Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης γιορτάζεται κάθε χρόνο την 21η Μαρτίου και ανακηρύχθηκε από την Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση της UNESCO το 1999. Στην Ελλάδα γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1998 ύστερα από πρωτοβουλία της Εταιρείας Συγγραφέων, με εμπνευστή τον ποιητή, πεζογράφο, εικαστικό και παραγωγό ραδιοφωνικών εκπομπών Μιχάλη Μήτρα, ο οποίος πρότεινε τη θεσμοποίησή της.
Το Κοσμοδρόμιο γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα ποίησης με επιλεγμένα μελοποιημένα ποιήματα σπουδαίων ποιητών.
Λένα Χουρμούζη- «Κεμάλ», σε ποίηση Νίκου Γκάτσου και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι
Ρούλα Μουτσέλου- «Λούζεται η αγάπη μου στο Γουαδαλκιβίρ» σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και μουσική του Χρήστου Λεοντή
Μίκα Αγραφιώτου- «Με όλη μου τη φωνή» σε ποίηση Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου
Μαλβίνα Αλεξοπούλου- «Και να αδελφέ μου» σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου και μουσική του Χρήστου Λεοντή
Και μιας που σήμερα είναι και η πρώτη ημέρα της άνοιξης, θυμόμαστε το αγαπημένο ποίημα «Άνοιξη» του Μπέρτολτ Μπρεχτ:
«Έρχεται η άνοιξη.
Το παιχνίδι των φίλων ανανεώνεται
Οι εραστές ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλο.
Ένα χάδι γλυκό από το χέρι του αγαπημένου
Κάνει του κοριτσιού το στήθος να πονάει.
Η ματιά της που γλιστράει και φεύγει τον κυριεύει.
Μέσα σε νέο φως/ φαντάζει για τους εραστές το τοπίο της άνοιξης….
Ποτέ τόσο πολύ δε σε είχα αγαπήσει, καρδιά μου
Όσο τότε που σ’ άφησα κείνο το απογευματινό.
Το δάσος με κατάπιε, το μπλαβί του δάσους, καρδιά μου
Που πάνω του στα δυτικά κρέμονταν κιόλας τα χλωμά αστέρια.
Δε γέλασα και λίγο, κάθε άλλο, καρδιά μου
Γιατί σε σύγκρουση ήρθα παίζοντας με τη σκοτεινιασμένη μοίρα-
Στο μεταξύ αργοσβήναν κιόλας πίσω μου τα πρόσωπα
Μέσα στο δειλινό το μπλε του δάσους.
Όλα ήταν όμορφα ετούτο το μοναδικό απογεματινό, καρδιά μου
Όσο δεν ήταν ποτέ κι ούτε ποτέ θα γίνουν…»
