Σε σκάνδαλο εξελίσσεται η υπόθεση της ειδικής σχέσης οικονομικής συναλλαγής που έχει αναπτύξει η δικηγόρος Αθηνών Μαρία-Μαγδαληνή Τσίπρα με το υπουργείο Πολιτισμού, μέσω των απευθείας αναθέσεων εργασιών, την ίδια στιγμή που έχει αναλάβει την υπεράσπιση του κατηγορούμενου για σωρεία αδικημάτων Γιάννη Τσακοπιάκου, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού (ΠΟΕ-ΥΠΠΟ) και επί 15ετία προέδρου του «αμαρτωλού» Ταμείου Αλληλοβοήθειας Εργαζομένων στο ΥΠΠΟ.

Όπως αποκάλυψε την περασμένη Παρασκευή η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΕΑΚ), συνδικαλιστική παράταξη εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού, σε κείμενό της με τον εύγλωττο τίτλο «Η δικηγόρος Μαρία Τσίπρα στο γραφείο του Υπηρεσιακού Γραμματέα του ΥΠΠΟΑ ή ένας ελέφαντας στο δωμάτιο!», η κ. Τσίπρα ανέλαβε πρόσφατα και για την περίοδο μέχρι τέλους Οκτωβρίου 2023, δηλαδή για επτά μήνες, με απευθείας ανάθεση και έναντι 18.300 ευρώ, την παροχή νομικών συμβουλών στον Υπηρεσιακό Γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού, Εμμανουήλ Αντωνόπουλο.

Στην ανακοίνωσή της, η ΕΑΚ, που αξιοποιεί για την ανάδειξη του θέματος συγκεκριμένα δημόσια κείμενα, αναρτημένα είτε στην «Διαύγεια» είτε στο Kεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων (ΚΗΔΜΗΣ), ερωτά εάν υφίσταται για την κ. Τσίπρα θέμα δεοντολογίας και κωλύματος καθώς «την τρέχουσα περίοδο εκπροσωπεί υπαλλήλους σε ποινική δίκη (υπόθεση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας…) που βρίσκεται σε εξέλιξη για αδικήματα που σχετίζονται με την υπηρεσία και με το δημόσιο συμφέρον, με πειθαρχικές προεκτάσεις, ενώ ο Υπηρεσιακός Γραμματέας είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για τις πειθαρχικές διώξεις…».

Βασιζόμενη στα ίδια έγγραφα, η δημοσιογράφος Ναταλί Χατζηαντωνίου, σε ολοσέλιδο άρθρο της στην «Εφημερίδα των Συντακτών», με τίτλο «Μια εργατολόγος εξυπηρετεί αντικρουόμενα συμφέροντα», αναρωτιέται, με την σειρά της: «Πόσο δεοντολογικό είναι η δικηγόρος του Γ. Τσακοπιάκου, υπόδικου για το κακούργημα «της απιστίας κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία σε βάρος του Δημοσίου» που αφορά διασπάθιση εκατομμυρίων ευρώ, να προσλαμβάνεται ως νομική σύμβουλος του υπηρεσιακού γραμματέα του ΥΠΠΟ;».

Σημειώνει δε πως ενώ ο συγκεκριμένος πελάτης της κ. Τσίπρα «παραμένει υπόδικος για κακουργηματικές πράξεις και όλοι γνωρίζουν ότι εκείνη τον εκπροσώπησε ήδη σε δίκη που προηγήθηκε και θα τον εκπροσωπήσει και σε επικείμενη δίκη, το Δημόσιο ζητά ασμένως τις υπηρεσίες της τόσο, ώστε, με απευθείας ανάθεση ουσιαστικά, να την τοποθετήσει σε θέση-κλειδί και να φροντίσει εντός ελάχιστων ημερών να εγκρίνει και τα χρήματα που θα χρειαστούν για τις νομικές της υπηρεσίες. Πολύ χειρότερα αυτή η θέση-κλειδί είναι στο υπουργείο που εμπλέκεται άμεσα σ’ αυτή τη σκοτεινή υπόθεση η οποία συνδέεται με τις κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση, πλαστογραφία, ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και υπεξαίρεση κατά της δημόσιας περιουσίας τις οποίες αντιμετωπίζει ο πελάτης της».

Νέα στοιχεία στο φως

Ωστόσο, όπως προκύπτει από νέα έγγραφα που φέρνουμε στην δημοσιότητα, η οικονομική σχέση της κ. Τσίπρα με το υπουργείο Πολιτισμού δεν προκύπτει τώρα.

