Ξεχάστε τους «συνωμοτικούς κανόνες» και την άκρα μυστικότητα ή τις δημοσιογραφικές εικασίες για το ποιοι μπορεί να πήραν φέτος πρόσκληση στην ετήσια τριήμερη σύνοδο της περιβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην Πορτογαλία που πραγματοποιήθηκε από τις 18 ως τις 21 Μαϊου.
Η διοικούσα επιτροπή της Λέσχης αποφάσισε πριν λίγα χρόνια να κάνει επίσημη ιστοσελίδα, μέσω της οποίας απαντά σε ορισμένα βασικά ερωτήματα, ώστε αφενός να απεκδυθεί (μάλλον δύσκολα…) το πέπλο της σκοτεινής δολοπλοκίας και επαχθών σχεδιασμών κατά των λαών, αφετέρου να διαλύσει τις υποψίες κατά ορισμένων που επιχειρούσαν (για τους δικούς τους λόγους «γοήτρου» σε κέντρα εξουσίας) να εμφανιστούν μέσα στον στενό κύκλο των περίπου 130 ατόμων που προσκαλούνται να συμμετάσχουν είτε ως ομιλητές, είτε ως κοινό στις κλειστές συνεδριάσεις.
Φέτος λοιπόν η Διοικούσα Επιτροπή της Λέσχης, (που πήρε το όνομά της από το ολλανδικό ξενοδοχείο De Bilderberg Oosterbeek μετά την πρώτη της συνεδρίαση στις 29 ως τις 31 Μαΐου 1954), αποφάσισε να δημοσιοποιήσει την πραγματοποίηση της ετήσιας συνόδου στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας στο ξενοδοχείο Prestana Palace Lisbon.Όμως, όπως και τότε, ελάχιστα πράγματα έγιναν επισήμως γνωστά.
Τι έχει επισήμως επιβεβαιωθεί;
Ο χώρος, ο χρόνος, η λίστα των 127 συμμετοχών (με τον 100χρονο πρώην υπουργό Εξωτερικών και σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ να είναι ο μόνος που έχει παρακολουθήσει ως σήμερα ανελλιπώς όλες τις συνεδριάσεις από το 1954 ως σήμερα) και η βασική ατζέντα των συζητήσεων ακροθιγώς.
Σε ό,τι αφορά το «ζουμί» της συνόδου, δηλαδή τα πιθανά συμπεράσματα ή και κάποιες συμφωνίες και σχεδιασμοί στην αρένα των διεθνών ανταγωνισμών και συσχετισμού δυνάμεων, τα πράγματα παραμένουν όπως ήταν εδώ και περίπου 70 χρόνια: Στο σκοτάδι.
Τι συζήτησαν και ποιοι συμμετείχαν
Παρόλα αυτά γνωρίζουμε τι συζήτησαν οι δεκάδες συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων (εκτός από τον Χένρι Κίσσινγκερ) συναντά κανείς:
Τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ.
Διευθύνοντες σύμβουλοι τεχνολογικών εταιριών μείζονος επιρροής όπως ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας OpenAI, Σαμ Άλτμαν, ο διευθύνων σύμβουλος της Microsoft ,Σάτια Νατέλλα, ο επικεφαλής της εταιρίας Deep Mind, Βρετανοκύπριος Ντένις Χασάμπις, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google, Έρικ Σμιντ.
Ανθρώπους του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως ο διευθύνων σύμβουλος της Ντόιτσε Μπανκ, Πολ Αχλάιτνερ.
Κυβερνητικούς αξιωματούχους, όπως ο Ισπανός υπουργός Εξωτερικών Χοσέ Μανουέλ Άλμπαρες, η ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών της Σουηδίας, Μαγκνταλένα Άντερσον, ο Γάλλος υπουργός Δημοσίων ΄Λογαριασμών Γκαμπριέλ Ατάλ, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ε.Ε. και επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ, ο Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτικής Άγκυρας, Μεχμέτ Φατίχ Τσεϊχάν, ο Πασκάλ Ντόναχιου που είναι Προεδρεύων του Γιούρογκρουπ, η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Καναδά, Κρίστια Φριλαντ, η διευθύντρια μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, Αβρίλ Χέινς.
Στελέχη ισχυρών πολυεθνικών εταιριών όπως ο διευθύνων σύμβουλος της φαρμακοβιομηχανίας Pfizer, Άλμπερτ Μπουρλά, ο διευθύνων σύμβουλος της ποτοποΐας Χάινεκεν, Ντολφ βαν ντεν Μπρινκ.
Ανάμεσα στους 130 ήταν ακόμη και ο Πολωνός Ευρωβουλευτής, Ράντοσλαβ Σικόρσκι που είχε πέρσι προκαλέσει διεθνώς σάλο με την ανάρτησή του στο Τwitter με την οποία ευχαριστούσε τις ΗΠΑ για τη δολιοφθορά και τις εκρήξεις στο γερμανο-ρωσικό δίκτυο αγωγών φυσικού αερίου, Ράντοσλαβ Σικόρσκι.
