Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, σύμφωνα με έναν από τους κορυφαίους διανοούμενους της Γαλλίας, τον Εμανουέλ Τοντ. Μιλώντας πρόσφατα στη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro», ο ανθρωπολόγος και ιστορικός υποστήριξε ότι, σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη ότι η Ρωσία έχει περισσότερα να χάσει από τους φιλελεύθερους αντιπάλους της, η Δύση έχει επισήμως εισέλθει σε μια «υπαρξιακή» σύγκρουση.

«Είναι προφανές ότι η σύγκρουση [της Ουκρανίας], η οποία ξεκίνησε ως περιορισμένος εδαφικός πόλεμος και κλιμακώθηκε σε μια παγκόσμια οικονομική σύγκρουση μεταξύ ολόκληρης της Δύσης από τη μια και της Ρωσίας και της Κίνας από την άλλη, έχει μετατραπεί σε παγκόσμιο πόλεμο», είπε ο Τοντ στη γαλλική εφημερίδα. Αναγνώρισε, βέβαια, ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν έκανε λάθος υπολογισμό στην αρχή της σύγκρουσης, υποθέτοντας ότι η Ουκρανία θα υποχωρούσε με το πρώτο σημάδι επιθετικότητας, αλλά σύμφωνα με τον Γάλλο ιστορικό. η ίδια η Ρωσία έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες όλων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των δικών της ανθρώπων, οι οποίοι «δεν προέβλεπαν» ότι θα ήταν σε θέση να αντέξει την οικονομική πίεση από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε..

Ο Τοντ, ο οποίος στο παρελθόν ήταν επικριτικός για τη δυτική διεθνή τάξη πραγμάτων, έγραψε το βιβλίο με τίτλο: «Μετά την Αυτοκρατορία: Η κατάρρευση της αμερικανικής τάξης» (After the Empire: Ο Τοντ, ο οποίος στο παρελθόν ήταν επικριτικός για τη δυτική διεθνή τάξη πραγμάτων, έγραψε το βιβλίο με τίτλο: «Μετά την Αυτοκρατορία: Η κατάρρευση της αμερικανικής τάξης» (After the Empire: The Breakdown of the American Order) πριν από περισσότερα από 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, επέκτεινε κάπως τη πρότερη θέση του, λέγοντας ότι «η αντίσταση της ρωσικής οικονομίας [στις κυρώσεις] ωθεί το αμερικανικό αυτοκρατορικό σύστημα προς τον γκρεμό». Πρόσθεσε ότι, εάν η Ρωσία «καταφέρει να εξαντλήσει την ευρωπαϊκή οικονομία, διατηρώντας παράλληλα την κινεζική υποστήριξη, οι αμερικανικοί νομισματικοί και χρηματοοικονομικοί έλεγχοι στον κόσμο θα καταρρεύσουν μαζί με τη δυνατότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να χρηματοδοτήσουν το τεράστιο εμπορικό τους έλλειμμα».

Ο ιστορικός συμφώνησε σε μεγάλο βαθμό με την ανάλυση του καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και υποστηρικτή της «ρεαλιστικής» εξωτερικής πολιτικής, Τζον Μιρσάιμερ ότι «από την άποψή τους, οι Ρώσοι βρίσκονται σε έναν πόλεμο αμυντικό και προληπτικό […] Διότι αυτό είναι ένα υπαρξιακό ζήτημα για αυτούς, θα αντεπιτεθούν σκληρότερα». Ωστόσο, ο Τοντ αντέτεινε ότι ο Αμερικανός συνάδελφός του «υπερεκτιμά τη χώρα του» πιστεύοντας ότι οι ΗΠΑ βλέπουν τη συμμετοχή τους στην Ουκρανία ως «ένα παιχνίδι εξουσίας μεταξύ άλλων» και ότι η μακροχρόνια πεποίθηση της αμερικανικής εξαιρετικότητας είναι αδικαιολόγητη.

«[Η Αμερική] δεν μπορεί να αποσυρθεί από τη σύγκρουση, όχι περισσότερο από τη Ρωσία, δεν μπορούν να την εγκαταλείψουν», ισχυρίστηκε ο Τοντ. «Γι’ αυτό», πρόσθεσε, «βρισκόμαστε τώρα σε έναν ατελείωτο πόλεμο, σε μια αντιπαράθεση, της οποίας το αποτέλεσμα πρέπει να είναι η κατάρρευση του ενός ή του άλλου». Η πρόσθετη προοπτική της Κίνας να διεξαγάγει ψυχρό πόλεμο εναντίον της Δύσης θα οδηγήσει στην άνοδο αναπτυσσόμενων χωρών, όπως η Ινδία, σύμφωνα με τον Γάλλο διανοούμενο, ενώ η Ευρώπη θα παρακμάζει.

Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι δύο φορές πιο πυκνοκατοικημένες από τη Ρωσία, εκτιμά ο Τοντ, μόνο το 7% των Αμερικανών φοιτητών επικεντρώνεται στον τομέα της μηχανικής, σε σύγκριση με το 25% της Ρωσίας. «Οι ΗΠΑ καλύπτουν το κενό με ξένους φοιτητές, αλλά είναι κυρίως Ινδοί και ακόμη περισσότερο Κινέζοι», συνέχισε. «Είναι ένα δίλημμα της αμερικανικής οικονομίας: μπορεί να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό από την Κίνα μόνο με την εισαγωγή ειδικευμένου κινεζικού εργατικού δυναμικού», παρατήρησε ο Εμανουέλ Τοντ.

Επιπλέον, η ήπια δύναμη του αμερικανικού και δυτικοευρωπαϊκού φιλελευθερισμού δεν είναι πια τόσο ελκυστική όσο νομίζουμε. «Για τη συλλογική μη Δύση, η Ρωσία επιβεβαιώνει έναν καθησυχαστικό ηθικό συντηρητισμό», σημείωσε ο Τοντ. Πράγματι, δεν είναι ο Πούτιν, που είναι απομονωμένος: «Όταν κοιτάμε τις ψήφους στον ΟΗΕ, βλέπουμε ότι το 75% του κόσμου δεν ακολουθεί τη Δύση, η οποία τότε φαίνεται πολύ μικρή». Σε αυτό, που αποκαλείται «η εποχή του ισχυρού άνδρα», η Αμερική και οι ιδεολογικοί της σύντροφοι φαίνονται όλο και πιο εύθραυστοι.

______

^{Με πληροφορίες από τον ιστότοπο unherd.com}