Χρονολογείται τουλάχιστον από το 2021, όταν και εντοπίζουμε την πρώτη σύμβαση ανάθεσης στην γνωστή εργατολόγο των υπηρεσιών νομικής υποστήριξης του υπηρεσιακού Γραμματέα κ. Αντωνόπουλου, έναντι του ποσού των 29.500 ευρώ.

Η σχετική σύμβαση (εικόνα 1) υπογράφεται στις 13 Ιουλίου 2021 και, όπως αναφέρεται, έχει διάρκεια δεκατεσσάρων μηνών από την υπογραφή της.

Όπως και στην περίπτωση της σύμβασης του 2023, έτσι και σε αυτήν την πρώτη σύμβαση οι ενέργειες για την ανάθεση στην κ. Τσίπρα είναι αστραπιαίες και ολοκληρώνονται μέσα σε οκτώ μόνον ημέρες:

* στις 6 Ιουλίου υπογράφεται η απόφαση ανάληψης πολυετούς υποχρέωσης συνολικού ποσού είκοσι εννέα χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (29.500,00€) (υπ’ αριθμ. 304683/6-07-2021 με ΑΔΑΜ 21REQ008871901),

* την ίδια μέρα (6 Ιουλίου) κατατίθεται το αίτημα για δέσμευση της πίστωσης (υπ’ αριθμ. 318515/6-07-2021 με ΑΔΑΜ:21REQ008878017),

* στις 7 Ιουλίου υπογράφεται η απόφαση ανάληψης υποχρέωσης ποσού δώδεκα χιλιάδων τριακοσίων ευρώ (12.300,00€) για το έτος 2021 (υπ’ αριθμ. 318515/7-07-2021 με ΑΔΑΜ:21REQ008880577) – το υπόλοιπο πόσο που συμπληρώνει τις συνολικά 29.500 ευρώ, δηλαδή 17.200 €, όπως αναφέρεται στην σύμβαση ανάθεσης θα προέλθει από την υποχρέωση που έχει αναληφθεί για το έτος 2022, όταν και θα εγκριθεί δέσμευση πίστωσης αντίστοιχου ποσού τουλάχιστον στην αρχή του έτους,

* στις 8 Ιουλίου υπογράφεται η πρόσκληση της Αναθέτουσας Αρχής, που απευθύνεται, όπως και στην περίπτωση του 2023 μόνο στην κ. Μαρία-Μαγδαληνή Τσίπρα (υπ’ αριθμ. 321921/8-07-2021 με ΑΔΑΜ 21PROC008884175) (εικόνα 2),

* στις 9 Ιουλίου η κ. Τσίπρα υποβάλει την προσφορά της,

* στις 13 Ιουλίου ολοκληρώνεται η όλη διαδικασία με την υπογραφή της ανάθεσης.

Η ίδια ακριβώς ταχύτατη διαδικασία ακολουθείται και τον Σεπτέμβριο του 2022, όταν έχουμε νέα ανάθεση για τις ίδιες και πάλι εργασίες στην κ. Τσίπρα. Πρόκειται για την σύμβαση που υπογράφεται στις 12 Σεπτεμβρίου 2022, με το ποσό που προβλέπεται αυτή τη φορά να είναι 13.900 € για έξι μήνες.

Και αυτή τη φορά η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος απευθύνεται μόνο στο γραφείο της κ. Τσίπρα και όχι σε άλλους δικηγόρους.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυση του αντικειμένου του έργου που ανατίθεται στην κ. Τσίπρα, το οποίο στις συμβάσεις του 2012 και 2222 είναι πανομοιότυπο με αυτό που περιγράφεται και στην ανάθεση του 2023.

Με άλλα λόγια, και σύμφωνα πάντα με τα επίσημα έγγραφα του υπουργείου Πολιτισμού, η κ. Τσίπρα αμείβεται από το ελληνικό δημόσιο, επί… δύο περίπου συνεχόμενα έτη, για θέματα που όπως φαίνεται είναι… εξαιρετικά δυσεπίλυτα, όπως η «διερεύνηση τυχόν επικάλυψης αρμοδιοτήτων με όσα ρητώς ορίζονται στο άρθρο 37 του ν. 4622/2019, με θέμα «εξουσία τελικής υπογραφής Υπηρεσιακών Γραμματέων» με προγενέστερες ειδικές διατάξεις», η «διερεύνηση της αναγκαιότητας εφαρμογής της δυνατότητας, που δίνει το αρ. 37 του ν.4622/2019 για ανάθεση πρόσθετων αρμοδιοτήτων και δικαιώματος τελικής υπογραφής στον Υπηρεσιακό Γραμματέα από τον αρμόδιο Υπουργό καθώς και περαιτέρω μεταβίβαση της υπογραφής του Υπηρεσιακού Γραμματέα σε διοικητικά όργανα, που υπάγονται σε αυτόν», η «συνεχής επισκόπηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου, καθώς προκύπτουν συνεχώς ερωτήματα αναφορικά με τυχόν συναρμοδιότητες και επικαλύψεις νομοθεσίας με τις διατάξεις του ν.4622/2019». Κάπως παράξενο φαίνεται αυτό.

