O Τζο Μπάιντεν τον αποκάλεσε «Τζορτζ Ουάσινγκτον» του Κοσόβου. Υπήρξε ευνοούμενος του Ντόναλντ Τραμπ. Για πολλά χρόνια ήταν το αγαπημένο παιδί όλης της «συλλογικής Δύσης», Ε.Ε. περιλαμβανομένης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη σύζυγό του τον συνάντησε στη Νέα Υόρκη. Ο Νίκος Κοτζιάς είπε, όταν τον είδε: «Πρέπει να μαθαίνουμε από την ιστορία και να μην φυλακιζόμαστε απ’ αυτή».
Μόνο που η ιστορία έχει τον δικό της, εντελώς ιδιαίτερο τρόπο να εκδικείται όσους θέλουν να δραπετεύσουν από αυτή. Κι έτσι ο Χακίμ Θάτσι βρίσκεται εδώ και μία εβδομάδα στο εδώλιο του κατηγορουμένου του Ειδικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία στη Χάγη.
Ο ηγέτης του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου (UCK) και μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών, πρωθυπουργός και πρόεδρος του Κοσόβου, γνωστός και ως «Φίδι», δικάζεται με βαρύτατες κατηγορίες, μαζί με τα ηγετικά στελέχη του UCK Κάντρι Βέσελι, Ρέτσεπ Σέλιμι και Γιάκουπ Κράσνιτσι.
Σύμφωνα με το συνοδευόμενο από 56.000 ντοκουμέντα κατηγορητήριο, οι ηγέτες του UCK είναι υπεύθυνοι για περισσότερες από εκατό δολοφονίες και πολλά άλλα εγκλήματα πολέμου το 1998 και το 1999. Κατηγορούνται ότι προσωπικά συμμετείχαν στον εκφοβισμό και την κακοποίηση κρατουμένων. Τo κατηγορητήριο περιγράφει λεπτομερώς τη βία με την οποία ο UCK έδρασε εναντίον Σέρβων, Ρομά και άλλων μη Αλβανών, αλλά και πόσο ανελέητα κατεδίωξε άλλους Αλβανούς που ήταν αντίθετοι με τον Θάτσι και υποστήριζαν τον πολιτικό του αντίπαλο Ιμπραήμ Ρουγκόβα. O Ρουγκόβα ήταν υπέρ μιας ειρηνικής λύσης του προβλήματος του Κοσόβου και της συμφιλίωσης με τους Σέρβους.
Τηρουμένων των αναλογιών ο UCK έπαιξε στο Κόσοβο τον ρόλο που παίζει τώρα, πάλι για λογαριασμό της Δύσης, η νεοναζιστική πολιτοφυλακή του Αζόφ στην Ουκρανία. Τότε η Δύση ούρλιαζε για τα εγκλήματα των Σέρβων, τώρα ουρλιάζει για τα εγκλήματα των Ρώσων.
Τα εγκλήματα του UCK συνεχίστηκαν και όταν τερματίστηκε η σύγκρουση με τη Σερβία, το Κόσοβο ετέθη ουσιαστικά υπό κατοχή του ΝΑΤΟ και αναπτύχθηκε εκεί μια «ειρηνευτική δύναμη» (KFOR), 50.000 ανδρών, ανάμεσά τους και Ελλήνων στρατιωτικών, δύναμη που, προφανώς, ούτε άκουγε, ούτε έβλεπε, ούτε γνώριζε. Ακόμα και τότε ο UCK, με πρωτοπαλίκαρο το «Φίδι», συνέχισε τις εκδικητικές δολοφονίες Σέρβων, Ρομά και Αλβανών που διαφωνούσαν μαζί του.
Μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι παρά τη βαρύτητα των κατηγοριών δεν καλύπτουν παρά ένα πολύ μικρό κλάσμα των όσων συνέβησαν, αφού, όπως παραδέχτηκε η ειδική Εισαγγελέας Κάρλα ντελ Πόντε και τεκμηρίωσαν δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού τύπου, μάρτυρες κατηγορίας απειλούνταν ή έπεφταν θύματα τροχαίου, μερικοί μάλιστα χρειάστηκε να φυγαδευτούν στο εξωτερικό και να τεθούν υπό προστασία. Σημειωτέον ότι, αν και φρικτές, οι κατηγορίες αυτές δεν είναι αναγκαστικά οι χειρότερες που έχουν διατυπωθεί για τους ηγέτες του Κοσόβου. Σύμφωνα με την (φανατικά αντι-Σέρβα κατά τα άλλα) Ελβετή διπλωμάτη και Ειδική Εισαγγελέα Κάρλα ντελ Πόντε ο UCK μετέφερε στη βόρειο Αλβανία Σέρβους αιχμαλώτους που τους σκότωναν και τους αφαιρούσαν τα όργανα για να τα εμπορευθούν μέσω του αεροδρομίου Τιράνων. Οι κατηγορίες αυτές δεν ερευνήθηκαν ποτέ και η Ελβετή πρέσβης διετάχθη από την κυβέρνησή της να βγάλει τον σκασμό.
Δεν θα αναφερθούμε επίσης σε αυτό το άρθρο στην καταστροφή σερβικών εκκλησιών και πολιτιστικών μνημείων, ούτε και στις διάχυτες πληροφορίες που κυκλοφορούν διεθνώς για τη μεταφορά μέσω στρατιωτικών βάσεων στα Βαλκάνια της ηρωίνης από το Αφγανιστάν.
Μετά την πτώση του «κομμουνισμού» και τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, ολόκληρη η χερσόνησος έγινε διεθνούς εμβέλειας εγκληματικό κέντρο, με τις διάφορες Μαφίες της να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πολιτική, στην οικονομία και στην κοινωνία των κρατών που την απαρτίζουν.
Ένας ακόμα «φίλος της Δύσης» πέφτει θύμα της
Έχει ειπωθεί ότι είναι πολύ κακό να είσαι αντίπαλος της Ουάσινγκτον. Το μόνο χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να είσαι φίλος της. Διότι η υπερδύναμη έχει τη συνήθεια να πετάει τους φίλους της ως στυμμένες λεμονόκουπες μόλις παύσει να τους χρειάζεται. Και οι Ευρωπαίοι, όπως και σε όλα τα άλλα, την ακολουθούν από κοντά. Ας το θυμούνται αυτό οι αμερικανόπληκτοι Έλληνες πολιτικοί και άλλοι παράγοντες που, πονηροί και όχι έξυπνοι, κοντοπρόθεσμοι και όχι μακροπρόθεσμοι, στην καταπληκτική πλειοψηφία τους ποντάρουν στην εύνοια ή την ανοχή της Αμερικής ή κάποιας της φράξιας, έτοιμοι να παραχωρήσουν όσα τους ζητάνε κι όσα δεν τους ζητάνε ακόμα.
Ήταν για να φέρει τους σημερινούς κατηγορούμενους στην εξουσία και για να αποσπάσει το Κόσοβο από την κυριαρχία της Γιουγκοσλαβίας που το ΝΑΤΟ-θεματοφύλακας της δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου, που κόπτεται τώρα για τους Ουκρανούς και τα δικαιώματά τους – βομβάρδισε ανηλεώς τη Σερβία επί 77 ημέρες, το 1999, παραβιάζοντας κραυγαλέα το διεθνές δίκαιο (ενώ και η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, υπό τους Σημίτη και Γ. Παπανδρέου υποστήριξε την επιχείρηση, διαθέτοντας το ελληνικό έδαφος για την προώθηση προς βορράν των χερσαίων δυνάμεων της συμμαχίας).
Έκανε δηλαδή η Δύση αυτό για το οποίο κατηγορεί τώρα τη Ρωσία ότι κάνει στην Ουκρανία. Επενέβη στρατιωτικά για να προστατεύσει υποτίθεται τους κατοίκους μιας περιοχής που ανήκε στη Σερβία, χωρίς την απαιτούμενη εξουσιοδότηση του ΟΗΕ. Και δεν επενέβη στην ίδια την περιοχή, αλλά βομβάρδισε τους Σέρβους, ώστε να αποδεχθούν την απόσχιση του Κοσόβου.
