Σωρεία σκουπιδιών έχει συσσωρευτεί στο Παρίσι, με τους κάδους να έχουν υπερχειλίσει εδώ και μια εβδομάδα, ένα από τα αποτελέσματα των γενικευμένων απεργιών που συγκλονίζουν τη Γαλλία τις τελευταίες ημέρες λόγω της νέας συνταξιοδοτικής νομοθεσίας που υπερψηφίστηκε από το γαλλικό κοινοβούλιο.
«Όταν οι σκουπιδοσυλλέκτες απεργούν, οι σκουπιδότοποι αγανακτούν». Το εμβληματικό λογοπαίγνιο του συγγραφέα Ζακ Πρεβέρ αποτελεί εδώ και καιρό ένα αγαπημένο σύνθημα της γαλλικής αριστεράς – και μάλιστα όλων των υποστηρικτών του δικαιώματος των εργαζομένων να απεργούν σε ένδειξη διαμαρτυρίας διεκδικώντας κοινωνική δικαιοσύνη.
Η απεργία των υπαλλήλων καθαριότητας έχει ως συνέπεια περίπου 5.600 τόνοι απορριμμάτων να συγκεντρώνονται στους δρόμους του Παρισιού, σύμφωνα με το γραφείο του δημάρχου του Παρισιού, το οποίο επικαλείται το AFP.
Ο αγώνας για την εμβληματική –και βαθιά αντιδημοφιλή– αναθεώρηση των συντάξεων του Μακρόν έχει πλέον εισέλθει στην τελική ευθεία, περνώντας μέσα από δύσκολα πολιτικά εδάφη στο κοινοβούλιο, παρόλο που τα συνδικάτα και οι διαδηλωτές συνεχίζουν να την αμφισβητούν στο δρόμο.
Στο επίκεντρό της βρίσκεται ένα σχέδιο για την αύξηση της ελάχιστης ηλικίας συνταξιοδότησης των πολιτών από τα 62 στα 64 και την ενίσχυση των απαιτήσεων για πλήρη σύνταξη. Τα συνδικάτα, ωστόσο, λένε ότι τα προτεινόμενα μέτρα είναι βαθιά άδικα, επηρεάζοντας πρωτίστως τους εργαζόμενους με χαμηλή ειδίκευση που ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους νωρίς σε θέσεις εργασίας που εξαντλούν τη φυσική τους κατάσταση, καθώς και τις γυναίκες με ασυνεχή εργασιακή σταδιοδρομία.
Αλλά το σχέδιο για την αύξηση της ελάχιστης ηλικίας συνταξιοδότησης της Γαλλίας αντιμετωπίζει περαιτέρω εμπόδια στο κοινοβούλιο αργότερα αυτή την εβδομάδα – με τους σωρούς σκουπιδιών να αυξάνονται μέρα με τη μέρα, τη μυρωδιά φαγητού σε αποσύνθεση να αναδύεται στον άνεμο και μόνο οι χαμηλές χειμωνιάτικες θερμοκρασίες να γλιτώνουν από τη μεγάλη δυσοσμία τους Παριζιάνους.
Η κυβέρνηση, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι αξιωματούχοι της πόλης του Παρισιού ανταλλάσσουν τις ευθύνες που επέτρεψαν στους δρόμους της πιο επισκεπτόμενης πόλης στον κόσμο να λερωθούν, με τουριστικά hotspot μεταξύ των περιοχών να βρίσκονται σε άθλια κατάσταση από την απεργία.
Σε ένα σωρό tweets την Κυριακή, ο Σιλβάν Γκαγιάρ, βουλευτής από το κυβερνών κόμμα της Αναγέννησης του Μακρόν, προέτρεψε την αριστερή κυβέρνηση της δημάρχου Άνι Ινταλγκό να «επιτάξει» απορριμματοφόρα και αποτεφρωτήρες που είχαν μπλοκάρει οι απεργοί, ενώ οι υπουργοί για τον τουρισμό και τις ευρωπαϊκές υποθέσεις αντίστοιχα, επέκριναν και οι δύο την «περιφρόνηση του δήμου για τους Παριζιάνους».
