Ο Αλέξης Πάρνης, ζώντας μία πολυτάραχη και γεμάτη δημιουργία ζωή επί περίπου έναν αιώνα, έσβησε σήμερα σε ηλικία 99 ετών.
Ήταν άνθρωπος πολυδιάστατος και ανήσυχο πνεύμα. Ανάμεσα στις πολλές του ιδιότητες συναντά κανείς εκείνες του ποιητή, του θεατρικού συγγραφέα, του μυθιστοριογράφου ακόμη και του πολεμικού ανταποκριτή και του μαχητή του ΕΛΑΣ στην Εθνική Αντίσταση και του ΔΣΕ στη διάρκεια του εμφυλίου.
Ήταν γέννημα θρέμμα Πειραιά. Είδε το πρώτο φως του ήλιου στις 24 Μαΐου 1924 και από μικρός οργανώθηκε στην Εθνική Αντίσταση παίρνοντας μέρος και στην τελευταία μάχη κατά των Γερμανών στην Αθήνα για να τραυματιστεί στη συνέχεια στα Δεκεμβριανά. Έμαθε για το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο νοσοκομείο της Κορυτσάς όπου νοσηλευόταν και τον Μάιο του 1945 μεταφέρθηκε στο Ρουμπίκ της Αλβανίας.
Η πρώτη του ολοκληρωμένη επαφή με το γράψιμο ήταν το μονόπρακτο «Τελευταία νύχτα’ που αναφερόταν στα Δεκεμβριανά και παίχτηκε από θίασο ανταρτών. Τον Νοέμβριο του 1948 δούλεψε ως πολεμικός ανταποκριτής για το φύλλο του ΔΣΕ «Δελτίο Ειδήσεων» και την εφημερίδα «Προς την νίκη».
Στη συνέχεια πήγε στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε τοπική ελληνική εφημερίδα και το 1951 άρχισε να σπουδάζει στο μοσχοβίτικο πανεπιστήμιο «Μαξίμ Γκόρκυ». Υπήρξε στενός φίλος του Νίκου Ζαχαριάδη, στον οποίο έμεινε πιστός και μετά την καθαίρεση και διαγραφή του.
Το 1960 το θεατρικό του έργο «Το νησί της Αφροδίτης» (με θέμα την Κύπρο) γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε 180 θέατρα της Σοβιετικής Ένωσης με πάνω από 22.000 παραστάσεις. Η επιτυχία αυτή του έδωσε την δυνατότητα να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1963 με ειδική άδεια της κυβέρνησης, και να ανεβάσει το έργο του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με σκηνοθέτη τον Αλέξη Σολομό και πρωταγωνίστρια την Κυβέλη.
Σε μία από τις σπάνιες, τελευταίες συνεντεύξεις στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Αλέξης Πάρνης είχε αναφερθεί στην αναγνώριση του συγγραφικού του έργου από τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην πρώην ΕΣΣΔ αλλά και στην αγάπη του στη Ρωσία, χώρα που τον φιλοξένησε για χρόνια.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα προσανατολίστηκε προς το μυθιστόρημα με στοιχεία από τον ρωσικό ρεαλισμό. Από τις εκδόσεις Εστία εκδόθηκαν τα έργα του το «Ο διορθωτής» (1978), «Λεωφόρος Πάστερνακ» (1979), «Μια Πράγα στον καθένα» (1979), «Ο μαφιόζος» (1980), και «Ο κινηματίας» (1990) και από τις εκδόσεις Καστανιώτη το μυθιστόρημα «Η οδύσσεια των διδύμων» (2009).
Βιβλία του και θεατρικά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ ανθολόγησε και μετέφρασε σημαντικούς Ρώσους ποιητές.
Η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ
Ανακοίνωση για το θάνατο του Αλέξη Πάρνη εξέδωσε απόψε και το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με την οποία εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους και φίλους του. Μεταξύ άλλων αναφέρει πως και λόγω της στενής φιλίας που έδενε τον θανόντα με τον Νίκο Ζαχαριάδη, δεν αποδέχθηκε τότε τις αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ με αποτέλεσμα να διαγραφεί από το κόμμα.
Η αντίδραση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα
Νωρίς το απόγευμα, η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα σε ανάρτησή της στο λογαριασμό της στο Τουίτερ αναφέρει:
«Με βαθιά θλίψη μάθαμε για τον θάνατο του Αλέξη Πάρνη, μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Το ταλέντο του πέτυχε αναγνώριση στη Ρωσία, το έργο του «Το νησί της Αφροδίτης» το 1961 παίχτηκε σε 181 θέατρα της χώρας μας. Εκφράζουμε τα ειλικρινά μας συλλυπητήρια στους συγγενείς και οικείους».
