Ένα κρυμμένο κεφάλαιο της Αγίας Γραφής που γράφτηκε πριν από περισσότερα από 1.500 χρόνια ανακάλυψαν πρόσφατα επιστήμονες σε παλίμψηστο της Βιβλιοθήκης του Βατικανού.
Πρόκειται για παλίμψηστο (σ.σ. αρχαία κείμενα σε παπύρους και περγαμηνές ή ζωγραφικοί πίνακες που επικαλύφτηκαν με άλλο κείμενο ή εικόνα) στο οποίο είχαν αναγραφεί τα κεφάλαια 12 και 12 από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, όπου αναφέρονται περισσότερες λεπτομέρειες από τη σημερινή εκδοχή στο κείμενο της Καινής Διαθήκης.
Στην ελληνική εκδοχή του κεφαλαίου 12 του ευαγγελίου, ο πρώτος στίχος αναφέρει:
«Την ώρα εκείνη ο Ιησούς πέρασε από τα χωράφια με σιτηρά το Σάββατο και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να μαζεύουν τα στάχυα και να τρώνε».
Η συριακή μετάφραση λέει:
«…άρχισαν να μαζεύουν τα κεφάλια των σιτηρών, να τα τρίβουν στα χέρια τους και να τα τρώνε».
Εκτιμάται πως το αρχικό κείμενο γράφτηκε γύρω στον τρίτο αιώνα, αλλά διαγράφηκε από έναν γραφέα στην Παλαιστίνη – μια συνηθισμένη πρακτική επειδή το χαρτί από δέρμα ζώων ήταν σπάνιο.
Ο ερευνητής Γκριγκόρι Κέσελ, που έκανε τη σχετική ανακάλυψη, είπε στην Daily Mail:
«Το κείμενο του Ευαγγελίου που βρέθηκε σε αυτό το επαναχρησιμοποιημένο χειρόγραφο περιέχει τις λεγόμενες παλαιές συριακές μεταφράσεις των Ευαγγελίων. Αυτή η παλιά συριακή μετάφραση επιβεβαιώνει αρκετά συχνά το κείμενο του Ευαγγελίου που είναι διαφορετικό από το τυπικό κείμενο του Ευαγγελίου όπως το γνωρίζουμε σήμερα».
Οι λάμπες υπεριώδους φωτός σαν εργαλείο
Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως η χρήση του υπεριώδους φωτός έχει αναδειχθεί σε ένα ιδιαίτερα δημοφιλές εργαλείο για επιστήμονες του χώρου, καθώς τους βοηθά να «ξεκλειδώσουν» παλιότερα κείμενα, την ύπαρξη των οποίων, σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν.
Ο Κέσελ, πάντως, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail πρόσθεσε ότι το κείμενο του Ευαγγελίου είναι «κρυμμένο» επειδή η συγκεκριμένη περγαμηνή του 6ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε δύο φορές με αποτέλεσμα στην ίδια σελίδα σήμερα να μπορεί να διακρίνει κανείς «τρία στρώματα γραφής»: συριακά, ελληνικά και γεωργιανά.
Η Κλαούντια Ραπ, διευθύντρια του «Ινστιτούτου Μεσαιωνικής Έρευνας» στην Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών (OeAW) σχολιάζοντας την ανακάλυψη του Κέσελ τόνισε πως έκανε μία «σπουδαία ανακάλυψη χάρη στη βαθιά του γνώση των παλαιών συριακών κειμένων». Πρόσθεσε πως η ανακάλυψη αποδεικνύει «πόσο παραγωγική και σημαντική μπορεί να είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών και της βασικής έρευνας όταν ασχολούμαστε με μεσαιωνικά χειρόγραφα».
