Θα μπορούσε να ήταν και σενάριο ταινίας θρίλερ αυτά που έζησε στην πρωτεύουσα του Σουδάν, Χαρτούμ, ένας 85χρονος Βρετανός υπήκοος αφότου άναψαν οι φλόγες του πολέμου ανάμεσα στους δύο στρατηγούς Μπουρχάν και Ντάγκαλο στις 15 Απρίλη.
Ο Αμπντάλα Σολγκάμι που ζούσε με την κατάκοιτη 80χρονη γυναίκα του, μερικές δεκάδες μέτρα από το κτίριο της βρετανικής πρεσβείας στο Χαρτούμ. Παρόλα αυτά, όταν ξεκίνησαν οι συγκρούσεις, και μολονότι η βρετανική κυβέρνηση πραγματοποίησε αποστολή απομάκρυνσης Βρετανών από τη χώρα, αυτοί αφέθηκαν αβοήθητοι να τα βγάλουν πέρα έχοντας απέναντι τους ελεύθερους σκοπευτές, τις ελλείψεις σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα.
Όπως είπε η οικογένεια στο BBC, στον Σολγκάμι δεν προσφέρθηκε καμία υποστήριξη για να φύγει από το Σουδάν μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη χώρα. Του συνέστησαν απλώς «να πάει», μαζί με την κατάκοιτη γυναίκα του, Αλαουέγια Ρισουάν, σε ένα αεροδρόμιο 40 χιλιόμετρα έξω από το Χαρτούμ, διασχίζοντας μια εμπόλεμη ζώνη, για να επιβιβαστεί σε μια πτήση με την οποία θα απομακρύνονταν από τη χώρα ξένοι πολίτες.
Αντιμέτωπος ο ίδιος όπως και η σύζυγός του με την πείνα και χωρίς νερό, αναγκάστηκε να βγει από το σπίτι προς αναζήτηση βοήθειας. Πυροβολήθηκε από ελεύθερους σκοπευτές τρεις φορές: Μία στο χέρι, μία στο στήθος και στην πλάτη του. Επέζησε αφού μεταφέρθηκε από ένα μέλος της οικογένειας σε άλλο μέρος του Χαρτούμ.
Η δύσμοιρη Αλαουέγια Ρισουάν πέθανε μόνη της από πείνα καθώς δεν μπόρεσε να πλησιάσει κανείς το σπίτι της επειδή βρισκόταν σε μια περιοχή που περιβαλλόταν από ελεύθερους σκοπευτές.
Η εγγονή της Σολγκάμι, Αζχάρ, που μεγάλωσε στο Χαρτούμ, είπε ότι το κτίριο της βρετανικής πρεσβείας ήταν «το πολύ τέσσερα βήματα μακριά» από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς της. «Πληροφορήθηκα ότι είχαν 100 στρατιώτες που ήρθαν και απομάκρυναν το προσωπικό της πρεσβείας. «Δεν μπορούσαν να διασχίσουν τον δρόμο; Είμαι ακόμα πολύ απογοητευμένη μαζί τους», είπε, τονίζοντας:
«Αυτό που συνέβη με τον παππού και την γιαγιά μου ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, όχι μόνο από τις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ/ RSF), όχι μόνο από τον (σουδανικό στρατό), αλλά και από τη βρετανική πρεσβεία, επειδή ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να έχουν εμποδίσει αυτό να συμβεί στον παππού και την γιαγιά μου».
Όσο για τον Σολγκάμι; Ήταν πιο τυχερός! Κατάφερε να διαφύγει στην Αίγυπτο, όπου λαμβάνει ιατρική περίθαλψη αφού χειρουργήθηκε χωρίς αναισθητικό στο Χαρτούμ από τον γιο του, ο οποίος είναι γιατρός.
