Με μια αποκαλυπτική επιστολή της προς τον Υπηρεσιακό Γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού η πρόσφατα διορισμένη από την υπουργό Λίνα Μενδώνη ως Γενική Διευθύντρια στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (ΒΧΜ) της Αθήνας, κ. Αικατερίνη Π. Δελλαπόρτα, παραδέχεται ευθαρσώς πως τρεις περίπου εβδομάδες μετά τον διορισμό της τη Μεγάλη Πέμπτη, δεν ελέγχει «ουσιώδεις συνθήκες λειτουργίας του ΒΧΜ, όπως ενδεικτικά: Ασφάλεια, Φύλαξη, Οικονομικά, Εμπιστευτική Αλληλογραφία»!

Ειλικρινέστερη παραδοχή της πλήρους αποτυχίας ενεργοποίησης του απαράδεκτου Ν. 5021/2023, που μετατρέπει τα μεγάλα κρατικά μουσεία από υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, και μάλιστα από ένα από τα κορυφαία στελέχη που με επιλογή της υπουργού Πολιτισμού τοποθετήθηκαν με αυτόν ακριβώς τον σκοπό, δεν ξέρουμε να υπάρχει.

Όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο δημοσίευμά μας, η κ. Δελλαπόρτα πήγε στη νέα της θέση απευθείας από το Γραφείο Υπουργού, όπου και είχε διοριστεί από την Λίνα Μενδώνη, αμέσως μετά την συνταξιοδότησή της. Οι εργαζόμενοι στο Βυζαντινό Μουσείο, στην ανακοίνωση την οποία συνέταξαν μετά την «υποδοχή» που επιφύλαξαν στον διορισμένο πρόεδρο του Δ.Σ. του μουσείου, σημείωναν χαρακτηριστικά για τον συγκεκριμένο διορισμό: «Οι εργαζόμενοι δήλωσαν ρητά στον κ. Πανέτσο ότι ο διορισμός μιας Γενικής Διευθύντριας που επί επταετία (όσο υπηρετούσε ως Διευθύντρια) ξεθεμέλιωσε σχεδόν κάθε προηγούμενη κατάκτηση του μουσείου και κακομεταχειρίστηκε τους υπαλλήλους αποκαλύπτει ξεκάθαρα τις προθέσεις του νέου, δοτού διοικητικού σχήματος».

Η απούσα Γενική Διευθύντρια και το ανυπόστατο έγγραφο

Το «πήγε στη νέα της θέση», βέβαια, είναι τρόπος του λέγειν, διότι, όπως τώρα προκύπτει, η κ. Δελλαπόρτα δεν ανέλαβε επί της ουσίας ποτέ τα καθήκοντά της, ενώ… «επισκέφθηκε», απλώς, το μουσείο δύο φορές από τον διορισμό της έως σήμερα. Στο θέμα αυτό αναφέρθηκαν οι εργαζόμενοι στο μουσείο και στην τελευταία ανακοίνωσή τους, όπου σημειώνουν χαρακτηριστικά πως η κ. Δελλαπόρτα ακύρωσε την συμμετοχή της στο 42ο Συμπόσιο της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, που πραγματοποιήθηκε στις 5-7 Μαΐου στο ΒΧΜ, και προσθέτουν: «Είχε προηγηθεί, την Πέμπτη 4 Μαΐου, μία ακόμη ατελέσφορη προσπάθειά της να εγκατασταθεί στο Γραφείο της Υπηρεσιακής Διευθύντριας του ΒΧΜ και να αναλάβει επί της ουσίας την διεύθυνση του μουσείου, την οποία συνεχίζει να επιχειρεί να υλοποιήσει από… το σπίτι της, εκδίδοντας και στέλλοντας ιδιωτικά έγγραφα τα οποία δεν έχουν υπηρεσιακή εγκυρότητα».

Ένα από αυτά τα «ιδιωτικά έγγραφα τα οποία δεν έχουν υπηρεσιακή εγκυρότητα» είναι και αυτό που απέστειλε προς τον Υπηρεσιακό Γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού στις 4 Μαΐου, με κοινοποίηση στους μέχρι πρότινος συναδέλφους της στο Γραφείο Υπουργού, αλλά και στο Δ.Σ. του Ν.Π.Δ.Δ. «ΒΧΜ», όπως η ίδια το ονομάζει.

Και γιατί δεν έχει υπηρεσιακή εγκυρότητα; Για τον απλούστατο λόγο πως αριθμός πρωτοκόλλου με την ένδειξη «ΒΧΜ/Γ.Δ./… » δεν υφίσταται! Προφανώς, η κ. Δελλαπόρτα κατασκεύασε έναν… δικής της έμπνευσης τύπου εγγράφου, που όχι μόνο είναι ανυπόστατος, αλλά επιπλέον χρησιμοποιεί και το εθνόσημο, έχοντας εντέχνως αφαιρέσει από το νόμιμο λογότυπο εγγράφου του ΒΧΜ την ένδειξη «Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς» που κανονικά βρίσκεται κάτω από την ένδειξη «Υπουργείο Πολιτισμού».

