Ούτε ενωμένο, ούτε ιδιαίτερα δυνατό και σίγουρα ούτε αριστερό. Το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου υπό την ηγεσία του Κιρ Στάρμερ είναι ένα κόμμα που «πυροβολεί τα πόδια του» μπροστά στην ευκαιρία να κερδίσει κάτι περισσότερο στις κάλπες απέναντι σε ένα επίσης διχασμένο Συντηρητικό Κόμμα. Χθες ο πρόεδρος των Εργατικών έθεσε εκτός ψηφοδελτίων τον προκάτοχό του και επί 40 χρόνια βουλευτή του, Τζέρεμι Κόρμπιν. Το μέλλον του «ριζοσπαστικού» και «αντισημίτη» Τζέρεμι Κόρμπιν κρίθηκε μέσα σε λιγότερο από 90 λεπτά, παρά τη διαφωνία που κατατέθηκε στη συνεδρίαση από τα αριστερά μέλη της.

Πολλοί μιλούν για ειλημμένη απόφαση από την ημέρα ανάληψης των αρχηγικών καθηκόντων του Κιρ Στάρμερ. Πολλοί επίσης μιλούν για «αυταρχισμό», για μια «αντιδημοκρατική απόφαση», για έναν «αντιπερισπασμό» απέναντι στο βασικό καθήκον των Εργατικών, το οποίο είναι το τέλος των Τόρηδων από την εξουσία. Ο ίδιος ο Κόρμπιν δήλωσε μεταξύ άλλων: «Έχω περάσει τη ζωή μου, παλεύοντας για μια δικαιότερη κοινωνία και δεν έχω καμία πρόθεση να σταματήσω τώρα», αφήνοντας να εννοηθεί ότι ενδέχεται να δώσει το «παρών» στις εκλογές του επόμενου έτους ως ανεξάρτητος.

Ως αποκαθήλωση της αριστερής ταυτότητας των Εργατικών βλέπει ο σκιτσογράφος Πάτρικ Μπλόουερ τον εξοστρακισμό του Κόρμπιν.

Ο Ντέιβ Μπράουν εμπνέεται από το έργο του Φρανθίθκο Γκόγια: «Ο Κρόνος καταβροχθίζει τον γιο του». Μόνο που εν προκειμένω ο γιος Κιρ είναι αυτός που τρώει τον πατέρα του Τζέρεμι.

Και ο Στιβ Μπελ του «Guardian» εμπνέεται από την κινηματογραφική ταινία του 1986 «Η Αποστολή» και τη σύγκρουση δύο μελών μιας ιεραποστολής Ιησουιτών για το αν πρέπει να πολεμήσουν τους αποικιοκράτες Πορτογάλους ή να ελπίζουν στη βοήθεια του Θεού.