Αντιμέτωποι με διαρκή καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης βρίσκονται οι πρόσφυγες στην Αμυγδαλέζα, με τις τακτικές που ακολουθούνται στη δομή να βρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με την αντιπροσφυγική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως αποδεικνύεται από το φωτογραφικό υλικό που οι ίδιοι οι πρόσφυγες δημοσιεύουν προς υποστήριξη των καταγγελλομένων τους.
Η κατάσταση που επικρατεί σε ολόκληρη τη δομή περιγράφεται ως αποκρουστική, με τους ανθρώπους να αναγκάζονται να κοιμούνται σε υποτυπώδη στρώματα, απροστάτευτοι από το κρύο, και να χρησιμοποιούν κατεστραμμένες τουαλέτες, οι οποίες όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «όχι μόνο δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αλλά είναι απλησίαστες λόγω της δυσωδίας που αποπνέουν».
Όταν μου έδωσαν το στρώμα μου είπαν «μην τολμήσεις να μας ακουμπήσεις με αυτό εδώ!», αλλά εμένα αυτό μου έδωσαν για να κοιμάμαι.
Την ίδια ώρα, το φαγητό καταγγέλλεται ότι περιλαμβάνει συστηματικά χαλασμένα λαχανικά τα οποία έχουν περισσέψει από την λαϊκή αγορά, ενώ είναι πάντοτε συσκευασμένο και κρύο.
Πώς να τα φάμε εμείς αυτά; Αυτοί τα τρώνε;
Παράλληλα, τα επισκεπτήρια παραμένουν απαγορευμένα με πρόσχημα τα μέτρα προστασίας από την πανδημία ενώ οι άνθρωποι που διαμένουν στη δομή «είναι απομονωμένοι και ξεχασμένοι από τον κόσμο». Όπως επισημαίνεται, «μας λένε πως “λόγω κορονοϊού” τα επισκεπτήρια δεν επιτρέπονται ακόμη και ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμα, με αποτέλεσμα να νιώθουμε εντελώς παρατημένοι και απομονωμένοι».
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το μήνυμα των προσφύγων που ζουν στη δομή της Αμυγδαλέζας:
Οι συνθήκες στον καταυλισμό (εδώ θα το λέμε φυλακή) είναι απλώς απάνθρωπες. Σε κανένα από τα κοντέινερς υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές. Το στρώμα του κρεβατιού είναι ένα λεπτό, φαγωμένο και βρώμικο αφρολέξ. Μάλιστα, όταν μου το έδωσαν μου είπαν «μην τολμήσεις να μας ακουμπήσεις με αυτό εδώ!», αλλά εμένα αυτό μου έδωσαν για να κοιμάμαι.
Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες οι τουαλέτες, που μόνο τουαλέτες δεν είναι δηλαδή, είναι κατεστραμμένα, βρώμικα και όχι μόνο δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αλλά είναι απλησίαστα λόγω της δυσωδίας που αποπνέουν. Και αυτό συμβαίνει σε ολόκληρο τον καταυλισμό. Μάλιστα, μια μέρα μετέφεραν κάποιους από εμάς σε κοντέινερς όπου δεν υπήρχε καν τρεχούμενο νερό.
Διεκδικήσαμε το δικαίωμά μας να μετακινηθούμε από εκεί με απεργία πείνας.
Το φαγητό είναι πάντα συσκευασμένο, κρύο και πολλές φορές μας δίνουν χαλασμένα λαχανικά (βλ. φωτο) τα οποία είναι τα απομεινάρια από τις λαϊκές αγορές. Πώς να τα φάμε εμείς αυτά; Αυτοί τα τρώνε;
Οι άνθρωποι βρίσκονται εδώ για μεγάλο διάστημα και είναι απομονωμένοι και ξεχασμένοι από τον κόσμο. Μας λένε πως «λόγω κορονοϊού» τα επισκεπτήρια δεν επιτρέπονται ακόμη και ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμα, με αποτέλεσμα να νιώθουμε εντελώς παρατημένοι και απομονωμένοι.
Νομίζω πως οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους.
Επίσης, δεν υπάρχουν παράθυρα και πόρτες και αναγκαζόμαστε να τα καλύπτουμε με κουβέρτες και ό,τι άλλο βρούμε για να προστατευτούμε από το κρύο.
Σημείωση: Δεν δημοσιεύσαμε όλες τις φωτογραφίες από τις τουαλέτες γιατί είναι αποκρουστικές.