Η πρόθεση είναι προφανής: να δείξει πως πλέον το ΒΧΜ δεν υπάγεται στη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και είναι αυτόνομο ΝΠΔΔ. Μόνο που αυτό δεν γίνεται απλώς με την κατασκευή εγγράφων και λογοτύπων και μάλιστα από το… σπίτι, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες μας, το έγγραφο αυτό, που ας σημειωθεί δεν φέρει ούτε σφραγίδα ούτε ψηφιακή υπογραφή (!), δεν έχει καταχωρηθεί σε σχετικό βιβλίο πρωτοκόλλου εισερχομένων-εξερχομένων του μουσείου ούτε έχει αποσταλεί από το υπηρεσιακό μέιλ του μουσείου!

Ας περάσουμε όμως στην ουσία του «εγγράφου», που τιτλοφορείται «Προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας Ν.Π.Δ.Δ «Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο» από συμπεριφορά υπαλλήλου του ΥΠΠΟΑ». Η κ. Δελλαπόρτα, περιγράφει τις ενέργειές της από την (ας την πούμε) ανάληψη καθηκόντων της, παραδεχόμενη πως έχει «επισκεφθεί» απλώς τους χώρους του φορέα στον οποίο υποτίθεται πως προΐσταται, μία φορά στις 28 Απριλίου και άλλη μία φορά στις 4 Μαΐου. Μάλιστα, σημειώνει πως στην πρώτη της επίσκεψη διαπίστωσε «ότι οι χώροι του Μουσείου περιφρουρούνται συνεχώς από Επιτροπή Αγώνα», χωρίς περαιτέρω σχόλια επ’ αυτού.

Persona non grata για τους εργαζόμενους

Ας δούμε, όμως, τι λέει για την πρώτη αυτή… επίσκεψη η Επιτροπή Αγώνα του ΒΧΜ:

«Την Παρασκευή 28η Απριλίου, δύο ολόκληρες εβδομάδες μετά τον διορισμό της, περί τις 15:00, λίγο πριν τη λήξη του ωραρίου και ενώ απουσίαζε με άδεια η Υπηρεσιακή Διευθύντρια, εμφανίστηκε στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (ΒΧΜ) η σύμβουλος της υπουργού Λίνας Μενδώνη και δοτή Γενική Διευθύντρια κ. Κ. Δελλαπόρτα. Η επί ημέρες προσπάθειά της να «τηλεδιοικήσει» το μουσείο κρυπτόμενη απέβη άκαρπη και ο κόμπος έφτασε στο χτένι όταν η αφάνειά της επισημάνθηκε στην προχθεσινή ανακοίνωση των σωματείων του ΥΠΠΟΑ, ανακοίνωση η οποία πιθανώς προκάλεσε εκνευρισμό».

«Η κ. Δελλαπόρτα», σημειώνουν οι εργαζόμενοι, «επέλεξε μέρα και ώρα που υπολόγιζε να βρει το μουσείο άδειο από υπαλλήλους. Δυστυχώς γι’ αυτήν ήταν πολλοί εκεί που την περίμεναν. Κατευθύνθηκε προς το διευθυντικό γραφείο, κλειδωμένο ωστόσο και με εντολή να μην ανοίξει για κανέναν. Αρκέστηκε έτσι στον προθάλαμο, όπου και την «επισκέφθηκε» πολυμελής αντιπροσωπεία εργαζομένων του μουσείου από όλες σχεδόν τις ειδικότητες».

Συνεχίζοντας στην ίδια ανακοίνωση διαβάζουμε πως: «Οι εργαζόμενοι της δήλωσαν ότι συντάσσονται άπαντες με τις αποφάσεις των σωματείων τους και ξεκαθάρισαν ότι: α) δεν πρόκειται να συνεργαστούν για κανένα λόγο και σε κανένα επίπεδο με την ίδια και το διορισμένο Δ.Σ., β) δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα των μουσείων που να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο του μέχρι τώρα καθεστώτος λειτουργίας τους, γ) η ίδια η πολιτική του ΥΠΠΟΑ είναι αυτή που έχει φέρει τα μουσεία στη θέση να δυσκολεύονται να επιτελέσουν τον πολύπλευρό τους ρόλο, δ) ο Ν. 5021/2023 στερείται πραγματικής νομιμοποίησης, καθώς δεν υποστηρίχθηκε από κανέναν απολύτως σύλλογο εργαζομένων, φορέα πολιτισμού, πανεπιστημιακό ίδρυμα, ούτε καν από τις συλλογικότητες εκείνες που διάκεινται φιλικά στην κυβέρνηση και ε) ο Ν. 5021/2023 εγκλώβισε τους εργαζόμενους στα μουσεία με σκοπό να τους αναγκάσει να υπηρετήσουν με τη βία τη μετάβαση στο νέο καθεστώς της ιδιωτικοποίησης».

