Καλές και σημαντικές οι συζητήσεις, αλλά μέχρι εκεί. Στις 2 Ιουνίου ολοκληρώθηκε στο Παρίσι η δεύτερη συνάντηση της Διακυβερνητικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων της Περιβαλλοντικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την πλαστική ρύπανση στο Παρίσι (INC2). Για άλλη μια φορά αυτό που έγινε ξεκάθαρο είναι, ότι οι χώρες-παραγωγοί πετρελαίου και η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδυναμώσουν την προσπάθεια για μια Παγκόσμια Συνθήκη για Πλαστικά.
«Είναι πλέον σαφές ότι η λύση στην πλαστική ρύπανση δεν είναι ούτε η ανακύκλωση, ούτε η καλύτερη διαχείριση των απορριμμάτων, αλλά η κατάργηση των πλαστικών μιας χρήσης. Αυτό που χρειάζεται είναι μια διεθνής, νομικά δεσμευτική συμφωνία, που θα εξετάζει όλο τον κύκλο ζωής των πλαστικών και θα φέρει την παραγωγή τους σε βιώσιμα επίπεδα. Θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μη χαθεί και αυτή η ευκαιρία», δήλωσε ο Νίκος Χαραλαμπίδης, Γενικός Διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.
Η πλαστική ρύπανση και η κλιματική κρίση είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, γι’ αυτό και μια Παγκόσμια Συνθήκη για τα Πλαστικά πρέπει να μειώσει την παραγωγή πλαστικού δραστικά. Έτσι, θα υπάρχει ευθυγράμμιση με την ανάγκη να συγκρατηθεί η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5οC και ταυτόχρονα να απομακρυνθούν οι κοινωνίες από την πλαστική εξάρτηση. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό, θα θεωρείται αποτυχία. Το επόμενο ραντεβού για το ίδιο ζήτημα δόθηκε για το τέλος του 2023 στην Κένυα. Μέχρι τότε αυτές οι εικόνες των θαλασσών σε όλο τον κόσμο λένε πολλά για το ποιοι… είμαστε και πόσο συνηθίσαμε τα σκουπίδια μας: