγώ, θεωρώντας την όχι εσφαλμένη, αλλά αντιπαραγωγική. Όμως, όταν η ανθρωπότητα πλησιάζει στο σημείο της καταστροφής της, μου φαίνεται ανεπίτρεπτη πολυτέλεια να μη λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, από φόβο μπας και ταράξουμε τον ψυχισμό των μεσαίων τάξεων και των συνήθως ημιμαθών πνευματικών εκπροσώπων τους.)
Μόλις στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη η συριακή κυβέρνηση αναγκάστηκε να εισαγάγει τετραήμερη εβδομάδα εργασίας στους κρατικούς οργανισμούς και τα πανεπιστήμια προκειμένου να εξοικονομήσει καύσιμα, με δεδομένες τις ελλείψεις λόγω των κυρώσεων και της λεηλασίας των συριακών αποθεμάτων από τα αμερικανικά στρατεύματα, που βρίσκονται παρανόμως στη χώρα.