Σε τίποτα από αυτά δεν θεωρεί σκόπιμο να αναφερθεί στην επιστολή της προς τον Υπηρεσιακό Γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού η κ. Δελλαπόρτα. Ούτε άλλωστε κάνει μνεία σε αυτό που τονίζουν οι εργαζόμενοι στην δική τους ανακοίνωση, ότι δηλαδή «δήλωσαν στη δοτή Γενική Διευθύντρια ότι και η ίδια είναι ανεπιθύμητη, για τον πρόσθετο λόγο ότι η επταετής θητεία της στο ΒΧΜ, ως Υπηρεσιακής Διευθύντριάς του μέχρι την συνταξιοδότησή της, έδωσε απτά δείγματα κακοδιοίκησης και αυταρχισμού, όπως το ξήλωμα λειτουργιών δια της μετακίνησης υπαλλήλων ή/και της αφαίρεσης καθηκόντων από αυτούς, την ηθική και επαγγελματική υποβάθμισή τους, την ψυχολογική τους καταπόνηση μέσω ασαφών εντολών, την απειλητική προς αυτούς συμπεριφορά, τις υποτιμητικές επικρίσεις και πολλά άλλα».

Αλλά και τι ακριβώς να πει για αυτά; Πως οι εργαζόμενοι της δήλωσαν ευθαρσώς πως είναι ανεπιθύμητη και δεν πρόκειται να συνεργαστούν μαζί της σε κανένα επίπεδο; Και πώς θα δικαιολογούσε τον ρόλο της μετά από τέτοια ρητή τοποθέτηση των εργαζομένων στο μουσείο;

Αναζητώντας οδό διαφυγής

Αντίθετα, στην επιστολή της η κ. Δελλαπόρτα περιορίζεται στην εξιστόρηση των όσων συνέβησαν κατά την δεύτερη «επίσκεψή» της στο μουσείο, στις 4 Μαϊου. Αναφέρει δε πως η Υπηρεσιακή Διευθύντρια του ΒΧΜ, κ. Καλαμαρά, στην συζήτηση που είχαν (τονίζοντας πως αυτή έγινε «με την παρουσία μεγάλου αριθμού υπαλλήλων, τους οποίους δεν είχα καλέσει και οι οποίοι παρέμειναν κατόπιν κατηγορηματικής άρνησης της κ. Καλαμαρά να μιλήσουμε ιδιαιτέρως»…) της δήλωσε πως για να προχωρήσει σε παράδοση στοιχείων όπως το Εμπιστευτικό Πρωτόκολλο, το γραφείο Διευθυντή κλπ. περιμένει πρώτα να λάβει οδηγίες από το Υπουργείο σαφείς οδηγίες και διευκρινήσεις σχετικά με τις διαδικασίες εφαρμογής του Ν. 5021/2023.

Κρυπτόμενη πίσω από αυτήν την, απολύτως εύλογη και υπηρεσιακά ορθή, τοποθέτηση της Υπηρεσιακής Διευθύντριας του ΒΧΜ, η κ. Δελλαπόρτα ισχυρίζεται πως δεν ελέγχει πρακτικά τίποτα στο «ΝΠΔΔ Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο» και αποδίδει στην «συμπεριφορά υπαλλήλου του ΥΠΠΟΑ» τα προβλήματα «εύρυθμης λειτουργίας του μουσείου», όπως τα ονομάζει.

Επί της ουσίας, η κ. Δελλαπόρτα, αντιλαμβανόμενη πλέον και η ίδια τα προβλήματα της εφαρμογής ενός αλλοπρόσαλλου νόμου και, κυρίως, την δική της αδυναμία να εργαστεί για την υλοποίησή του, χωρίς την συνεργασία του προσωπικού του μουσείου, «πετάει» κατά το κοινώς λεγόμενο «την μπάλα στην εξέδρα», επιχειρώντας ούτε λίγο ούτε πολύ να εξαιρέσει εαυτήν από το κάδρο των ευθυνών λειτουργίας του μουσείου. Καλεί, μάλιστα, τον Υπηρεσιακό Γραμματέα του ΥΠΠΟΑ να… «τραβήξει το αυτί» της υπαλλήλου του, επιρρίπτοντας σε αυτήν τις ευθύνες άλλων!

Έχουμε την υποψία πως και αυτό θα πάει πολύ καλά…