Την επόμενη μέρα, ο Γκαμπριέλ Ατάλ, ο κατώτερος υπουργός προϋπολογισμού, κατηγόρησε την Ινταλγκό ότι ενθάρρυνε τους υπαλλήλους της πόλης να προχωρήσουν σε απεργία.
Οι αξιωματούχοι του Παρισιού έσπευσαν να απαντήσουν, ρίχνοντας την ευθύνη στους ώμους της κυβέρνησης.
«Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα εργάστηκαν σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας και χρειάστηκε αυτή η περιβόητη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος για να απεργήσουν», αντέδρασε σε tweet ο Ιάν Μπροσά, αντιδήμαρχος του Παρισιού. «Και πώς τους ευχαριστεί η κυβέρνηση; Με άλλα δύο χρόνια δουλειάς!».
Στο αποτεφρωτήριο Ivry στο ανατολικό άκρο του Παρισιού, μία από τις τρεις αποκλεισμένες εγκαταστάσεις που επεξεργάζονται τα περισσότερα απόβλητα της πρωτεύουσας, ο εργάτης αποχέτευσης Ζιλιέν Ντεβό είπε ότι δεν εκπλήσσεται που είδε την κυβέρνηση να «γυρίζει την πλάτη» στους βασικούς εργάτες που την υποστήριξαν στην κορύφωση της πανδημίας Covid-19.
«Πιστεύω ότι το κοινό ήταν πραγματικά ευγνώμων, αλλά ξέραμε επίσης ότι αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία δεν θα ανταποκρίνονταν στον λόγο τους», είπε ο 46χρονος εκπρόσωπος του συνδικάτου CGT, επανδρώνοντας τη γραμμή των πικετών μαζί με μερικές δεκάδες συναδέλφους τους.
Οι συλλέκτες σκουπιδιών μπορούν επί του παρόντος να συνταξιοδοτηθούν από την ηλικία των 57 ετών λόγω της ιδιαίτερα σκληρής φύσης της δουλειάς τους, ενώ οι εργαζόμενοι στα λύματα μπορούν να φύγουν στα 52. Σύμφωνα με το CGT, και οι δύο κατηγορίες θα πρέπει να εργαστούν δύο ακόμη χρόνια βάσει της προγραμματισμένης μεταρρύθμισης της κυβέρνησης, μια προοπτική που ο Ντεβό υποστηρίζει ως αφόρητη.
«Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το να περνάτε τρεις έως τέσσερις ώρες κάτω στις αποχετεύσεις, όπως κάνουμε μια μέση μέρα, είναι σαν να δουλεύετε 48 ώρες όλο το εικοσιτετράωρο», εξήγησε. «Γνωρίζω πολλούς συναδέλφους που συνθλίβονται σωματικά όταν φτάνουν στα 40 τους. Μερικοί πεθαίνουν ακόμη και πριν από τη συνταξιοδότηση, ενώ πολλοί άλλοι αρρωσταίνουν βαριά αμέσως μετά».
Σύμφωνα με μελέτες του IRNS, οι εργαζόμενοι στα λύματα έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν πριν από την ηλικία των 65 ετών από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Η τεράστια απόκλιση αντικατοπτρίζει ευρύτερες ανισότητες που επηρεάζουν τους εργαζομένους, οι οποίοι πρόκειται να χάσουν τα περισσότερα από την προγραμματισμένη αναμόρφωση των συντάξεων.
Εάν η μεταρρύθμιση περάσει, πρόσθεσε ο Ντεβό, «θα είμαστε όλο και περισσότεροι που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απολαύσουμε τη σύνταξη που τους αξίζει».
