Με κατάθεση στεφάνων στην παλιά θέση του Μνημείου του Εργάτη τίμησε τη λαϊκή εργατική εξέγερση του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη, η κομματική οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
Στις 11 το πρωί έγινε κατάθεση στεφάνων στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου, στον χώρο του εργοταξίου του μετρό στον σταθμό Βενιζέλου και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της εργατικής εξέγερσης. Προηγήθηκε συγκέντρωση στο άγαλμα του Βενιζέλου και πορεία προς το σημείο της εκδήλωσης μνήμης.
Μία ώρα αργότερα, στις 12 το μεσημέρι, έγινε κατάθεση στεφάνων στο μνήμα του Γιώργου Τσαρουχά, στελέχους του ΚΚΕ, ο οποίος βασανίστηκε από όργανα του καθεστώτος της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας και έφυγε από τη ζωή τελικά, συνεπεία του άγριου βασανισμού του, στις 9 Μάη του 1968. Η εκδήλωση έγινε στον τόπο ταφής του, στα κοιμητήρια της Ευαγγελίστριας.
ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη για τον Ματωμένο Μάη
Το ΜέΡΑ25- Συμμαχία για τη Ρήξη τίμησε τους νεκρούς αγωνιστές του Μάη του ‘36 καταθέτοντας στεφάνι στο μνημείο του καπνεργάτη μπροστά στο ΕΚΘ στις 11.00 π.μ.
Στη σχετική ανακοίνωσή του αναφέρει:
Φέτος συμπληρώνονται 87 Μάηδες από μία εκ των ηρωικότερων και τραγικότερων στιγμών του εργατικού κινήματος της χώρας. Στις 9 Μάη του 1936 150.000 διαδηλωτές θα πλημμυρίσουν το κέντρο της πόλης, σε συνέχεια των πολυήμερων απεργιακών κινητοποιήσεων που συνάντησαν τη λυσσαλέα καταστολή από τον στρατό, την αστυνομία και μέλη φασιστικών οργανώσεων κατ’ εντολήν του Μεταξά. «Να επιβληθεί η Τάξις παντός τρόπου».
Οι απεργοί και οι διαδηλωτές θα αιματοκυλιστούν, με τη Θεσσαλονίκη να πολιορκείται από τον στρατό, ακόμη και από το ίδιο το πολεμικό ναυτικό. Την επόμενη μέρα, τις κηδείες των δολοφονημένων εργατών θα πλαισιώσουν 200.000 άνθρωποι, σπάζοντας την κρατική τρομοκρατία. Το ελληνικό Σικάγο έχει γραφτεί πλέον στην ιστορία, θα στοιχειώνει τόσο τον Μεταξά και το ναζιστικό κράτος της Γερμανίας, όσο και τον ελληνικό αστισμό.
Οι αγώνες του λαού μας είναι η ιστορία μας. Το δείχνει το ελληνικό Σικάγο, το ΕΑΜ, η Καισαριανή. Όσο προσπαθούν να τα σβήσουν από τη λαϊκή μνήμη, άλλο τόσο η εικόνα της μάνας που θρηνεί τον χαμένο γιο της θα αποτελεί σύμβολο για το καθήκον και κάλεσμα στους αγώνες του σήμερα, ενάντια στη λιτότητα, για δουλειά με αξιοπρέπεια, ελευθερίες, ζωή.
Ἐμείς ταγίζουμε ζωή στο χέρι: περιστέρι,
κ᾿ εμείς ουτ’ ένα ψίχουλο δεν έχουμε στο χέρι.
Εμείς κρατάμε όλη τη γης μες στ᾿ αργασμένα μπράτσα
και σκιάχτρα στέκουνται οι Θεοί κι αφέντη έχουνε φάτσα.
Γ. Ρίτσος, Επιτάφιος
Κατάθεση στεφάνων και από το ΕΚΘ
Με κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Εργάτη τίμησε την ημέρα και η διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και τα σωματεία της δύναμής του.
«Ογδόντα επτά χρόνια μετά οι αγώνες για δικαιώματα και διεκδικήσεις συνεχίζονται και παραμένουν επίκαιροι», τόνισε ο πρόεδρος του ΕΚΘ Χάρης Κυπριανίδης επισημαίνοντας -μεταξύ άλλων- ότι ενδεικτικό της ενότητας του εργατικού κινήματος ήταν το ότι η κινητοποίηση προέκυψε μετά από ενιαίο κάλεσμα στα τέλη Απριλίου του 1936 των δύο, έως τότε, καπνεργατικών σωματείων της Θεσσαλονίκης και ενώ μήνες πριν είχαν ήδη ξεκινήσει οι διαδικασίες για την ενοποίηση των τεσσάρων, έως τότε, Εργατικών Κέντρων της πόλης. Η απεργία της 9ης Μαΐου κηρύχθηκε από την ενιαία επιτροπή αγώνα του Εργατικού Κέντρου και εξελίχθηκε σε παλλαϊκή εξέγερση.
Στη συγκέντρωση έγινε αναφορά στο ιστορικό του Μάη του ’36 και απόδοση τιμής στον Γιώργο Τσαρουχά, στέλεχος του ΚΚΕ που βασανίστηκε από όργανα της επτάχρονης στρατιωτικής χούντας και τελικά υπέκυψε, ως αποτέλεσμα του βασανισμού του, στις 9 Μαΐου του 1968.
