Τις εγκληματικές παραλείψεις και λάθη που οδήγησαν στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών επισημαίνει σε πολυσέλιδη έκθεση ο πρώην τεχνικός διευθυντής του ΟΣΕ, Γιάννης Παπαμιχαήλ.
Σε ό,τι αφορά το ρόλο του μοιραίου σταθμάρχη της Λάρισας επισημαίνεται η επονείδιστη άγνοιά του για τη διαδικασία αυτόματης χάραξης δρομολογίου από τον πίνακα που είχε μπροστά του και η οποία εξασφάλιζε την αποτροπή του ανθρώπινου λάθους που τελικά έγινε. Καταγράφει επίσης την πρόωρη αποχώρηση του άλλου σταθμάρχη που κανονικά ολοκλήρωνε τη βάρδιά του στις 23.00 το βράδυ τονίζοντας πως μετά το δυστύχημα κάποιοι επιχείρησαν να σβήσουν με μπλάνκο την εγκατάλειψη θέσης. Επιπλέον χαρακτηρίζει σοβαρές τις ευθύνες του επιθεωρητή για την προσπάθειά του να εξασφαλίσει πολυήμερη αναρρωτική άδεια και του προϊσταμένου του που προσυπέγραψε.
Ο Παπαμιχαήλ επιχειρεί επίσης να εξηγήσει το φαινόμενο της τεράστιας λάμψης και φωτιάς που καταγράφηκε από κάμερα την ώρα της μετωπικής σύγκρουσης σε μία προσπάθεια να καταρρίψει «αυθαίρετες ερμηνείες».
Εξηγεί στη συνέχεια τι θεωρεί πως έγινε, επισημαίνοντας πρώτα από όλα πως οι ηλεκτρομηχανές τροφοδοτούνται από τα καλώδια της ηλεκτροκίνησης των 25.000 Volt που βρίσκονται πάνω από τις σιδηροδρομικές γραμμές.
Η ταχύτητα την ώρα της μετωπικής σύγκρουσης ήταν για το επιβατικό τραίνο 160 Χλμ/ώρα και 100 Χλμ/ώρα περίπου για το εμπορικό με σχετική ταχύτητα προσέγγισης τα 260 Χλμ/ώρα. Αναφέρει πως κατά τη σύγκρουση οι δυο μηχανές δεν πετάχτηκαν ψηλά, αλλά έγιναν μια ενιαία άμορφη μάζα και πως ακολούθως το πρώτο και το δεύτερο βαγόνι (εστιατόριο) πετάχτηκαν πάνω από τα συντρίμμια των μηχανών και πριν έρθουν σε επαφή με τα καλώδια υψηλής τάσης, προκάλεσαν τεράστιες ηλεκτρικές εκκενώσεις.
Αναφέρει πως έγινε «κεραυνοβόληση των δυο βαγονιών» και πως στο χιλιοστό του δευτερολέπτου απελευθερώθηκε ενέργεια εκατομμυρίων KW, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας μετατράπηκε σε θερμότητα που ανέβασε θερμοκρασίες χιλιάδων βαθμών Κελσίου στο εξωτερικό μέρος των βαγονιών. Καταλήγει έτσι πως από την κόλαση της ηλεκτροπληξίας ήταν αδύνατο να επιζήσουν επιβάτες στα δυο πρώτα βαγόνια.
Σε ό,τι αφορά τις ευθύνες της διοίκησης, επισημαίνει στην έκθεσή του ο Παπαμιχαήλ πως η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αφαίρεσε το δικαίωμα παρέμβασης του προϊσταμένου της αμαξοστοιχίας, με αποτέλεσμα «να λείψει μια δικλείδα ασφαλείας για την περίπτωση σφάλματος σταθμαρχών και μηχανοδηγών».
Σχετικά με την αλλαγή του Κανονισμού σε ζήτημα ασφάλειας της κυκλοφορίας επιρρίπτει « εγκληματικές ευθύνες» στη Διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και στη Διοίκηση του ΟΣΕ τονίζοντας πως όφειλαν να προσφύγουν στον τότε Υπουργό Συγκοινωνιών για να παραμείνει η αρχική διατύπωση του Κανονισμού. Λοιδορεί και το σωματείο των μηχανοδηγών επειδή επέδειξε «σιωπή» σε θέματα ασφαλείας.