Η μόνη, ουσιαστικά, διαφοροποίηση στην σύμβαση του 2023 είναι η πρόβλεψη για παροχή εκ μέρους της κ. Τσίπρα νομικής υποστήριξης στον Υπηρεσιακό Γραμματέα και στο πλαίσιο εφαρμογής των διαδικασιών, που προβλέπονται από τον πρόσφατο ν.5021/2023, προσθήκη που σχολιάζεται από την ΕΑΚ ως εξής: «Αν δεν έρθει η κ. Τσίπρα να βοηθήσει στην εφαρμογή του απαράδεκτου νόμου για την μετατροπή των μουσείων σε ΝΠΔΔ, που ήδη πάει για την πρώτη του τροποποίηση μετά από έναν μόλις μήνα που ψηφίστηκε, πώς θα τον εφαρμόσουμε, οέο; Και αν οι εργαζόμενοι έχουν κηρύξει απεργία-αποχή από την εφαρμογή διατάξεων του νόμου, πώς θα τους αντιμετωπίσουμε νομικά;».

Αναπάντητα ερωτήματα

Το βασικότερο ερώτημα που προκύπτει από την υπόθεση αυτή είναι πώς είναι δυνατόν το υπουργείο Πολιτισμού να αναθέτει επί δύο χρόνια, με τρεις αλλεπάλληλες συμβάσεις, την νομική του υποστήριξη στο ίδιο πρόσωπο στο οποίο έχει αναθέσει την υπεράσπισή του και ο υπόδικος Γ. Τσακοπιάκος. Και αυτό διότι ο Γενικός Γραμματέας στον οποίο και παρέχονται, σύμφωνα με τις συμβάσεις που ήρθαν στο φως, οι υπηρεσίες της κ. Τσίπρα είναι και καθ’ ύλην αρμόδιος για πειθαρχικά ζητήματα των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού.

Υπενθυμίζουμε πως η κ. Τσίπρα ήταν και είναι η συνήγορος υπεράσπισης του κ. Τσακοπιάκου στην πρωτόδική εκδίκαση της υπόθεσης απώλειας κρίσιμων βιβλίων και εγγράφων από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας, εκδίκαση η οποίο ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2022 και είναι σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο σε εφετειακό επίπεδο.

Ως συνήγορος του κ. Τσακοπιάκου εμφανίζεται και στην εκδίκαση στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της υπόθεσης των πλαστών και αγύριστων δανείων που υποτίθεται πως χορήγησε το ίδιο Ταμείο σε ανυποψίαστους υπαλλήλους που δεν είχαν κάνει καν αίτηση… Η δίκη ήταν να ξεκινήσει τον περασμένο Φεβρουάριο και αναβλήθηκε για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Πρόκειται για την ίδια υπόθεση για τη οποία, όπως έχουμε αποκαλύψει σε προηγούμενο δημοσίευμά μας, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη υποχρεώθηκε, μετά από μεγάλες και αναιτιολόγητες καθυστερήσεις, να παραπέμψει τον Ιούνιο του 2022 τον Γιάννη Τσακοπιάκο και άλλα οκτώ πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση στο αρμόδιο Πειθαρχικό Συμβούλιο.

Η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για

α) παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος που προσδιορίζεται από τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν στον υπάλληλο οι κείμενες διατάξεις, εντολές και οδηγίες (άρθρο 107 παραγ. 1, εδάφιο β του ν. 3528/2007 όπως ισχύει),

β) απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξ αφορμής αυτών (άρθρο 107 παραγ. 1, εδ. δ του ν. 3528/2007 όπως ισχύει) και

γ) αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας (άρθρο 107 παραγ 1, εδ. ε του ν. 3528/2007 όπως ισχύει),

κατέστη υποχρεωτική για την υπουργό Λίνα Μενδώνη, μετά την έκδοση του 1876/30.5.2022 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, που παρέπεμψε σε δίκη 14 εμπλεκόμενους στην υπόθεση των δανείων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας, για αδικήματα κατά περίσταση σε βαθμό κακουργήματος, σχετικά με συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, πλαστογραφία, ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και υπεξαίρεση.

Υπάρχει κάποιος να απαντήσει σε αυτά;