Θανατηφόρα αποδεικνύονται τα νέα εργασιακά ήθη, καθώς -σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας Ανδρέας Στοϊμενίδης- την τελευταία τετραετία έχουν χάσει τη ζωή τους 233 συνάνθρωποί μας κατά τη διάρκεια της εργασίας τους!

Μάλιστα, εκτιμάται ότι ο αριθμός αυτός θα ήταν μεγαλύτερος αν δεν μεσολαβούσε η αναστολή εργασιών εξαιτίας των ειδικών μέτρων που είχαν ληφθεί κατά την διάρκεια της υγειονομικής κρίσης…

Οι νεκροί σε εργατικά δυστυχήματα από την αρχή του τρέχοντος έτους, ήδη έφθασαν τους 57, ενώ το 2022 ανήλθαν στον αριθμό θλιβερό-ρεκόρ των 104. Αριθμός διπλάσιος από το 2018 και το 2019.

Η μάστιγα των εργατικών δυστυχημάτων επιδεινώθηκε ραγδαία τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με τον κ. Στοϊμενίδη. Ωστόσο, αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα, καθώς -σύμφωνα με στοιχεία του ΠΑΜΕ- κατά μέσο όρο κάθε εβδομάδα δύο εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους, ενώ έχουν σημειωθεί 2.200 εργατικά δυστυχήματα από το 2000.

Με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, ο κ. Στοϊμενίδης έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι αποδεδειγμένα οι συνθήκες εργασίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ασφάλεια στην κοινωνία.

Αόρατη απειλή για τις αρμόδιες υπηρεσίες στην χώρα μας, είναι οι επαγγελματικές ασθένειες, καθώς ενώ εκτιμάται ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο χάνονται 200.000 άνθρωποι, στην Ελλάδα έχει καταγραφεί μόλις ένας επιβεβαιωμένος θάνατος τα τελευταία πέντε χρόνια!

Παράλληλα, στα αζήτητα βρίσκονται οι χιλιάδες τραυματίες και οι οικογένειές τους, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις υφίστανται τις συνέπειες του τραυματισμού κατά την εργασία, επί σειρά ετών.

Τόσο ο Ανδρέας Στοϊμενίδης όσο και τα συνδικάτα, θεωρώντας ότι το πρόβλημα δεν αποτελεί…φυσικό φαινόμενο, αποδίδουν την επιδείνωση του στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, καθώς:

1. Ο διάλογος μεταξύ κράτους, εργοδοτών και συνδικάτων για την υγιεινή και την ασφάλεια στην εργασία έχει υποβαθμιστεί.

2. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν σε εντατικοποίηση της εργασίας.

3. Το τραγικό έλλειμμα που παρατηρείται ως προς την προστασία των εργαζομένων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ακρωτηριασμένη κάλυψη τους από συλλογικές συμβάσεις. Στην Ευρώπη, καλύπτεται από ΣΣΕ το 85% των εργαζομένων, όταν στην Ελλάδα το ποσοστό περιορίζεται στο 23,8%.

4. Υποβαθμίστηκε η λειτουργία της Επιθεώρησης Εργασίας. Μάλιστα, μετά το περσινό θλιβερό ρεκόρ εργατικών δυστυχημάτων, το ΣΕΠΕ προγραμματίζει την διενέργεια ίδιου αριθμού ελέγχων για φέτος.

5. Τα ουσιαστικά χαμηλά πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες εργοδότες, τα οποία είναι αντίστοιχα τόσο σε σχέση με τα υπερκέρδη τους όσο και με το τίμημα της απώλειας ανθρωπίνων ζωών που πληρώνει ο κόσμος της εργασίας.

6. Η εφαρμογή των νέων διατάξεων, οι οποίες λειτουργούν ως τροχοπέδη (αν όχι απαγορευτικά) για την συνδικαλιστική δράση, με τις κινητοποιήσεις να κρίνονται κατ εξακολούθηση παράνομες.