Οι ελληνικές παρουσίες φέτος ήταν:
- Ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, που είναι παράλληλα μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και πρόεδρος του ομίλου της Τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ.
- Ο Ευτύχιος Βασιλάκης ως πρόεδρος του ομίλου Aegean.
- Ο πασίγνωστος Άλμπερτ Μπουρλά ως διευθύνων σύμβουλος της Pfizer.
- Η νεαρή και πολλά υποσχόμενη Νίκη Γουλιμή, ως συνιδρύτρια της Nova Credit
- Ο επιφανής Ελληνοκύπριος Ντέμης Χασάμπης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Τεχνητής Νοημοσύνης, DeepMind
Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να ανατρέξει κανείς στην επίσημη λίστα συμμετοχών της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για να δει ιδίοις όμμασι ποιοι προσκλήθηκαν φέτος.
Συγκλίνουσες πληροφορίες αλλά και στοιχεία από την ιστοσελίδα της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ αναφέρουν πως συζητήθηκαν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα θέματα:
- Ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι επιπτώσεις, τα προγνωστικά για την πιθανή κατάληξή του.
- Οι αυξημένοι ανταγωνισμοί ΗΠΑ-Κίνας με ιδιαίτερη βαρύτητα στις προσπάθειες της Κίνας να δημιουργήσει, όπως είπαν ορισμένοι, μία σινοκεντρική διεθνή τάξη πραγμάτων που θα διαφοροποιείται από τη Δύση σε ό,τι αφορά τις νόρμες και τις αξίες.
- Ζητήματα κυβερνοασφάλειας.
- Οι σαρωτικές αλλαγές που αναμένεται να επιφέρει σε οικονομία, κοινωνίες και πολιτικά συστήματα η επιταχυνόμενη ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης και των σοβαρών κινδύνων που ελλοχεύει η άνευ ορίων πρακτική εφαρμογή της σε διάφορες πτυχές των ανθρωπίνων κοινωνιών.
- Οι «δίδυμες απειλές της Κίνας και της Τεχνολογίας» όπως την αντιλαμβάνονται δυτικά ανταγωνιστικά κέντρα σε ΗΠΑ και Ε.Ε.
- Η Ινδία.
- Η «Αμερικανική Ηγεσία», οι συστημικές αντιπαραθέσεις στην Ουάσιγκτον, οι επόμενες προεδρικές εκλογές του 2024.
- Η πορεία της Ε.Ε.
- Το τραπεζικό σύστημα, το δολάριο και φορολογικά συστήματα.
- Το διεθνές εμπόριο.
- Η Κλιματική Αλλαγή και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην αρένα του ανταγωνισμού με τις πανίσχυρες πολυεθνικές υδρογονανθράκων.
- Η πανδημία και οι σύγχρονες τεχνολογίες στην υπηρεσία πολυεθνικών του φαρμάκου.
- Ο νέος ρόλος του ΝΑΤΟ.
Όπως διαπιστώνει κάποιος, η θεματολογία της συνόδου δε διαφέρει ιδιαίτερα από εκείνη που φιλοξενούν τα τελευταία χρόνια τα ετήσια φόρα άλλων διεθνών ινστιτούτων όπως το Φόρουμ του Νταβός, της Διεθνούς Συνόδου Ασφαλείας του Μονάχου ή ακόμη και του Φόρουμ των Δελφών.
Σε κάθε περίπτωση, η διαφάνεια στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ σταματά εδώ.
Παρά την επίσημη ιστοσελίδα της Λέσχης, τα δελτία Τύπου και την επίσημη παραδοχή της ετήσιας συνάντησης κορυφαίων αξιωματούχων και διευθυντικών παραγόντων από πανίσχυρες δυτικές πολυεθνικές, τα επιβεβαιωμένα στοιχεία της συνόδου σταματούν εδώ.
Ξεροσταλιάζοντας για την είδηση
Γι’ αυτό, και τελικά, από το 1954 ως σήμερα, οι δημοσιογράφοι εξακολουθούν να ξημερωβραδιάζονται έξω από το εκάστοτε ξενοδοχείο της ετήσιας συνόδου ευελπιστώντας πως θα καταφέρουν να ανοίξουν κάποια από τα στόματα που παραμένουν ερμητικά κλειστά μόλις εγκαταλείψουν τις αίθουσες των κλειστών συνεδριάσεων.
Όμως, ακόμη και εάν καταφέρουν να ανοίξουν κάποια στόματα, δεν είναι σίγουρο πως θα τολμήσουν να δημοσιοποιήσουν όσα μάθουν. Όπως συμβαίνει και στην ιταλική μαφία, ο όρκος της σιωπής, της ομερτά, είναι καλό να μην παραβιάζεται. Πώς το λέει μία παλιά ιταλική παροιμία;
«Όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια».
