Δύο πράγματα δεν ευδοκιμούν στη χώρα μας. Το ένα είναι το δέντρο του καφέ και το άλλο η Δημοκρατία. Και τα δύο μας έρχονται από το εξωτερικό. Στα χώματά μας δεν μπορέσαμε ν’ αναπτύξουμε με κανένα τρόπο το δέντρο του καφέ. Το κλίμα της χώρας μας, το νερό, το χώμα, δεν είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη του δέντρου αυτού. Όσο για τη Δημοκρατία… Η αλήθεια είναι πως ό,τι περνούσε από το χέρι μας, δεν παραλείψαμε να το κάνουμε, για την ανάπτυξή της, για την εδραίωσή της. Αν κοιτάξετε την ιστορία μας, πριν από εκατό χρόνια πάνω κάτω ρίχτηκε στη χώρα μας ο σπόρος της Δημοκρατίας. Είναι εκατό χρόνια που όλο λέμε:
-Αμάν η Δημοκρατία μας μπουμπούκιασε!…
– Η νεαρή Δημοκρατία μας!…
– Αμάν η νεαρή Δημοκρατία μας!…
Να είναι δοξασμένος αυτός που τη μεγάλωσε, μόλις καταφέραμε τόσα χρόνια να φέρουμε σ’ αυτό το ανάστημα τη Δημοκρατία, έγινε ένα φιντάνι η Δημοκρατία. Αν ξοδεύαμε αυτό τον κόπο των εκατό χρόνων που αφιερώσαμε στη Δημοκρατία, για την ανάπτυξη του καφέ, σήμερα η χώρα μας θα γινόταν δάσος από καφέ, που δεν τ’ άγγιξε ο μπαλτάς του ξυλοκόπου. Στο παρελθόν κρίθηκε απαραίτητο, δεν το είχαμε καταλάβει. Αντί να φυτέψουμε σπόρο καφέ, φυτέψαμε το σπόρο της Δημοκρατίας. “Δόξα τω Θεώ”, αν και δεν έχουμε καμιά στενοχώρια απ’ τη μεριά της Δημοκρατίας, εμείς ξέρουμε το τι τραβάμε από την έλλειψη του καφέ.
(Απόσπασμα από το «Ο Καφές και η Δημοκρατία», του Αζίζ Νεσίν.
Πολύπαθη η δημοκρατία στη γείτονα Τουρκία και δοκιμάζεται για άλλη μια φορά στις 14 Μαΐου. Η κάλπη θα αναδείξει τον επόμενο πρόεδρο της χώρας. Μια ψηφοφορία, η οποία συμπίπτει με την επέτειο της εκατονταετηρίδας της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Ο απόλυτος κυρίαρχος της πολιτικής σκηνής ο πρόεδρος του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και απερχόμενος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν νιώθει πια αβέβαιος για το μέλλον του. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι εξακολουθεί να υπολείπεται του υποψηφίου, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος συγκέντρωσε γύρω αλλά πέντε κόμματα της αντιπολίτευσης για να ανατρέψει τον αντίπαλό του. Θα μπορέσει ο επονομαζόμενος «Γκάντι» της Τουρκίας να διώξει τον «Σουλτάνο»;
Η εκλογική αναμέτρηση της 14ης Μαΐου θεωρείται από τις κρισιμότερες των τελευταίων 20 ετών και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του συνόλου της διεθνούς κοινότητας. Η οικονομία, η απογοητευμένη νέα γενιά, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του Τύπου, η επόμενη μέρα του πολύνεκρου σεισμού, οι σχέσεις με τη Δύση ή οι φιλίες με τη Ρωσία, το κουρδικό και το προσφυγικό θα είναι μερικοί από τους παράγοντες που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα και τη Δημοκρατία στη γείτονα. Και όπως έλεγε και ο Αζίζ Νεσίν:
«Ω, Ύψιστε! Να γινόταν, τόσο δα απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε απ’ αυτόν τον καφέ, να καταλαβαίναμε και από Δημοκρατία…».
Τα σκίτσα της κυβερνητικής Sabah
Σκίτσα για το άστρο του Ρετζέπ που… σβήνει