Η συνήθης «αρχική προβοκάτσια»
Ο πόλεμος ξεκίνησε με μια ξεγυρισμένη προβοκάτσια των Αμερικανών, που χαρακτήρισαν επισήμως ως «τρομοκρατική οργάνωση» τον UCK, δημιουργώντας στο Βελιγράδι την εντύπωση ότι θα μπορούσε να προχωρήσει σε πιο εκτεταμένα μέτρα εναντίον του. Και όταν το έκανε βρήκαν την αφορμή που ζητούσαν για να επέμβουν στρατιωτικά βομβαρδίζοντας τη Σερβία και αλλάζοντας τον χαρακτηρισμό του UCK από «τρομοκρατική οργάνωση» σε «απελευθερωτικό κίνημα». Πρακτικά, η οργάνωση της οποίας ηγούνταν ο Θάτσι έδρασε ως χερσαία δύναμη του ΝΑΤΟ.
Η πιο συγκλονιστική σκηνή εκείνου του πολέμου ήταν όταν οι από αέρος «παλικαράδες» του ΝΑΤΟ είχαν καταστρέψει όλες πλην μιας τις γέφυρες του Βελιγραδίου και χιλιάδες κάτοικοι της πρωτεύουσας της Γιουγκοσλαβίας πήγαν και έκαναν ολονυχτία πάνω στην τελευταία εναπομείνασα γέφυρα για να την προστατέψουν, προκαλώντας την Ατλαντική Συμμαχία, αν θέλουν να τη βομβαρδίσουν, να τους σκοτώσουν κι αυτούς μαζί.
Άνθρωποι, λαοί, έθνη που αγωνίζονται μπορεί να χάσουν από έναν υπέρτερο αντίπαλο. Αγοράζουν όμως έτσι το μέλλον τους. Κανένα μέλλον αντίθετα δεν έχουν όσοι δεν αντιστέκονται ή συνθηκολογούν με την πρώτη ντουφεκιά. Ήταν τότε, σημειωτέον, που το ΝΑΤΟ πρωτοχρησιμοποίησε βλήματα με ραδιενεργό απεμπλουτισμένο ουράνιο, αυτά που τώρα άρχισε να στέλνει στην Ουκρανία, κατέστρεψε την τηλεόραση του Βελιγραδίου και σκότωσε τους δημοσιογράφους της, ενώ βομβάρδισε και την κινεζική πρεσβεία.
Κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών, το ΝΑΤΟ ενήργησε και ως απόσπασμα της ΕΕ και του ΔΝΤ, καταστρέφοντας πρωτίστως τα δημόσια, κρατικά εργοστάσια και τις υποδομές της Γιουγκοσλαβίας, ώστε να προωθήσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Κυνισμός και υποκρισία
Γι’ αυτούς τους λόγους και παρόλο που ο Θάτσι και οι σύντροφοί του αξίζουν κάθε τιμωρία, είναι βεβαίως δείγμα ακραίου κυνισμού και υποκρισίας να τους πάνε σε δίκη τώρα αυτοί που χρησιμοποίησαν τους ίδιους και τα εγκλήματά τους, για να επεκτείνουν το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και να τσακίσουν τους Σέρβους. Τους πάνε τώρα σε δίκη γιατί δεν τους χρειάζονται πια και γιατί μετατράπηκαν από εργαλείο σε εμπόδιο (liability) στην περαιτέρω αποικιοποίηση και καταστροφή των Βαλκανίων και στην προσπάθειά τους να ενσωματώσουν τη Σερβία στη Δύση και την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, εξουδετερώνοντας την τελευταία εστία επιρροής της Ρωσίας στα Βαλκάνια.
Η αποικιοποίηση, η λεηλασία, η οικονομική και κοινωνική καταστροφή των Βαλκανίων, η μετατροπή τους σε μια τεράστια στρατιωτική βάση κατά της Ρωσίας (δευτερευόντως και εναντίον του Ιράν και των συμμάχων του), είναι το μόνο πραγματικό και πάγιο σχέδιο του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., που εφαρμόζεται με συνέπεια, αν και με διαφορετικά εργαλεία και ανθρώπους κάθε φορά, μετά τουλάχιστο το 1991.
